Od autora: Nasza przyszłość leży w teraźniejszości. Dlatego tylko widząc teraźniejszość możemy zrozumieć i zmienić swoją przyszłość. Aby poznać przyszłość, spójrz w teraźniejszość. Niewielu z nas nie myśli o przyszłości, zresztą mało kto chce zachorować, zestarzeć się, być mniej bogaty, zapomniany, stracił bliskich, pozycję w społeczeństwie itp. Wszyscy chcemy przynajmniej zachować to, co mamy teraz, a co więcej, zyskać zdrowie, pieniądze, miłość, sławę itp. A jednak większość ludzi bardziej potrzebuje stabilności niż rozwoju i utrzymuje iluzję, że można żyć i niczego nie zmieniać. Ale to zawsze jest oszukiwanie samego siebie; życie opiera się na ciągłych zmianach. Tak jak roślina nie może przestać rosnąć, tak człowiek nie może przestać się rozwijać, niezależnie od tego, jak bardzo tego chce. Nie da się zachować piękna i młodości 20-latka w wieku 50 lat, będzie to wyglądało dość śmiesznie i dziwnie, ale dojrzałość, doświadczenie i stabilność doskonale łączą się z tym wiekiem i tworzą 50-latka. osoba atrakcyjna. Próby silnej stabilizacji życia prowadzą jedynie do sukcesu zewnętrznego, gdyż inflacja czasu nieodwracalnie zżera od środka zatrzymane życie, podobnie jak pieniądze nie wprowadzone do obiegu, ale pozostawione na koncie nawet w najbardziej niezawodnym banku. Dlatego stabilność nigdy nie jest absolutna; zawsze coś się dzieje, nawet jeśli pozostaje niezauważone. Dzieci dorastają, rodzice się starzeją, poznają nowych ludzi, otwierają się nowe możliwości. Zmiany są ciągłe, ale jak dostać się do przyszłości, o której marzysz? Jak zachować i pomnożyć to, co mamy teraz? Odpowiedź jest bardzo prosta, energia przyszłości kryje się w teraźniejszości. Aby przyszłość była zrównoważona, musisz zobaczyć teraźniejszość. Trzeba się rozglądać, zauważać, co się dzieje, nie bać się pytać siebie i innych o to, co dzieje się teraz ze mną, z tobą, między nami. Jeśli nie zauważę izolacji dziecka lub oziębłości męża, może to mieć nieodwracalne konsekwencje dla związku w przyszłości. Rozpad związku zawsze wydaje nam się nieoczekiwany, ale z reguły na długo przed nieodwracalnymi konsekwencjami pojawiały się zwiastuny, że dana osoba stała się bardziej wycofana, miała inny charakter, zmieniło się zachowanie, a z powodu naszej pracowitości nie zauważamy lub nie chcesz zauważać tych oznak zmian. Dla rodziców jest szokiem, że ich dziecko zażywa narkotyki, ale jednocześnie kontakt w rodzinie został już dawno zerwany, a ślepa wiara, że ​​to nie z nami, nie pomaga uniknąć niebezpieczeństw życia. To samo dotyczy rozwodów; z jakiegoś powodu pojawienie się kochanki lub wiadomość o rozwodzie jest zawsze całkowitym zaskoczeniem, ale pomija to fakt, że między ludźmi od dawna nie było żadnych relacji seksualnych ani ludzkich. I nikt nie próbuje o tym rozmawiać, dopóki można się jeszcze dowiedzieć i zmienić coś innego. Taka sama sytuacja ma miejsce w przypadku tendencji pozytywnych. Dostrzeżenie i ocena Twojego doświadczenia zawodowego i kompetencji oraz przydatności w odpowiednim czasie może również nie być łatwa. Ponieważ przypisanie sobie tych umiejętności radykalnie zmienia całe Twoje życie. Będziesz musiał podejmować się obiecujących projektów, zarabiać pieniądze i kontaktować się z ludźmi biznesu, a jest to dość kosztowne działanie pod względem czasu i wysiłku. A wtedy łatwiej jest narzekać, że nic nie wiem i nic nie mogę zrobić, i w ten sposób staram się zachować spokój życia, jego wyimaginowane bezpieczeństwo. Relatywnie zasoby teraźniejszości można podzielić na trzy duże obszary: ja i mój stan wewnętrzny, moje najbliższe otoczenie, społeczeństwo. Im szerszy zakres zostanie dostrzeżony, tym większa jest skala życia człowieka. Kim jestem, jaki jest mój status, co się dzieje z moją kondycją i zdrowiem, to wszystko są ważne aspekty samostanowienia, bez których nowe życie nie jest możliwe. Na przykład depresja poporodowa to niemożność zaakceptowania zmian, które nieuchronnie przydarzają się kobiecie po porodzie, gdy staje się matką i nieodwołalnie ją traci;ten sam sposób życia, ale trzeba dość szybko zaangażować się w nowe życie, dziecko nie może czekać, a depresja chroni kobiecą psychikę przed zbyt szybkimi zmianami. W dzisiejszych czasach panuje powszechna tendencja do ukrywania swojego wieku, w wieku 40 lat udawania, że ​​się ma 25 lat, na szczęście współczesna kosmetologia na to pozwala, ale potem okazuje się, że z jednej strony zmiany, które nieuchronnie następują po 40. roku życia zaprzecza się; oprócz wyglądu zmienia się psychika, zmienia się fizjologia, a z drugiej strony dojrzałość i doświadczenie nie są akceptowane przez kobietę. A zaprzeczenie tej dojrzałej energii może prowadzić do poczucia bycia wieczną dziewczyną, niezdolną do wzięcia odpowiedzialności, przekazania doświadczeń, zachowania rodziny i pielęgnowania tradycji. Co więcej, takie kobiety mogą bardzo szybko się zestarzeć, chroniąc w ten sposób przed doświadczeniem swojej dojrzałości, natychmiast zamieniając się w babcię. Wpatrywanie się w swoje relacje z ludźmi, szczególnie bliskimi, jest nie mniej trudne niż zaglądanie w siebie. Najczęściej widzimy wokół siebie nie takich ludzi, jakimi są w rzeczywistości, ale tych, których chcielibyśmy widzieć obok siebie. Na przykład oczekujemy, że jeszcze trochę i mąż się zmieni, wróci z pracy na czas, przyniesie kwiaty i prezenty. Ale to tylko nasze oczekiwania wobec kogoś, kto nie robił tego przez większość swojego życia i tego, czy to zrobi, czy nie. Jest to niezwykle trudne do przyznania. Rozpoznać oznacza z jednej strony zaakceptować swoją potrzebę opieki, uwagi itp., a z drugiej dostrzec, że nie ma nikogo, kto mógłby tę potrzebę zaspokoić w danym momencie. I wtedy wewnętrzna dziura, duchowa pustka i brak życia stają się bardzo widoczne. To samo może się zdarzyć w naszych relacjach z dziećmi, którym powierzamy coś, do czego one nie są w stanie ze względu na swój wiek lub wrodzone zdolności. Dzieci często muszą przejmować role rodzicielskie, jeśli ich rodzice tego nie robią. Uspokój mamę, nadmiernie opiekuj się młodszym rodzeństwem i organizuj życie rodzicielskie. Nawet coś tak pozornie szczerego, jak podzielenie się z dzieckiem sekretami swojego życia, może stać się dla niego nadmierne i traumatyczne. A zobaczenie obok siebie dziecka z jego własnym poziomem rozwoju, talentu itp. może być bardzo trudne, bo w ten sposób my, dorośli, uświadamiamy sobie swoje wewnętrzne deficyty. Ale tylko zauważając prawdziwych ludzi w naszym otoczeniu, możemy przestać fantazjować na ich temat. Wtedy możliwe stanie się położenie fundamentów pod nasz przyszły związek. Zabieraj to, czego potrzebujemy, tam, gdzie jest, a nie tam, gdzie naszym zdaniem powinno być. Znajdź przyjaciół, nauczycieli, partnerów, skupiając się na różnych osobach, a nie na tych, których łatwiej nam przypisać do tych ról. Na większość wydarzeń, które dzieją się wokół nas, nie mamy praktycznie żadnego wpływu. Zarówno wydarzenia przyjemne, które przynoszą radość i przyjemność, jak i te trudne, które powodują smutek i ból. Nieważne, jak bardzo staramy się chronić pieniędzmi, znajomościami, wiedzą, nie zawsze one pomagają, a czasem nawet mogą przeszkodzić. Życie zawsze strzela w nas strzałami, strzały te mogą wlecieć kilka razy dziennie i być bardzo nieprzyjemne, uderzając nas drobnymi ukłuciami lub przebijając głębokie rany. Stoimy przed wyborem: zatrzymać się i nic nie robić, zawrócić i wrócić. Lub przeżyj, wylecz się i idź dalej. I być może jest to cecha, która odróżnia nasze życie od istnienia. Nie złość się, nie zamarzaj, ale przetrwaj i idź dalej po nowe doświadczenia, nowe wrażenia, nowe spotkania i doświadczenia. Aby udać się tam, gdzie doświadczamy tego ekscytującego uczucia życia. Stoimy tam na wąskiej ścieżce pomiędzy bezpieczeństwem a wolnością, okresowo opadając w jedną lub drugą stronę. A jeśli całkowicie zaniedbujesz bezpieczeństwo, nie zauważasz swoich lęków, norm i zasad, nie robisz planów na przyszłość, to droga do szaleństwa. Z drugiej strony niekończąca się chęć podporządkowania się ludzkim opiniom, dbania o zdrowie, gromadzenia kapitału i skupiania się wyłącznie na planach może sprawić, że człowiek umrze za życia. Dlatego szukając wskazówek w sobie, zdając się na swoje pragnienia,!