Milczenie nie zawsze jest „złotą”. Zwłaszcza jeśli jest wykorzystywane w relacjach międzyludzkich, jako broń manipulacji i znęcania się moralnego nad ukochaną osobą 1. Toksyczne milczenie ze strony osoby nienależącej do kręgu wewnętrznego, choć nieprzyjemne, jest mniej traumatyczne w swoich psychologicznych konsekwencjach. Badania przeprowadzono na osobach, które stały się ofiarami przemocy moralnej (toksyczne milczenie – ignorowanie, obrażanie, wpajanie poczucie winy) wykazały, że konsekwencją takiego leczenia jest zmiana w budowie mózgu, zwiększenie migdałków i zmniejszenie powierzchni płatów czołowych, jak gdyby dana osoba została poddana przemocy fizycznej lub doznała urazu. poważna choroba. Staje się jasne, dlaczego czasami dana osoba postrzega długotrwałe, manipulacyjne milczenie ukochanej osoby jako ból fizyczny. Dzieci postrzegają milczenie rodziców jako szczególnie trudne i szczególnie traumatyczne, powodujące szereg nieuniknionych problemów w przyszłości. W jaki sposób ten artykuł będzie dla Ciebie przydatny. Po pierwsze, zrozumiesz, jakiego rodzaju ciszy używasz. Dojdziesz do wniosku, jak humanitarne i produktywne jest to zachowanie w stosunku do bliskich. Po drugie, naucz się rozumieć, jakiego rodzaju milczenie jest wobec ciebie stosowane. Po zrozumieniu tego możesz wyciągnąć wnioski na temat jakości swojego związku i dojść do wniosku, jak niebezpieczne lub nieszkodliwe jest dla Ciebie bycie w takim związku. 1. Cisza jako ignorowanie Twoich potrzeb Nie jesteś w konflikcie z ukochaną osobą, ale za każdym razem, gdy decydujesz się porozmawiać o swoich problemach i potrzebach, bliska Ci osoba milczy, nie udziela informacji zwrotnej lub kieruje rozmowę na jej problemy i wymagania. W rezultacie pozostajesz z poczuciem niezadowolenia, czyli nie wysłuchano Cię i nie udzielono informacji zwrotnej. W miarę rozwoju związku niezadowolenie wzrasta i powoduje, że czujesz się emocjonalnie oddalony od ukochanej osoby. Twoja próba rozmowy z nim na ten temat ponownie spotyka się z jego milczeniem i ignorancją. 2. Cisza sposobem na uniknięcie problemów Osoba bliska, która ma problem, po prostu milczy. Widzisz, że czuje się źle i bardzo się martwi, ale nie da się rozmawiać o tym, co się stało. Próbę mówienia przerywa zdanie: „Nie chcę o tym rozmawiać”. W rezultacie niepokój bliskiej Ci osoby zostaje przeniesiony na Ciebie. Nie znając istoty obecnej sytuacji, „zagęszczasz chmury” i dramatyzujesz. Oprócz tego pojawia się poczucie winy. Zaczynasz czuć, że bliska Ci osoba nie ufa Ci lub że dobierasz niewłaściwe słowa, co jeszcze bardziej pogarsza sytuację. 3. Milczenie sposobem na przebaczenie Osoba bliska dopuściła się złego czynu, ale nie potrafi się do tego przyznać, a tym bardziej prosić o przebaczenie. Rozpoczyna się gra w ciszę, której celem jest pokazanie Ci, że Twoja obraza jest dla niego nieprzyjemna. Oczekujesz, że w końcu opamięta się i porozmawia z Tobą, ale im więcej czasu mija, tym głośniejsza staje się cisza Twojej ukochanej osoby. Twój mózg dosłownie eksploduje. On się myli, ale to ty powinnaś rozpocząć rozmowę (czule i taktownie). W rezultacie rozpoczynasz rozmowę, w której mówisz, co Twoja bliska osoba zrobiła źle, co o tym myślisz, a co najważniejsze, słychać słowa, że ​​wszystko rozumiesz i przebaczasz. 4. Cisza jako sposób na cierpienie Klasycznym rodzajem ciszy jest cisza, której celem jest zadanie cierpienia innej osobie. Należy tutaj zauważyć, że dana osoba nauczyła się tej strategii zachowania w dzieciństwie, obserwując swoich rodziców. Potem dręczyli go milczeniem; dziś już zajął miejsce dręczyciela. To zachowanie ma jeden cel – sprawić, że będziesz cierpieć. Musisz zrobić tak, jak chce dręczyciel (on na pewno czegoś od ciebie chce, ale musisz zgadnąć, czego). Następnie musisz dojść do punktu, w którym dosłownie błagasz swojego prześladowcę, aby z tobą porozmawiał. Dopóki dręczyciel nie zobaczy, że naprawdę czujesz się źle, nie będzie z tobą rozmawiać, jeśli uda ci się jakoś pogodzić z pierwszymi trzema rodzajami ciszy i ludźmi, którzy je stosują.