Od autora: Psychologia dziecka „Rodzina zaczyna się od małżeństwa i w nim się zakorzenia. Ale człowiek zaczyna swoje życie w rodzinie, której sam nie stworzył: jest to rodzina założona przez ojca i matkę, do której wchodzi od jednego urodzenia, na długo przed tym, zanim zdąży zrealizować siebie i otaczający go świat” – pisze. . Ilyin. Okazuje się, że tę rodzinę daje człowiekowi los, którego nie może odrzucić ani zmienić. Człowiek musi zaakceptować ten fakt i nosić go przez całe życie. Jednakże to, kim człowiek stanie się w późniejszym życiu, zależy od jego dzieciństwa. Jeśli istnieją wrodzone skłonności i talenty, ale o tym, czy się rozwiną, czy nie, decyduje także dzieciństwo. W ten sposób każdy z nas pozostaje przez całe życie duchowym przedstawicielem lub jakby żywym symbolem ducha rodzinnego, następcą swego rodzaju. To właśnie w dzieciństwie pokój w duszy buduje się lub niszczy stopniowo. .. Rodzina jest jak „laboratorium” ludzkich losów – osobistych i publicznych, ludowych, narodowych…. Powstaje irracjonalnie, poprzez instynkty, tradycje i konieczność. Natura tak to urządziła, że ​​najważniejszym i odpowiedzialnym powołaniem każdego człowieka jest bycie OJCEM i MATKĄ. Wszystko to musi się odbywać przy minimalnym zdrowiu fizycznym i okresie dojrzewania, aby móc wziąć na siebie tę ODPOWIEDZIALNOŚĆ. To w rodzinie dzieje się: przebudzenie i rozwój sił duszy osobowej. Dziecko uczy się kochać; Dziecko wierzy (w co?); Dziecko uczy się poświęceń (w co? i w co?). ; Kształtuje się charakter dziecka; Ujawniają się jego źródła szczęścia lub braku szczęścia w rodzinie, dziecko staje się silną osobowością lub skromnym łobuzem. Gribojedow napisał: „.. A mieć dzieci, kto nie był wystarczająco mądry?” Dlatego największą sztuką w życiu rodzinnym dla ojca i matki jest SZTUKA Wychowania DZIECI. Niestety w dzisiejszym świecie ludzi jest to niedoceniane i zaniżane. Metody wychowania dzieci w rodzinie to: Perswazja lub delikatna nagana. Znajomość cech charakteru dziecka. Wspólne rozwiązanie problemów ekonomicznych rodziny. Powściągliwość w przebaczaniu w sprawach materialnych. Or przewaga nagród moralnych (pochwała, życzliwość). Włączenie dzieci w zajęcia rodzinne. Przykład osobisty. Wspólna praca. Rozmowa. Korzystanie z literatury pięknej, czasopism, kina, teatru.... Otaczający nas świat ludzki jest pełen niebezpieczeństw. duża liczba osobistych niepowodzeń, bolesnych zjawisk i tragicznych sytuacji. W większym stopniu wiedzą to specjaliści: lekarze, którzy leczą; ojcowie duchowi czy ojcowie kościoła, którzy przyjmują spowiedź osoby wierzącej; psychologowie i psychoterapeuci, którzy pracują z ludzkimi problemami. Rodzina ludzka jest wyspą życia duchowego i to w przeciwieństwie do zwierząt nie odpowiada temu, to się rozpada. Głównym warunkiem życia rodzinnego jest zdolność rodziców do wzajemnej miłości duchowej lub szczęśliwego, głębokiego oddechu, który chroni dziecko przed trudami życia, wzmacnia pokój w duszy i tworzy krąg dobrego samopoczucia. F. M. Dostojewski napisał, że „Małżeństwo to trzy czwarte ludzkiego szczęścia, reszta to ledwie jedna czwarta”. Trzeba umieć zachować miłość! Sztuka wspólnego życia nigdy nie była łatwa i prosta, wiadomo to od czasów starożytnych. Przyczyną cierpień wielu małżonków jest niewystarczająco wysoka kultura porozumiewania się w rodzinie, nieumiejętność tworzenia i utrzymywania harmonii w relacjach oraz nieznajomość podstaw życia intymnego. Młodzi ludzie zakładający rodzinę będą musieli na własnej skórze doświadczyć niektórych problemów wspólnego życia. Wiedząc o tym, warto „przygotować się” na naturalny przebieg rozwoju relacji rodzinnych w różnych latach małżeństwa, starać się zachować i pogłębić poczucie swojej miłości, aby miłość nie stała się płytka z biegiem lat. Miłość małżeńska różni się oczywiście od uczucia, które sprowadza młodych ludzi do urzędu stanu cywilnego. To naturalne. Człowiek się zmienia, a wraz z nim jego uczucia. W końcu nie można kochać w wieku 25 lat tak samo, jak w wieku 15 lat, a w wieku 50 lat jak w wieku 25 lat. Miłość się zmienia, jest pełna nowych rzeczytreści w każdym nowym okresie rodziny. Ona, niczym rzeka, wchłaniając wody swoich dopływów, staje się szersza, pełniejsza, głębsza. Do miłości-namiętności dochodzi przyjaźń i wzajemne zrozumienie, które sprawdzono przez lata; Miłość małżeńską wzbogacają uczucia rodzicielskie. To w małżeństwie ludzie zaczynają w nowy sposób uświadamiać sobie pełen zakres odpowiedzialności za ukochaną osobę, za dzieci zrodzone w miłości. Miłość staje się silniejsza, jeśli jeden z małżonków stara się z całych sił swojej duszy zrozumieć drugiego, zobaczyć, dlaczego jest to dla niego trudne, złe, bolesne, smutne, obraźliwe i jak tylko może, stara się pomóc, umilić życie łatwiejsze i pocieszające. Dobre małżeństwo, wrażliwe, wyrozumiałe, aktywne, zawsze daje poczucie bezpieczeństwa i niezrównane poczucie komfortu domowego. Małżonkowie muszą posiadać jednakową wiedzę w trzech obszarach wiedzy: psychologicznej, fizjologicznej i pedagogicznej. Niewiedza w którymkolwiek z tych obszarów może prowadzić do dysharmonii w rodzinie. Młodzi ludzie wchodząc w związek małżeński arogancko wierzą, że wiedza i doświadczenie życia rodzinnego przyjdą z czasem, nierówności zostaną wygładzone, charaktery „przyzwyczają się”. zasady, od których zależy szczęście i spokój duchowy własnych dzieci. Istnieją 4 przestrzenie tworzenia dobrego samopoczucia w rodzinie: Duchowa (obie łączy pewna wiara religijna, wartości moralne, poglądy na otaczający świat...) Psychologiczna (małżonkowie są spokojni, dobrze się ze sobą czują) Rodzinna- gospodarstwo domowe (małżonkowie w równym stopniu rozumieją sposób życia swojej rodziny, swoje w niej obowiązki) Środowisko intymne i seksualne... A.S. Makarenko napisała, że ​​„miłość powinna wzbogacać ludzi poczuciem siły i rzeczywiście to robi”. Prawidłowa i rozsądna organizacja życia rodzinnego ma ogromny wpływ na aktywność, rozwój i życie w społeczeństwie, podnosi radość dzieci i kształtuje odpowiedzialność za nie. kochani, wszystko ma zbawienny wpływ na człowieka, sprzyja zdrowiu. Przed ślubem powinieneś spróbować sam poznać potrzeby, prośby, gusta, pragnienia swojego wybrańca i jeśli są one dla ciebie do zaakceptowania, wyjaśnij, w miarę możliwości, czy spełniasz te wymagania zakres podobieństw i różnic w głównych pozycjach życiowych i wzajemnych cechach charakteru. Zrozum, co Twój partner w Tobie ceni i preferuje, ROZWIJAJ to. Postaw sobie zadanie pozbycia się tego, co mu się nie podobało, rodziców dzieci, którym udało się urodzić i dać życie, ale otworzyć drogę do miłości, wewnętrznej wolności, wiary i sumienia itp., która jest źródłem duchowości. charakter i prawdziwe szczęście, nie udało się; Rodzice według ciała potrafili dać swoim dzieciom, oprócz egzystencji cielesnej, jedynie rany duchowe, czasami nie zauważając, jak ten ból powstał w dziecku i zakorzenił się w duszy, nie dali im duchowego doświadczenia źródła uzdrowienia w całym cierpieniu duszy to zaniedbanie, bezradność, nieodpowiedzialność rodziców zaczyna narastać z pokolenia na pokolenie, z pokolenia na pokolenie. Nazywa się to chorobą lub zubożeniem duchowości człowieka, a zwłaszcza duchowej tradycji utrzymywania pokoju w społeczeństwie dusza. Dlatego też dzisiejsza rodzina rozpada się wcale nie z powodu przyspieszenia tempa historycznego, ale w wyniku kryzysu duchowego, jakiego doświadcza ludzkość, który zakłóca spokój duszy każdego w rodzinie i rodzinie jako społeczeństwie społecznym. zjawisko jako całość. Pozbawia to małżonków poczucia wzajemnej przynależności. Potrzeba seksualna lub pociąg instynktowny to kombinacja biologiczna; z tego nie powstaje rodzina, ale elementarny w pobliżu - miejsce zamieszkania rodzących i urodzonych (rodziców i dzieci); „Pożądanie ciała” jest czymś niestabilnym i arbitralnym; przyciąga nieodpowiedzialne zdrady oraz kapryśne innowacje i przygody. Czynniki przyczynowe (przeszłość) decydują o teraźniejszości, podobnie jak wynik motywów ostatecznych (przyszłość). Dlatego ważne jest, aby uświadomić sobie obraz przyszłej rodziny lub dziecka jako wolnego pola biografii człowieka: jest to biologiczny proces zewnętrznego wzrostu i rozwoju, jest to doświadczenie psychiczne, które znajduje odzwierciedlenie w myślach, uczuciach i wolicjonalnych.