W którym momencie zaczynamy bać się osoby zbliżającej się do nas z pustym wiadrem? Znacznie później niż czarny kot przebiegł nam drogę. Jako dzieci nie mamy zadań, którym przeszkodziłoby puste wiadro. Ale dzieci chętnie opowiadają sobie o czarnych kotach, nie do końca rozumiejąc, co znaczy „niestety”. Człowiek stworzył przesądy dawno temu. Kiedy już nauczył się myśleć, musiał wyjaśnić zjawiska dziejące się wokół niego. Stało się to, sądząc po szacunkach antropologicznych i radiometrycznych, w okresie od pięćdziesięciu do stu pięćdziesięciu tysięcy lat temu. Przesądy są mniej więcej w tym samym wieku. Teraz mamy fizykę i chemię, matematykę i astronomię. Za pomocą tych i innych nauk ludzkość próbuje odpowiedzieć na pytania. Odziedziczyliśmy także przesądy. Zdolność człowieka do tworzenia związków przyczynowo-skutkowych między zjawiskami i zdarzeniami pomogła mu nauczyć się rozpoznawać niebezpieczeństwo i unikać go. Wiele wieków temu zdał sobie sprawę, że przebywanie w jaskini może zapewnić schronienie przed złą pogodą i drapieżnikami. Być może spotkanie z czarnym kotem zapowiadało nieszczęście, gdyż zwierzę było spokrewnione z tygrysem szablozębnym. Bycie poturbowanym przez panterę z pewnością przynosi pecha. Jeśli związek pomiędzy spotkaniem z drapieżnikiem a niebezpieczeństwem jest łatwo widoczny, wówczas człowiek nie byłby w stanie wyjaśnić wielu zjawisk naturalnych. Przypisywanie zdarzeń przypadkowym zbiegom okoliczności to zbyt duża nieostrożność w świecie, w którym ludzie chcą cię zjeść za każdym krzakiem. Z pomocą człowiekowi przyszło magiczne myślenie. Z jego pomocą osoba powiązała kilka faktów i zjawisk, dla których nie mógł jeszcze podać bezpośredniego wyjaśnienia. Taka jest natura wielu przesądów. Czasami staramy się „zapłacić” losowi: wrzucamy monetę do fontanny, abyśmy mieli okazję tu jeszcze raz przyjechać. W jaki sposób pomoże nam to w powrocie do tego miasta? Nakreśliliśmy nasze pragnienia i wpisaliśmy je na listę celów. Dlaczego potrzebujemy nawrócenia w mitycznym losie? W rzeczywistości zdarza się wiele nieoczekiwanych rzeczy. Wielu z nich nie jesteśmy w stanie przewidzieć. Nie zawsze udaje nam się też wpłynąć na wydarzenia. Ale w naszej wyobraźni tworzymy pożądany obraz świata. A nieoczekiwane kłopoty można zrzucić na przesądy. Czy transakcja doszła do skutku? Winą jest czarny kot. Na pewnym etapie swojego rozwoju człowiek nauczył się rozpalać ogień, ale nadal padał deszcz i inne zjawiska naturalne, z którymi nie mógł sobie poradzić. Następnie mężczyzna wymyślił taniec, który powoduje i powstrzymuje deszcz. Obecnie ludzie wiedzą o deszczu znacznie więcej niż tysiące lat temu. Ale miał inne zmartwienia. Człowiek może ostrożnie zarządzać swoim budżetem i oszczędzać, ale w obliczu inflacji jest bezsilny. Nie może wydostać się z korka, który utworzył się na drodze. Życie społeczne urozmaiciło listę rzeczy, na które człowiek nie ma wpływu. A potem uruchamia, jak za dawnych czasów, magiczny mechanizm. Problemy z finansami? Musimy pokazać rosnącemu księżycowi miedziane pieniądze. Grosze są okrągłe i żółte jak księżyc. Moja dusza się uspokoiła. Na pewno rytuał pomoże. Będzie więcej pieniędzy. Czy ma to coś wspólnego z faktem, że pensje zostaną wypłacone w przyszłym miesiącu? Prawda jest jednak taka, że ​​w niektórych przypadkach racjonalistyczne wyjaśnienia nie są nam potrzebne. Musimy czuć wsparcie nieznanych potężnych sił, za pomocą których staramy się kontrolować sytuację. Aktorzy i sportowcy mogą mówić o przesądach. Wiele osób wymyśla własne rytuały. Czechow, kiedy pracował, nosił swój najlepszy garnitur. Studentka, która zdała egzamin, na następną sesję założyła ten sam strój. Oboje naprawdę potrzebowali szczęścia. Próbowali to przywołać w ten sposób. Wielu z nas ma przyjaciela, który nieustannie narzeka na biedę, pech lub problemy zdrowotne. Na początku przyjaciele i znajomi są zaskoczeni: z tą osobą wszystko jest normalne. Wtedy rozumieją, że w ten sposób chroni się przed złym okiem i zazdrością. Osoba czuje się pewniej, chociaż jej skargi irytują wielu. Próbują trzymać się od niego z daleka. Taka jest cena tej pewności. Za podobnym urokiem losu.