W ostatnim artykule pisałam o sadystycznym zaburzeniu osobowości. W tym artykule porozmawiamy o zaburzeniu masochistycznym. W psychodiagnostyce rozróżnia się masochistyczne zaburzenie osobowości i masochizm jako perwersję seksualną. Przy perwersji seksualnej seks jest niemożliwy, jeśli nie zostaną spełnione obowiązkowe warunki - poniżające traktowanie i zadawanie bólu fizycznego (osoba doświadcza podniecenia i uwolnienia seksualnego, jeśli partner prowadzi ją na smyczy, np. zmusza do jedzenia z psiej miski, daje mu klapsy i inne tortury). Jednocześnie w życiu codziennym jednostka niekoniecznie będzie masochistką; częściej występuje odwrotny obraz – osoby sprawujące władzę, osoby o agresywnym, dominującym zachowaniu w społeczeństwie skłaniają się w stronę masochizmu seksualnego. W przypadku masochizmu moralnego osoba może mieć najzwyklejsze zainteresowania seksualne lub perwersje, które nie są związane z masochizmem - na przykład pragnienie dominacji w seksie w oparciu o zasadę kompensacji. Po jakich znakach można rozpoznać u partnera masochistę (a nie zboczeńca seksualnego) Do postawienia diagnozy wystarczy dopasowanie 5 kryteriów? 1. Taka osoba wybiera osoby i sytuacje, które prowadzą do porażki, rozczarowania, mimo że są dostępne lepsze opcje. Na przykład kobieta z grupy stosunkowo zdrowych mężczyzn wybierze mężczyznę z jakimś nałogiem, z obciążającą przeszłością, z jakąś wadą fizyczną, niegrzecznego, impulsywnego; albo człowiek pożyczy pieniądze przyjacielowi, wiedząc doskonale, że nie spłaci długu. 2. Odrzuca lub sprawia, że ​​próby pomocy innym są nieskuteczne. Masochista jest przyzwyczajony do cierpienia i cieszenia się tym cierpieniem, dlatego bardzo trudno jest mu wyjść z masochistycznej strefy komfortu i wziąć odpowiedzialność za swoje życie.3. Własne sukcesy i inne pozytywne wydarzenia życiowe powodują depresję i poczucie winy, na które człowiek reaguje autodestrukcją, nieświadomą chęcią wyrządzenia sobie krzywdy. Na przykład mówi, że lubi malować akwarelami, ale czuje się winny, bo uważa, że ​​na to nie zasługuje, nie ma prawa robić tego, co sprawia mu przyjemność, i dlatego się poddaje, przekonując siebie o bezużyteczności tej aktywności i zaczyna zjadać stres, zanurza się w grach komputerowych, pije alkohol itp.4. Prowokuje złość i odrzucenie, a potem czuje się odrzucony. Na przykład mąż publicznie naśmiewa się z żony, a gdy ona traci panowanie nad sobą, oskarża ją o złe nastawienie. Albo żona rzuca mężowi słowa: „Nie jesteś mężczyzną, ale szmatą!”, A otrzymując od niego porcję agresji, zaczyna cierpieć z powodu tego, że nikt jej nie kocha. 5. Odrzuca własne przyjemności, chociaż ma możliwość ich otrzymania. Masochista troszczy się o racjonalne wykorzystanie czasu i uważa czas przeznaczony na przyjemności za zmarnowany. 6. Nie potrafi wykonać dla siebie trudnego zadania, podczas gdy dla innych robi to bez problemów. Taka osoba nie jest przyzwyczajona do opieki i dbania o siebie, ponieważ od dzieciństwa wpajano jej myśl o własnej bezwartościowości i obwiniano ją. Dlatego chętniej zaopiekuje się innymi, bo... Tylko dzięki tej opiece może uzyskać satysfakcję, pozbyć się na jakiś czas poczucia winy. 7. Odrzuca ludzi, którzy traktują go dobrze, ale uzależnia się od tych, którzy traktują go źle. 8. Próbuje się poświęcić. Od dzieciństwa w rodzinie przyszłego masochisty tworzą kult Ofiary, zachęcają do poświęceń, wychwalając tych, którzy poświęcają się dla dobra kogoś innego, wyrzekając się swoich interesów. Jeśli członek rodziny nie popiera tej ideologii, nazywany jest bezdusznym, samolubnym i zaszczepianym poczuciem winy. I rzeczywiście, z biegiem czasu człowiek tak bardzo pogrąża się w poczuciu winy, ukrywa wszelkie przejawy swojej agresji, że rozpoczyna proces całkowitej samozagłady. Następuje całkowita dewaluacja własnej osobowości, pragnień, sukcesów, ambicji, a prawo do życia daje jedynie bałwochwalstwo i służba innym. Więcej przydatnych informacji i komunikacji na moim kanale telegramu. Z przyjemnością zapiszę się ©