Przedstawiamy Państwu bajkę napisaną przez uczestniczkę naszego szkolenia o strachu i pokonywaniu go. Strach i odwagaW pewnym królestwie, w pewnym państwie, żyła piękna księżniczka, miała na imię Światosława. Księżniczka była piękna i mądra, ale rzadko przyciągała wzrok dworzan. Przyjeżdżali do niej ambasadorzy z sąsiednich królestw, książęta z sąsiednich mocarstw zapraszali ją do odwiedzenia, ale rzadko organizowała audiencje i nie przyjmowała zaproszeń od wszystkich. Tajemnica piękności Swietosławy wywołała dezorientację; jej rodzice nadali jej takie imię nie bez powodu, miała nieść światło światu i pomagać innym, obdarzać miłością, ciepłymi, zimnymi sercami, lecz księżniczki nigdzie nie było widać, a przez ten czas księżniczka coraz bardziej zamykała się w swoich komnatach. Ale nie tylko ona się tam ukrywała, wśród służby krążyły pogłoski, że księżniczka miała doradcę, tylko go dostrzegli, małego, nagiego i śliskiego. A ten doradca ma na imię Strach. Ciągle jej szepcze, że wiele na świecie widział, że dla młodej damy świat jest okrutny i straszny, że można się potknąć, można upaść, można zagubić się w ciemności i zapomnieć drogi do domu. Miał wiele strasznych historii. Strach bardzo kochał swoją kochankę i był jej oddany. A Światosława była bardzo wrażliwa i widząc szczerość Stracha i jego troskę o nią, uwierzyła mu bezwarunkowo, uwierzyła tak bardzo, że powierzyła mu nawet klucze do komnat swojego Serca. Nigdy nie wiesz, ile czasu minęło. i w jednej chwili w królestwie pojawiły się kłopoty, królowa, matka, pilnie potrzebowała wody żywej i tylko księżniczka mogła ją znaleźć. W tym momencie, gdy Światosława dowiedziała się o kłopotach, do komnat księżniczki wbiegł piękny młody człowiek imieniem Odwaga, odrzucił Strach, chwycił księżniczkę w swoje potężne ramiona i powiedział - wskaż drogę, mimo że była głęboka noc szybko znaleźli źródło żywej wody i do rana Królowa Matka została uratowana. Następnego dnia wszystko wróciło do normy, Światosława nadal zamykała się w swoich komnatach, a Strach był zawsze przy niej. Kiedy Zielony Wąż wirował obok księżniczki, Strach próbował jak najszybciej odejść. Oprócz Odwagi i Węża, Strach miał także wrogów, a ich imionami były Nienawiść, Odpowiedzialność i Rozpacz. Gdy tylko jeden z tej trójki pojawił się na progu zamku, Odwaga zawsze podążała za nimi, bezlitośnie odrzucając Strach i zabierając Światosławę, pomagając jej rozwiązać te sprawy, które powinna była rozwiązać dawno temu ze swoją druhną Ljubowem, ale zastraszona przez Strach, nawet nie próbując go dotknąć. Minęły lata, wszystkie dziewczyny księżniczki były już dawno po ślubie, a księżniczka wciąż była sama. Strach szepnął: „Po co ci ktoś, jestem z tobą, spójrz, jak dobrze nam razem, a twoi przyjaciele w innych królestwach harują, nie mają tam gdzie mieszkać… I tego właśnie chcesz ?” „Nie chcę” – odpowiedziała księżniczka z westchnieniem. A Serce marniało w swoich komnatach, Serce było tam zamknięte, na wielkim zamku stodoły. Czasami nawiedzał go strach i był bardzo szczęśliwy z powodu swojego bogactwa, ale jego serce bolało bez światła i Miłości. Któregoś dnia księżniczka przypadkowo wpadła do Serca i kiedy go zobaczyła, zrobiło jej się go żal. Serce odważyło się poprosić Światosławę, aby przyniosła mu Miłość. Następnym razem księżniczka sprowadziła Miłość do lochu. Strach był zły: „Co robisz, Światosławo? Miłość nas zniszczy! Ona zabierze nasze serca! Spójrz, Miłość już wyprowadza Serce na spacery. Słyszałem, jak razem marzyli. Księżniczka zgodziła się z westchnieniem i schowała Serce. Miłość jednak stawała się odważniejsza i coraz częściej spierała się ze Strachem o to, kto będzie dzierżył klucze do komnat Serca. Przyszli do Światosławy i poprosili ją, aby ich osądziła, ale księżniczka nie mogła być rozdarta między miłością a strachem. Światosława wpadła w rozpacz, a potem szczęśliwie spotkała Mędrca, opowiedziała mu swoją historię, a Mędrzec powiedział: „Kiedy Twoje Serce czuje się dobrze, jest to dobre również dla Ciebie, ponieważ Serce czuje się dobrze razem z Miłością, uspokój się ich razem w tych samych komnatach i niech Serce żyje miłością. I uczyń Odwagę doradcą równym Strachowi, ale trzymaj ich obu na dystans, abyś mógł ich usłyszeć, ale żaden z nich nie jest zbyt blisko ciebie