Zwierzę duchowe i zwierzę mocy mają swój cel. To mityczne zwierzęta, które mają ogromną korzystną energię, która wpływa na Twoje życie. Jest to rodzaj źródła mocy. Zwierzę mocy i zwierzę totemiczne nadają człowiekowi cechy, właściwości i atrybuty, które posiada. Jeśli spojrzeć na to przez pryzmat psychologii, to jest to pewien stan i cechy człowieka, których potrzebuje w życiu i zdarza się, że on o nich nie wie, nie potrafi ich dostrzec ani zamanifestować w sobie. Ale jedną rzeczą jest widzieć i wiedzieć o tym teoretycznie, na poziomie zewnętrznym, a inną rzeczą jest żyć i realizować to w sobie, odnajdywać te cechy i tę wizję życia poprzez siebie. O to właśnie chodzi – połączyć się z tym źródłem, z tą wibracją i rozpoznawać ją w sobie każdego dnia, rozwijać ją. Jak mówią: „Człowiek nie będzie karmiony harfą, konieczne jest, aby wibracje przyszły na myśl”. Zatem te właściwości, cechy i atrybuty nie należą do jednego pojedynczego zwierzęcia tego czy innego gatunku zwierząt, ale do dusza grupowa, czyli archetyp i mająca związek z systemem energetycznym człowieka będącym odzwierciedleniem jego zwierzęcej natury. I ta Siła Życiowa objawia się w obrazie Archetypu ludzkiej świadomości. Dzięki temu człowiek może zaabsorbować tę energię. W ten sposób człowiek otrzymuje energię fizyczną, emocjonalną, mentalną i duchową, możliwość połączenia się ze źródłem mocy oraz może ją przyswoić i wykorzystać jej szczególne właściwości. Kiedy człowiek jest energetycznie podłączony do źródła mocy, postępuje zgodnie ze swoją naturą, co pozwala połączyć się ze swoją prawdziwą mocą, a nie wymyśloną. Zatem nie ma strachu przed okazaniem nieekologicznej mocy. Jaka jest różnica między zwierzęciem mocy a zwierzęciem totemem? Obydwa są źródłem mocy. Jeśli mówimy o zwierzęciu totemicznym, jest to coś bardzo starożytnego, potężnego i świętego. To jest to, co się czci, deifikuje, a może nawet się boi. W czasach starożytnych zwierzę totemiczne niosło ochronę terytorium i zasadę uzdrawiania. Jest to ogromny Duch, któremu okazywano szacunek, cześć, a człowiek odczuwał święty zachwyt przed tym stworzeniem. Ludzie bali się go i podziwiali, a jego atrybuty, takie jak kły, były używane jako amulety. Jest film „Klan niedźwiedzia jaskiniowego”. Film o starożytnych ludziach, w którym utonęła matka bardzo małej dziewczynki, która musiała przeżyć. Została odebrana przez jedno plemię i panowały tam własne zakony i zwyczaje. Nie było jej to łatwe, była zupełnie inna, nie taka jak oni. Tam na przykład kobietom nie wolno było zabierać męskiej broni na polowanie. A jeśli kobieta nie posłucha, zostanie wyrzucona z plemienia na trzy miesiące. Ta dziewczyna miała zwierzę-totem lwa. A jej istotą była siła lwa, nie była jak inne kobiety w tym plemieniu i nie mogła powstrzymać się od brania broni, polowania, a moc lwa była jej wnętrznościami. Łącząc się ze swoim zwierzęciem totemowym, odnajdując głęboki kontakt ze swoją wewnętrzną bestią, przeszła transformację i odnalazła ścieżkę sowy. Na koniec, kiedy zaczęła walczyć z synem Przywódcy Plemienia (nie będę opowiadać o wszystkich okolicznościach, będziecie chcieli obejrzeć film), syn przywódcy nie był w stanie jej pokonać. I wtedy przywódczyni zdała sobie sprawę, że to nie ona walczyła, ale Duch, jej totem Lew. Podszedł do syna i powiedział: „Przestań, nie widzisz, że walczysz z Duchem?” I uklęknął przed nią. Czym więc jest zwierzę totemiczne? To jest Twoja naturalna struktura, to jest Twoje odbicie. Możesz stracić z nim kontakt z różnych powodów. Na przykład, jeśli zwierzęciem totemem danej osoby jest koń, jej istota i wnętrzności będą dotyczyły tego, że osoba ta bardzo kocha wolność, stale potrzebuje ruchu, ma potrzebę odkrywania nowych przestrzeni i nowych światów, odnajduje siebie w wolności łączenia się i znajdowania nowych rzeczy. A jeśli np. w dzieciństwie dziecku z tym totemem nie wolno było wychodzić z przyjaciółmi na te place zabaw, do których chodzili jego przyjaciele, to kazali mu przebywać cały czas pod oknem na widoku, to w porządku, to nie tak straszny. Ale jeśli mu to powiedziano.