Dziś, w naszym złożonym i niestabilnym świecie, każdy z nas zna uczucie podniecenia i niepokoju, a każdy przedmiot lub zjawisko może stać się obiektem strachu. Według statystyk 30% - 40% ludzi przynajmniej raz w życiu doświadczyło niepokoju, strachu, a nawet paniki. Strach to reakcja emocjonalna, która pojawia się w sytuacjach zagrożenia życia. W zależności od charakteru zagrożenia różny jest stopień przeżycia: obawa, strach, przerażenie, przerażenie itp. Lęk to stan emocjonalny, który pojawia się w sytuacjach niepewnego zagrożenia, związany z oczekiwaniem niekorzystnego rozwoju wydarzeń. Niezwykle trudno jest znieść stan niepokoju, wydaje się, że niebezpieczeństwo czai się zewsząd. Wszystko wydaje się być w porządku, ale człowiek znajduje się w ciągłym napięciu i oczekiwaniu, że coś złego przydarzy się jemu lub jego bliskim. Czego więc się boimy i jak pokonać pojawiający się w czasie ciąży strach? w ciele kobiety ulegają znaczącym zmianom, co samo w sobie przyczynia się do pojawienia się lęku. Dlatego wszelkie przepracowanie lub osłabienie kondycji fizycznej może prowadzić do podekscytowania i niepokoju. Ponadto w okresie oczekiwania na dziecko u kobiety rozwija się dominująca ciąża i poród, przeważają zainteresowania związane z porodem i zdrowiem nienarodzonego dziecka. Jednak jednocześnie kobieta może czuć się niepewnie co do swoich możliwości i mieć wątpliwości związane z pojawieniem się dla niej nowej roli jako matki. Odpowiedzialność za dziecko rodzi zwiększone wymagania wobec siebie, chęć bycia idealną matką dla swojego dziecka, przez co kobieta odczuwa niepokój i niepokój. Do rozwoju lęku sprzyja także brak nowych pozytywnych emocji, wrażeń, osoby oczekującej oderwanie się matki od aktywnego życia, czy negatywne doświadczenia innych osób przy porodzie, które natychmiast przenoszą się także na siebie. Z obserwacji lekarzy wynika, że ​​u jednej trzeciej wszystkich kobiet w ciąży w tym okresie występują różne przejawy lęku, które mogą być związane z własnymi negatywnymi doświadczeniami z dzieciństwa lub mogą być zapożyczone od rodziców. Istnieją również sugestie, że dana osoba jest w stanie zapamiętać swoje doświadczenia wewnątrzmaciczne i znaleźć tam niepokojące i przerażające sytuacje. W czasie ciąży najczęstsze doświadczenia psychologiczne wiążą się z: nieoczekiwaną, nieplanowaną ciążą; z wewnętrznymi wątpliwościami, czy być dobrą matką; z możliwymi powikłaniami w czasie ciąży; ze strachem przed porodem; z narodzinami niepełnosprawnego dziecka; z własnym brakiem estetyki w czasie ciąży i po porodzie; z obawą o zdrowie i los nienarodzonego dziecka To, że pojawiła się konkretna obawa, nie jest złe. Obrona psychologiczna zadziałała i rozpoczął się proces adaptacji do nowych sytuacji życiowych. Odkrywszy, czego się obawiać w sytuacji ciąży i porodu, psychika kobiety zrobiła pierwszy krok w stronę przezwyciężenia lęku. Następnym krokiem jest poszerzenie idei zagrożenia i podjęcie odpowiednich działań, aby je wyeliminować lub zminimalizować. Gorzej, gdy rozwija się patologiczny lub obsesyjny strach, zwany fobią. W przypadku fobii osoba rozumie absurdalność i bezpodstawność swoich lęków i lęków, ale nie jest w stanie się im oprzeć. Jedynym wyjściem, jakie widzi dana osoba, jest uniknięcie przerażającej sytuacji. Jeśli w takim przypadku nie zostaną podjęte działania na czas, może rozwinąć się poczucie beznadziejności, co nieuchronnie doprowadzi do depresji. Jeśli uczucie niepokoju uniemożliwia Ci cieszenie się życiem, musisz podjąć działania. W żadnym wypadku nie należy wpadać w panikę, należy jednak racjonalnie ocenić sytuację i mądrze podejść do tej kwestii. Należy rozpocząć od kwalifikowanego badania lekarskiego i przygotowania psychoprofilaktycznego. W przypadku nieoczekiwanej, nieplanowanej ciąży wymagany jest ściślejszy nadzór lekarski. Pierwsze dwanaście tygodni jest naprawdę najniebezpieczniejsze dla rozwoju nienarodzonego dziecka pod każdym względem, niezależnie od tego, czy mówimy o paleniu, chorobie zakaźnej czy przeżytej stresującej sytuacji. Dlatego +79137259380