Od autora: „Psychologia zorientowana na ciało” na obecnym etapie wpływa na stan psycho-emocjonalny człowieka poprzez ciało. Psychologizm ascetyczny ma na celu doskonałość człowieka. „Asceza i psychologia” Asceza to dział literatury chrześcijańskiej, jej lwia część, zbiór różnorodnych tematów i dyscyplin. Obejmuje: nauki, listy, instrukcje - całe to nauczanie, przekazywanie pewnych doświadczeń swoim uczniom. W większości święci ojcowie nic nie pisali, ich wyczyny, instrukcje i obserwacje były rejestrowane przez ich uczniów. Asceza nie ma systematycznego przedstawienia. Dopiero w XIX i XX wieku zaczęły pojawiać się prace antropologów. Starożytna asceza jest doświadczeniem ascezy bez żadnej teorii. Doświadczenie to nie teoria, ale żywa wiedza, wnioski z introspekcji. Zawsze żywa tradycja przekazywana z nauczyciela na uczniów. Ascezy nie da się nauczyć z książek. Uczniowie przyjęli styl życia ascetycznego nauczyciela, wspólnie pracowali i modlili się. Życie upływało głównie w ciszy. Dialog między nauczycielem a uczniem: - Ojcze Dorofey, dlaczego tak jest? - Nie wiem. - Więc co robić? - Spróbuj tego... Uczeń chodził, zrobił i wyszło mu, zapisał to jako instrukcję. O tym, że można osiągnąć duchowe wyżyny poprzez ciało. Obraz chrześcijańskiej doskonałości ukształtował się w praktyce i stopniowo Chrystus nie mówił wprost, że trzeba żyć w ascezie. Ale on sam udał się na pustynię na 40 dni, pościł i modlił się. MNISZ jest monotonnym, żyjącym samotnie. Wyczyn ascetyczny doprowadził do świętości. Asceza jest drogą do doskonałości. Asceci potrafili dokonywać „cudów”. Jakie jest kryterium ascezy? Podczas ascetycznego wyczynu ascetom udało się „ZOSTAĆ PRZEBIĘKONYM”. Nastąpiły przemiany, zatarła się granica pomiędzy człowiekiem a łaską Bożą. Tego stanu nie można przekazać na zewnątrz, poprzez wizję, można go doświadczyć jedynie poprzez osobiste doświadczenie. Istota ascezy kryje się w ascetycznym mnichu i tylko on sam wie i czuje, co dzieje się w jego duszy. W ascezie nie ma żadnych praw, zasad, tekstów teologicznych, żadnych wskazówek postępowania. Jest to żywe doświadczenie każdej indywidualnej osoby. Istnieje „nieświadoma głębia duszy” – „głębokie sumienie”. Asceci wiedzieli, co zrobić z ciałem, aby w duszy odbiło się echem. „Psychologia zorientowana na ciało” na obecnym etapie wpływa na stan psycho-emocjonalny człowieka poprzez ciało. Psychologizm ascetyczny ma na celu osiągnięcie ludzkiej doskonałości.