Często ludzie nie działają, ponieważ boją się popełnić błąd, boją się konsekwencji. Ale prawda jest taka, że ​​konsekwencje bierności są dla nas nie mniej fatalne niż ewentualny błąd. Co jest dla nas najgorsze w popełnieniu błędu? To ocena naszych działań przez innych ludzi. Gdybyśmy ćwiczyli w swoim pokoju, nie miałoby znaczenia, ile razy popełniliśmy błędy. Ale jeśli zrobimy to publicznie, wtedy pojawi się strach. Tak naprawdę to nie sam błąd jest straszny, ale to, jak go odbiorą inni, czyli jego ocena przez innych ludzi. Ale ludzie oceniają nasze działania nie tylko wtedy, gdy my się mylą. Zawsze nas oceniają. Dlatego niezależnie od tego, co zrobimy, zawsze otrzymujemy jakąś ocenę od innych osób. Jeśli popełnisz błąd, jesteś przegrany. Jeśli nie popełnił błędu, był arogancki. Jeśli działał, był bezczelny i samolubny. Jeśli nie działał, był słabeuszem i tchórzem. Jeśli ludzie będą chcieli Cię negatywnie ocenić, zawsze znajdą takie sformułowanie i opis, który będzie wyglądał jak Twój zły przejaw. A jeśli ludzie będą Cię dobrze traktować, nie zwrócą uwagi na błąd. Jednak z jakiegoś powodu często tego nie robimy. Nie troszczymy się o ludzi, którzy nas chwalą i dobrze nas traktują. Daj nam krytykę. Wierzymy w to i kierujemy się tym w życiu. Ale to ona nas powstrzymuje. Jesteśmy bierni, żeby inni nas nie oceniali. A co z nami? Czy nie oceniamy siebie? Kiedy jesteśmy nieaktywni, być może nie otrzymujemy oceny od innych, ale oceniamy siebie. I często jest to dalekie od pochwały. Karcimy się, że nie próbowaliśmy, że nie mogliśmy, że stchórzyliśmy. Ale taka ocena wydaje nam się znośna. W końcu to nasz osobisty sekret. Tak, stchórzyli, ale nie publicznie. Dlaczego ocena innych ludzi jest dla nas ważniejsza niż nasza własna? Jeśli ocena tak bardzo kontroluje nasze zachowanie, to jak daleko możemy się posunąć w realizacji naszych pragnień i celów? co robimy, wiąże się w ten czy inny sposób z wyjściem w świat, z ukazaniem się ludziom. I nieważne, kim jesteśmy, nadal musimy to robić. Możesz stać się niewidzialny i niedoceniany, jeśli żyjesz zamknięty w domu i nigdy nie pokazujesz się na zewnątrz. Ale nawet wtedy mogą pojawić się plotki, że istnieje ekscentryk, który cały czas siedzi w domu, swego rodzaju osoba w sprawie. Jeśli mówimy o tym, co musimy w sobie rozwinąć, to jest to umiejętność przeciwstawienia się krytyce, a pewna odporność na ewentualne negatywne oceny i przekonanie, że Twoje szczęśliwe życie jest o wiele ważniejsze niż to, co powiedzą o Tobie inni. Inni zawsze coś powiedzą. I nawet jeśli jesteś doskonały pod każdym względem, będziesz oceniany i krytykowany za tę właśnie idealność. Pomysł ten może być bardzo prosty i oczywisty, ale niestety zbyt wiele osób nadal pozostaje biernych ze strachu przed popełnieniem błędów. przed innymi ludźmi. Jeśli opinie innych ludzi kontrolują Twoje działania, będziesz żył tak, jak chcą dla Ciebie inni. Nie czekaj na jakieś nadzwyczajne wydarzenia, które dodadzą Ci odwagi i pozwolą Ci w końcu zrozumieć, jak ważne jest to, co jest swoje życie. Działaj teraz. Każdego dnia. Stopniowo pokonaj strach przed oceną. Zacznij od małych rzeczy. Idź do drogiego sklepu i oglądaj rzeczy przez długi czas, nic nie kupując. Idź na zakupy, aż całkowicie przestaniesz zwracać uwagę na to, co patrzą na ciebie sprzedawcy. Następnym razem zabierz ze sobą dużo rzeczy do przymierzenia i nie kupuj niczego więcej. Pozwól sobie nie przepraszać i nie usprawiedliwiać swoich wyborów. Rób to, aż poczujesz się całkowicie komfortowo. Idąc ulicą, spróbuj zrobić coś nieco innego. Na przykład mów do siebie, ale niezbyt głośno. Pomimo tego, że wszyscy ludzie mówią do siebie, taka osoba wygląda dziwnie na ulicy. Staraj się omawiać nurtujące Cię kwestie i nie zwracać uwagi na reakcje przechodzących osób. Możesz wymyślić o wiele więcej opcji działań, które rozwiną tę odporność na ocenę. Najważniejsze jest, aby to zrobić. Wiele naszych cech jest jak mięśnie. To znaczy oni?