Technika poszerzania strefy świadomości własnego „ja” (dezidentyfikacja) Pozwala pełniej poczuć i postrzegać siebie, odkryć części siebie, których my nie dostrzegamy zwracać wystarczającą uwagę w zwykłych sytuacjach. Jest to szczególnie przydatne, gdy okoliczności życiowe zmuszają człowieka do skupienia się na jakimś problemie (choroba, zaabsorbowanie uczuciami, potrzeba długotrwałego rozwiązania jakiegoś problemu). Usiądź wygodnie, wyprostuj plecy, zamknij oczy. Weź kilka głębokich oddechów, mentalnie obserwując swój oddech. Powiedz na głos lub do siebie: „Mam ciało, ale „ja” to nie tylko moje ciało, „ja” jest zawsze czymś więcej niż moje ciało. Moje ciało może być zmęczone lub czujne, chore lub zdrowe. Ale to nie determinuje całkowicie mojego stanu i nastroju. Zauważam swoje ciało, ale mogę wybierać swoje działania. Mam uczucia, ale „ja” to nie tylko moje uczucia, „ja” jest zawsze czymś więcej niż moje uczucia. Moje odczucia mogą być inne. Ale niezależnie od tego, czy jestem szczęśliwy, czy smutny, spokojny czy podekscytowany, pełen nadziei czy rozpaczy, nadal pozostaję sobą, moją Jaźnią. Zauważam swoje uczucia, ale mogę wybierać swoje działania. Mam umysł, ale „ja” to nie tylko mój umysł, „ja” jest zawsze czymś więcej niż mój umysł. Mój umysł jest dość rozwinięty, przy jego pomocy rozumiem świat. Słyszę głos rozsądku i mogę wybierać swoje działania. Mam ciało, uczucia, umysł, ale „ja” jest zawsze czymś więcej. Mogę wybierać swoje działania. Tylko ja decyduję, czym wypełni się następna minuta mojego życia.” Technika szybkiej samoregulacji „Oddychanie i wsparcie” Pozwala znaleźć się w właściwym momencie i szybko zyskać pewność siebie. Szczególnie przydatna w ekscytujących, niepokojących,. stresujących sytuacjach, przed ważnymi wydarzeniami, w których ważne jest zachowanie pewności siebie. Zajmij wygodną pozycję, wyprostuj plecy. Zakryj oczy. Zauważ swój oddech. Wdech wydech. Wdychać. Powietrze przechodzi przez nos, oskrzela i wypełnia płuca. Wraz z nową porcją powietrza do organizmu dostają się niezbędne substancje. Wydychanie. A wraz z wydechem organizm zostaje uwolniony od niepotrzebnych, odpadowych substancji. Weź pełny oddech, a następnie kilka lekkich, spokojnych wydechów. Teraz spokojnie, bez specjalnego wysiłku, weź nowy oddech. Zwróć uwagę, które części ciała mają kontakt z podporą – krzesło, podłoga czy łóżko. W tych partiach ciała, gdzie powierzchnia Cię wspiera, spróbuj poczuć to wsparcie nieco mocniej. Poczuj wsparcie. Możesz sobie wyobrazić, że podnosi się trochę, aby Cię wesprzeć. Technika „Trzy kroki do relaksu” pozwala szybko złagodzić napięcie i zrelaksować się. Przydaje się zarówno przed odpoczynkiem, jak i przed energiczną aktywnością. Można wykonać wszystkie trzy etapy, można ograniczyć się do jednego – najodpowiedniejszego. 1. Oddychanie. (3-5 min.) Stań się świadomy swojego oddechu. Powietrze wchodzi – ruch w dół do wewnątrz i wychodzi – w górę i na zewnątrz. Kiedy oddychasz, zwróć uwagę na różne części swojego ciała, przesuwając także swoją uwagę w dół i do wdechu (wdech), w górę i na zewnątrz (wydech). Kieruj oddech na różne części ciała, poruszając się od dołu do góry: do prawej nogi, potem w lewo, do prawego ramienia, potem w lewo, do tułowia. Teraz możesz wykonać powolny i głęboki wdech 10 razy.2. Ciało. (3-5 min.) Napnij maksymalnie mięśnie ciała. Wszystkie mięśnie - zaciśnij dłonie, napnij ramiona, nogi, mięśnie brzucha, twarzy, zaciśnij zęby. Następnie rozluźnij wszystkie mięśnie tak bardzo, jak to możliwe. Zrób to trzy razy. Teraz, zaczynając od stóp, a kończąc na głowie, przenieś swoją uwagę sekwencyjnie na każdą część ciała. Zauważ w nich ciepło i relaks.3. Obraz. (2-3 min.) Skoncentruj się na uspokajającym obrazie lub dźwięku. Możesz sam wybrać uspokajający obraz lub dźwięk. Niektóre możliwe opcje: - Winda. Wyobraź sobie, że wsiadasz do windy. Naciśnij przycisk, aby zejść na dół. W miarę przechodzenia przez każde piętro stajesz się coraz bardziej zrelaksowany. Gdy.