Pamiętam, jak sama doświadczyłam tego strachu. Zanim cokolwiek powiedziałam, próbowałam pięknie sformułować myśl, a czasami po prostu „milczałam”. Pamiętam pewne wydarzenie: mam ponad 30 lat, jestem dorosłą kobietą, samodzielnie wybrałam drugi zawód, weszłam w świat. studia magisterskie, odrabiam zadanie domowe, rozproszyło mnie czytanie wiadomości i wtedy słyszę kroki mojej mamy (ona nas odwiedzała), drżę i udaję, że się uczę. Ja, mama dwójki dzieci, jestem już dorosła i nadal mam dreszcze. Jak to możliwe? Ale w ten sposób ciało pamięta, pamięta wszystko. Dorastałem w rodzinie, w której ceniono inteligencję, inteligencję i oceny. Liczyły się oceny. Bardzo ważne. A uznawano za oczywiste, B również było do przyjęcia, ale C nie. Kiedy inne dzieci miały okazję poprawić złą ocenę, a ich rodzice nawet o tym nie wiedzieli, moja mama wiedziała wszystko. Pracowała jako nauczycielka w mojej szkole i niektórzy nauczyciele chętnie informowali ją o moich błędach. Po napisaniu testu z obawą czekałam, aż mama wróci z pracy. Wróciła do domu i po wyrazie jej twarzy od razu było widać, jaka była moja ocena. Jako dziecko ciągle musiałam udawać, że odrabiam pracę domową. Nie wolno było tak po prostu usiąść i przeczytać książki, trzeba było ją umieścić w podręczniku. Pamiętam, jak pewnego dnia zamiast uczyć się historii, włożyłem do podręcznika książkę o młodej detektyw Nancy Drew, zamknąłem drzwi. i zanurzyłam się w czytaniu. Tata przyszedł, zauważył, wyrwał książkę, zbeształ mnie i zostałam ze swoją historią. I tak skończyłam szkołę. Czym być dumnym, skoro w rodzinie ceniona jest tylko inteligencja i stopnie? Oczywiście według własnego rozumu i ocen. Wydawało się, że tylko przy pomocy umysłu mogę zdobyć miłość i akceptację. Wstyd było być głupim. Teraz jest mi smutno i boleśnie, gdy to wspominam. Pozwalam sobie na to, że czegoś nie wiem, uczę się zadawać pytania, jeśli czegoś nie rozumiem. Zdjąłem maskę „wiedzącą wszystko”, za którą znajdowała się niepewna siebie i ignorująca siebie dziewczyna. Okazało się, że mogą mnie kochać nie tylko za inteligencję i oceny. Czy Twoi rodzice wymagali od Ciebie doskonałych ocen? Zbesztany za to, że dostał oceny C?