Do napisania tego artykułu skłoniły mnie słowa pewnej zagubionej kobiety: „Nie wiem, jak zareagować na słowa męża: niedawno powiedział, że z wiekiem zaczął rozumieć, że w życiu trzeba być egoistą.. Nigdy nie mogłam winić męża za to, że nie opiekował się mną i dziećmi. Wręcz przeciwnie, jest wsparciem i ochroną. Co się z nim dzieje? Dlaczego on mówi takie rzeczy?..Nie rozumiem..”A odpowiedź w niektórych przypadkach jest naturalna – „Kryzys wieku średniego”. W tym momencie człowiek zmienia się z „młodego i obiecującego” w „dojrzałego”. , wsparcie rodziny i możliwość bycia dla kogoś przykładem, wzorem, jeśli chcesz - konkretnym ucieleśnieniem ideału danej osoby. Obecność studentów pozwala dojrzałemu mężczyźnie poczuć, że jego doświadczenie, wiedza i umiejętności społeczne są potrzebne i potrzebne innym. Daje to siłę i pewność siebie. Co dziwne, to właśnie te cechy (siła, pewność siebie, indywidualność) ludzie często kojarzą z egoizmem, choć trudno wyobrazić sobie człowieka sukcesu pozbawionego tych cech. Dlatego jeśli mężczyzna ma 30-40 lat, często nie ma w tych słowach nic złego (zwłaszcza jeśli, jak w opisywanym przypadku, był zawsze kochającym mężem i ojcem). Raczej należy te słowa traktować jako wynik naturalnego i koniecznego wewnętrznego dialogu Być może kobieta chciałaby stać się uczestnikiem tego dialogu (?) Teraz naprawdę może pomóc – ważne jest, aby znaleźć nieszablonowe tematy do komunikacji, które dotyczą Was obojga. Lepiej rozmawiać nie tylko o wydarzeniach zewnętrznych, ale o przeżyciach, uczuciach, przemyśleniach. Można dyskutować o wartościach, kwestiach filozoficznych. Można wspólnie przeglądać zdjęcia i dyskutować o drodze życia – swojej i innych. W takim dialogu możesz dowiedzieć się wielu nowych i ciekawych rzeczy dla siebie. Najważniejsze jest, aby zarezerwować czas i zaakceptować, że jest to ważne i przydatne zajęcie. Takie dialogi przydadzą się do wzmocnienia zaufania w parze, aby wzorce i stereotypy nie stały się treścią związku że doświadczenie duchowe zgromadzone przez człowieka jest ważne i potrzebne. A wtedy słowo „samolubny” nie stanie się destrukcyjne.