I znowu małżeństwo jest na przyjęciu. Nieporozumienia, irytacja, zmęczenie życiem codziennym i wiele więcej. W każdej rodzinie prędzej czy później przychodzi taki okres, kiedy jedno z małżonków odczuwa brak czegoś bardzo potrzebnego, czego jest bardzo mało, a może z czasem nie ma go wcale. kilkuletnim małżeństwie każdy z małżonków przechodzi zmiany osobiste, które nie zawsze przebiegają w tym samym kierunku. Czasami wszystko to dzieje się niezauważone aż do pewnego momentu, kiedy jakaś sytuacja po prostu wywraca świadomość jednego z partnerów do góry nogami i nie może on już żyć jak wcześniej. Ale nadal nie rozumie, jak żyć na nowo, nie widzi sposobów na wspólne budowanie przyszłego życia. Można powiedzieć, że ta sytuacja ma swoją nazwę – kryzys. Zaczyna się dystansować lub inicjować rozmowę ze swoim partnerem. Jedno i drugie jest postrzegane przez drugiego partnera jako coś groźnego. I obejmuje obronę, która może objawiać się agresją w postaci ignorowania, otwartego wyrażania złości, a nawet wycofania się w chorobę. Rozpoczął się proces konfliktu. Jak długo będzie trwał ten kryzys – konflikt? Inaczej, w każdym konkretnym przypadku. Istnieją jednak kryteria, które są wskaźnikami przezwyciężenia kryzysu. Pierwszym kryterium jest uczestnictwo. Aktywny udział każdego partnera w tym, co się dzieje. Nie odchodzenie i unikanie, nie ignorowanie i atakowanie, ale chęć zrozumienia siebie, swojego partnera i istoty tego, co się dzieje. Spójrz na sytuację z innej perspektywy. A to wymaga czasu i chęci. Drugim kryterium jest gotowość. Gotowość każdego do otwarcia się na zmiany, na wszystko - nawet na separację. Choć może to zabrzmieć smutno, w niektórych przypadkach zerwanie jest najlepszym rozwiązaniem. Pytanie brzmi, co wszystkich przeraża w tym nowym obrazie możliwego przyszłego życia. Trzecim kryterium jest uczciwość wobec siebie. We współzależnych związkach zawsze brakuje szczerości. I z reguły w takich związkach kryzys jest nieunikniony. Jeśli w sytuacji kryzysowej są tylko pytania i brak odpowiedzi, wówczas konieczne jest włączenie w ten proces osoby trzeciej – specjalisty. Dlaczego jest to konieczne? Ponieważ kryzys ma tendencję do przeciągania się, pojawiają się wówczas towarzyszące mu czynniki ograniczające, które utrudniają wyjście z niego. Twój psycholog rodzinny Gainullina Svetlana https://psychologist-sveta.aqulas.me/VK https://vk.com/psychology_for_happy_lifeWhatsApp +7 917 766 51 21