Takie przywiązanie wpływa na jeden ze wzorców (modeli zachowań) w relacjach z partnerem. Ale co za tym stoi i do czego może prowadzić? Z reguły takie przywiązanie objawia się w związkach agresywnych lub współzależnych w artykule o tym samym tytule. Jak się to objawia? rodzaj przywiązania: - ciągłe pragnienie bycia razem (zawsze i wszędzie, nawet tam, gdzie jest to niestosowne) - Twój partner jest ponad wszystko i na to kierujesz wszystkie swoje wysiłki. jego życie będzie lepsze (nawet jeśli dzieje się to na twoją szkodę) - starasz się zasłużyć na miłość, jesteś gotowa zrobić wszystko, czego chce twój partner, byle tylko sprawić mu przyjemność osoba cierpiąca na lękowe przywiązanie nie jest pewna siebie; charakteryzuje go zazdrość, strach przed zerwaniem związku, będzie ciągle myślał, że zrobił coś złego i partnerka zaraz odejdzie lub znikną jego uczucia opiekuńcze (ciągłe pytania o jego stan, chęć pomocy, bycia potrzebne; wszelkie działania, które podejmujesz, mają na celu zachowanie minimalnej odległości między wami) Wszystkie powyższe punkty nie oznaczają, że coś jest z Tobą nie tak. Odzwierciedlają jedynie to, co dzieje się z Tobą w danym okresie życia. Przejmujemy wzorce zachowań od naszych rodziców i społeczeństwa i często nawet nie jesteśmy w stanie zrozumieć, skąd wzięła się ta czy inna reakcja. Nasz model zachowania pochodzi z dzieciństwa. Tak, myślę, że wielu z Was słyszało takie zdanie: „Wszystkie problemy biorą się z dzieciństwa”, ale nie tylko problemy się stamtąd biorą. Po prostu dziecko w rodzinie widzi jeden przykład zachowania i ten jedyny oznacza właściwy. Nieświadomie przyjmujemy tę reakcję, a następnie przekładamy ją na nasze relacje. Ale zauważając to, możemy wyjaśnić i zrozumieć, dlaczego potrzebujemy takiego modelu? Co nam to daje? Po takim zrozumieniu możemy wyjść ze scenariusza i zacząć tworzyć własny, który będzie nam odpowiadał i satysfakcjonował w relacji z partnerem. Czyż nie tego właśnie pragniesz? zmienić istniejący wzór? 1. Przyznaj przed sobą, że jesteś w niespokojnym przywiązaniu 2. Zrozum, że tego typu interakcja obejmuje obie osoby, zatem dla partnera jest to także sposób komunikacji3. Szukaj pomocy u specjalisty, który pomoże Wam zarówno wyjść z tego rodzaju współuzależnienia, jak i zmienić wzorzec zachowań z dziecka-rodzica na osobę dorosłą