Terapia to relacja. To minimodel tego, jak żyjesz. Konwencjonalnie, jeśli w życiu zachowam dystans do wszystkich i boję się otworzyć, to tak samo będzie w biurze. Jeśli jestem szorstki w wypowiedziach, nie wytrzymuję trudnych rozmów i cechuje mnie unikanie, to i tutaj mogę nagle zakończyć kontakt i nie przychodzić więcej. Sposób budowania relacji z terapeutami jest taki sam, jak budowanie relacji z innymi. Może być serdecznie i ciepło, może być nie do zniesienia i masz ochotę uciec. W związku możesz widzieć obraz przez pryzmat swoich uczuć, możesz mieć opinie różniące się od innych, możesz mieć uczucia, które Twój partner ma. nie jest tego świadomy, albo możesz nauczyć się wytrzymywać kontakt i wzmacniać go. Tylko przy człowieku można nauczyć się długotrwałego kontaktu. Na konsultacjach, w bezpiecznej przestrzeni, zgłębisz swoje przekonania, lęki i niewyrażone uczucia. Otwierasz się na drugiego, otrzymujesz jego wsparcie, akceptację, uczysz się, stajesz się bardziej odporny, a następnie przenosisz to w swoje prawdziwe życie. Ważne jest również, aby zrozumieć, że po konsultacji nie zawsze powinno być łatwiej. Ponieważ w trakcie tego procesu mogą pojawić się traumy i doświadczenia, w których musisz być, odkrywać je, oddychać, czuć. Ważne jest, abyś wiedział, że nie jesteś w tym sam i wspierał Cię. Twój brak ulgi po spotkaniu może być ważnym tematem do omówienia z terapeutą. Możesz porozmawiać o tym, jak widzisz swoją ulgę, wgląd, czego chcesz od terapii, do jakiego stanu dążysz, jak się czujesz na końcu. Jak czujesz się tu i teraz obok drugiej osoby, jak znosisz kontakt, ciszę, jak doświadczasz pewnych uczuć? Możesz rozmawiać o wszystkim, dzielić się wszystkim: bądź tak szczery, jak to możliwe, okazuj swoje uczucia lub zostaw coś w piersi. Można spróbować i nie spotkać się z potępieniem. Zapraszam na sesję diagnostyczną-znajomość, a także na długoterminową terapię, podczas której uczymy się budować zdrowy kontakt. Sesję diagnostyczną przeprowadzę do końca stycznia. Czekam na Ciebie na terapii!