Wszystko na tym świecie jest względne Kiedy podczas terapii klient przypomina sobie historię swojego życia, główny nacisk położony jest na jego stosunek do tej sytuacji w chwili obecnej, uczucia, jakich doświadcza w tej chwili, opowiadając ją. Wiele osób mówi o żalu, o tym, że mogli zrobić coś inaczej. Ale czy to naprawdę było możliwe? Patrzymy na swoją przeszłość przez pryzmat nowych doświadczeń, których wcześniej nie mieliśmy, doświadczamy uczuć odmiennych od przeszłych lub nie w całej okazałości, zwracając uwagę tylko na te, które pozostały nieprzeżyte lub bardzo żywe. Nie da się przeżyć tej samej gamy uczuć w stosunku do tej samej historii, nawet jeśli opowiadamy ją kilka razy tego samego dnia. To tak, jakbyś czytał książkę po raz pierwszy i był pod jej wrażeniem, a potem sięgnął po nią drugi raz i przeżył zupełnie inne emocje, zauważył miejsca, za którymi wtedy tęskniłeś, i zainteresował się czymś nowym. Jest to niesamowita, a jednocześnie bardzo żywa obecność w teraźniejszości, jeśli nie spróbujesz się rozłączyć z pragnieniem przeżycia tych samych wrażeń co wcześniej lub bycia pod wrażeniem tej samej rzeczy dwukrotnie z tą samą na siłę, ale pozwól sobie doświadczyć innych emocji i zobaczyć coś... czegoś nowego. Poza tym nie powinniśmy zapominać o tle, na jakim człowiek pamięta przeszłość, jakie uczucia go teraz przytłaczają, bo to też koloryzuje jaki fragment. historię, którą opowiada, w jakim obrazie przedstawia wydarzenia, uczestniczące w nich osoby, czy tam są, czy samych siebie. Zatem wszystko jest względne, czy też zgodnie z zasadą relatywizmu. Jeśli chodzi o czas, uczucia i potrzeby związane z prowadzeniem pojazdu, ważne jest, aby pamiętać o swoim pochodzeniu, kondycji i poglądach na życie. A kiedy ktoś opowie historię swojego życia, podzieli się swoimi doświadczeniami, wtedy nasze postrzeganie jego rzeczywistości przejdzie przez nasze własne filtry. A to oznacza, że ​​będziemy to postrzegać inaczej, z różną głębią i odpowiadać naszymi doświadczeniami i uczuciami. Czasem łapiecie się na podobnych historiach, z podobnymi uczuciami. I w takim momencie wymiany emocjonalnej powstaje relacja, w której zauważasz siebie i zauważasz osobę przeciwną. Uczysz się wyrażać swoje myśli i uczucia oraz słuchać innych. Postrzegaj jego mówiony tekst, zauważając swoje reakcje na niego, ale nie zastępuj jego słów, ale podziel się mówionym kontekstem i swoim nastawieniem do niego. Przecież to cienka linia percepcji, co jest moje, a co nie, czasami jest to niezauważalne i wszystko się miesza. Co powoduje nieporozumienia i urazy. Dlatego ważne jest, aby pamiętać, że istnieje sytuacja i jest Twoje podejście do niej. A to mogą być zupełnie różne rzeczy. Z poważaniem, Yana Kulish.