Od autora: Artykuł został napisany dla serwisu „Samowiedza” Często dana osoba ma trudności z werbalnym wyrażaniem myśli i uczuć. Nie przychodzą ci do głowy odpowiednie słowa lub przez twoją głowę przebiega ciągła linia z prędkością światła i wydaje się, że twój mózg zaraz eksploduje. Człowiek nie potrafi sformułować swoich przeżyć, nie potrafi znaleźć pozytywnego ujścia dla swoich emocji, coś go niepokoi, podnieca. Tutaj z pomocą przychodzi arteterapia. Osoba może nawet nie znać nazwy działania, w które podejmuje nieświadomy krok; bierze pędzel, olej, płótno... i po kilku godzinach czuje lekki ból w plecach, a w głowie pojawia się porządek - pobudzające mózg myśli schodzą na dalszy plan, a po całym ciele rozchodzi się niesamowita harmonia , wypełniając każdą komórkę. Co to jest? Można to nazwać terapią kreatywną lub terapią sztuką. Termin „terapia sztuką” został ukuty przez artystę Adriana Hilla w 1938 roku. Pracując z pacjentami zauważył, że zajęcia twórcze odwracają uwagę pacjentów od zmartwień i pomagają uporać się z chorobą. Połączenie słów „arteterapia” (sztuka (ang.) – sztuka; therapeia (gr.) – opieka, leczenie) rozumiane jest jako troska o zdrowie psychiczne i dobrostan emocjonalny człowieka poprzez kreatywność. Każdy człowiek ma zdolność do twórczego wyrażania siebie, jednak wraz z dorastaniem bardzo często traci tę zdolność, zabraniając sobie tańca, rysowania, smarowania rąk gliną, zamykając swój potencjał twórczy i ograniczając swoje życie, blokując przejawy emocjonalne. Każdy z nas w pewnym momencie zadaje sobie pytanie: „Kim jestem?” Czym jestem?”, ale twórcza ekspresja siebie może wywołać w człowieku silne uczucia twórcze i doprowadzić do wyzwolenia impulsów emocjonalnych. Terapia sztuką jest naturalnym sposobem uzdrawiania; negatywne emocje zamieniają się w pozytywne. Sesje arteterapii dają siłę, pewność siebie i mogą pomóc znaleźć wyjście z sytuacji ze ślepej uliczki. Wykorzystanie twórczości artystycznej przyczynia się do wzrostu poczucia własnej wartości i odpowiedniej akceptacji siebie w społeczeństwie. W procesie twórczym wiele głęboko ukrytych problemów wychodzi na powierzchnię i można je bezboleśnie rozwiązać. W ten sposób malarstwo pomaga człowiekowi abstrahować od swoich problemów i uczuć i patrzeć na nie z zewnątrz. Terapia sztuką polega bardziej na odnalezieniu harmonii i rozwoju osobistego niż na leczeniu. Ile jest trendów w sztuce, tyle samo jest trendów w arteterapii. Pisanie bajek, malowanie, taniec, śpiew, praca z kołem garncarskim, terapia zabawą, terapia maskami, terapia piaskiem, terapia kolorami, tworzenie lalek, fototerapia, muzykoterapia itp. Wszystkie nasze niewypowiedziane myśli blokują się w ciele i to prowadzi do zaburzeń fizycznych i nerwicowych. Przelewając emocje i uczucia na płótno, papier, taniec, człowiek pomaga sobie i swojemu ciału uwolnić się od niepotrzebnych „blokad” i żyć. Twórcza ekspresja siebie to droga do siebie, szansa na udane budowanie swojego życia. Osoba poddając się arteterapii odtwarza swoją podświadomość na ekspresję wizualną. Każdy człowiek ma potrzebę wyrażenia siebie, a tworząc coś, czuje satysfakcję, jakby odnalazł w sobie harmonię. W arteterapii prace nie są oceniane lub porównane. To ważny punkt. Dorosłemu trudno jest zdecydować się na wyrażenie siebie. Zadaniem terapeuty jest stworzenie sytuacji, w której człowiek sam będzie w stanie zrozumieć sens swoich problemów i znaleźć z nich wyjście, spojrzeć na problem na nowo, mimo pozornej prostoty, arteterapia jest dość głęboką formą psychoterapii która stanowi uzupełnienie podstawowej terapii w leczeniu nerwic, depresji, w sytuacjach stresowych, wzmożonego lęku Człowiek często stawia sobie ograniczenia, „wysokie płoty” i mówi „nie, nie przeskoczę tego płotu” lub „Ja”. nie umiem rysować” lub „Nie umiem śpiewać”, niedźwiedź nadepnął mi na ucho”. Dlaczego nie zrobić czegoś, czego nigdy wcześniej nie robiłeś? Niezwykłe działania często oszczędzają najwięcej?