Wiesz, uwielbiam pytać ludzi. „Jeśli poproszę cię o jabłko, czy mi je dasz?” Na co prawie wszyscy automatycznie odpowiadają „Tak”. Ale pytam jeszcze raz: „Nie zrozumiałeś mnie. Teraz proszę Cię o jabłko. Czy mi to dasz?” A wtedy ta osoba odzyskuje przytomność i mówi: „No cóż, nie mam tego przy sobie”. Możemy dać tylko to, co już mamy przy sobie. I ta analogia jest absolutnie odpowiednia nie tylko dla naszego świata materialnego, ale także dla tego, co nieuchwytne, kwantowe, duchowe, psychiczne. Nazwij to, jak chcesz. Jeśli w twojej duszy, w twoim wnętrzu nie ma miłości, dobroci, szacunku, cierpliwości, zrozumienia, protekcjonalności, przebaczenia i innych dobrych, jasnych, skutecznych wartości i cech, to jak możesz to dać? Tylko oszukując siebie i okazując prawdziwy szacunek lub sztuczną miłość. Kiedy kochasz siebie, szanujesz i GŁÓWNIE akceptujesz siebie takiego, jakim jesteś, wtedy łatwo będzie ci zrobić to samo z innymi. To tylko papierek lakmusowy test. Obserwuj, jak reagujesz, co mówisz, co w każdej chwili przekazujesz ludziom wokół siebie. I zrozumiesz, co jest w Tobie, spójrz na odsetek ludzi, którzy przynoszą dobro, światło, widać od nich, że akceptują i szanują Cię takiego, jaki jesteś, interesują się Tobą, a nie Twoim zawodem i to. mogą się z tobą pieprzyć. I porównajcie z odsetkiem ludzi, którzy po prostu szukają kogoś, żeby kogoś oszukać, czują nieufność i strach i wysyłają to, uśmiechają się, ale w głębi serca nienawidzą innych lub po prostu czują się urażeni. Ilu ludzi jest zarażonych bakterią XXI wieku - urazą i obwinianiem innych. A zrozumiesz, co w kimś siedzi. Okazuje się, że głupio i jakoś niemiło jest reagować na niemiłe ataki na ciebie, oburzyć się człowiek nosi wobec ciebie złość, urazę, irytację, nienawiść, arogancję. Nie może dać nic innego, po prostu nie ma tego w sobie. Przyjaciele, dokonujcie częściej inwentaryzacji swoich wartości, przekonań i przekonań w odniesieniu do siebie, innych i świata. To, co włożysz do środka, bezpośrednio determinuje to, co wypuścisz.!