Od autora: Metafora Haiku: każda chwila życia jest cudem Haiku pozwala klientom odnaleźć dla siebie zaradne rzeczy. Komponowanie haiku jest łatwe i interesujące. Wypróbuj! Używanie haiku (poezji nierymowanej) w sytuacjach kryzysowych i ostrych sytuacjach życiowych. Cechy aplikacji, zasady pisaniaHoku lub haikuJapońska poezja klasyczna, wiersze nierymowane. Haiku (inaczej haiku), gatunek i forma poezji japońskiej; tercet, składający się z dwóch otaczających go pięciosylabowych wersetów i jednego siedmiosylabowego wersetu pośrodku. Genetycznie sięga pierwszej półstrofy tanka (hoku dosłownie oznacza początkowe wersety), od której różni się prostotą języka poetyckiego, odrzuceniem dotychczasowych reguł kanonicznych i zwiększoną rolą skojarzeń, niedopowiedzeniem, i podpowiedź. X przeszedł kilka etapów swojego rozwoju. Poeci Arakida Moritake (1465–1549) i Yamazaki Sokana (1465–1553) postrzegali X jako gatunek czysto komiksowy. Przekształcenie X w wiodący gatunek liryczny jest zasługą Matsuo Basho (1644–1694); Główną treścią X. stały się teksty krajobrazowe. Imię Taniguchi Buson (1716-83) wiąże się z rozwinięciem tematu X. Równolegle w XVIII wieku. komiks X. rozwinął się, stając się niezależnym gatunkiem satyrycznym i humorystycznym senryu pod koniec XVIII i na początku XIX wieku. Kobayashi Issa wprowadza do X motywy obywatelskie. Na przełomie XIX i XX w. Masaoka Shiki zastosował wobec X. metodę „szkiców z życia” (shasei), zapożyczoną z malarstwa, co przyczyniło się do rozwoju realizmu w gatunku X. Wyjątkowa forma poetycka, przekazywana najczęściej w nierymowanym tercecie jest częścią zbiornika (pięć linijek). 1 linia – 5 sylab, 2 linia – 7 sylab, 3 linia – 5 sylab. Jednak rzadko stosuje się tę metaforę Haiku: każda chwila życia jest cudem. Japonia Najbardziej znanym poetą tworzącym w stylu haiku jest Matsuo Basho. (XVII w.) Na niebie jest taki księżyc, Jak drzewo ścięte do korzeni: Świeże cięcie bieleje. Cóż jest głupszego od ciemności. Chciałem złapać świetlika - i wpadłem na cierń. Stary staw Żaba wskoczyła do wody z pluskiem w ciszy. Chodźcie szybko, przyjaciele. Chodźmy po pierwszym śniegu, Aż spadniemy z nóg. Ośmiornica w pułapce. Ma sen - taki krótki! Pod letnim księżycem. V. Markova Amerykańskie haiku Allen Ginsberg Obejrzał się przez ramię: cały mój tyłek był porośnięty kwiatami wiśni. Leżąc na pół, odpoczywam: w nosie słychać oddech. Rosyjskie haiku Lato się skończyło. Troskliwa matka ciągnie za ucho. To prosta sprawa. Ale jeśli zapytają, powiemy, to nie wiem, kim jestem, mimo że codziennie patrzę na siebie w lustrze. sto razy Dwóch przygnębionych błąka się po śniegu w oddali - Szukają trzeciego. Aby się rozgrzać, w mroźną zimę popijałem buty wódką. Kocham pieniądze dziwną miłością - nieodwzajemnioną. Zasady pisania: - pisane w czasie teraźniejszym - obecność natury, najlepiej wskazująca porę roku - zakaz stosowania metafor, hiperboli - brak rymu - często nie ma nawet interpunkcji - minimum zaimków osobowych Można odmówić wielkich liter. Podział na części: Fragment - może jedno słowo - pewien fakt. Dekodowanie - może być nieoczekiwane. Im prostsze, tym bardziej pomysłowe. Tematy: - natura - często pory roku - separacja - cierpienie W haiku używane są słowa pomocnicze: - spokój - radość - spokój - wolność - spokój Bardziej złożone słowa w przypadku przeszkolonych klientów: - samotność, - melancholia, - niepokój, - pewność siebie, - smutek, - uraza, - poczucie winy. Technika „problem-zasób” Bierzemy jedno słowo źródłowe, piszemy haiku, następnie bierzemy słowo problematyczne, piszemy także haiku, następnie wybieramy najsilniejsze słowo z dwóch haiku i piszemy 3 haiku. Praca z klasycznym haiku Proponuje się wybrać ze zbioru haiku coś, co odpowiada stanowi. Następnie klient pisze odpowiedź (w celu przedstawienia zasad). Zapisuje 3-4 haiku – to jest opracowanie. Pytania: - Jak się teraz czujesz? - Czy jest teraz łatwiej? - Spróbujmy jeszcze raz. - Przed wejściem w stan zasobu. PS Należy wcześniej wydrukować wybrane haiku z Internetu, aby móc je zaoferować klientowi w przygotowaniu).