Od autorki: Proponuję krótki test, na podstawie którego otrzymasz bezpłatną konsultację dotyczącą zagadnień wychowania dzieci nadpobudliwych, posłuszeństwa i agresywności oraz samorządności Czy zgadzasz się, że nadpobudliwość jest diagnozą? a) Tak, zgadzam się; b) nie, nie zgadzam się; c) zgadza się tylko częściowo; d) Nie wiem, co powiedzieć. Neuroprzekaźnik to: a) ...przekleństwo; b)… termin naukowy i medyczny; c) ...wynalazki mędrców; d) coś skrajnie niezrozumiałego, a jednak ważnego. Nieuwaga jest: a) ...objawem nadpobudliwości; b) ...właściwość temperamentu danej osoby; c) ...po prostu niechęć do zrobienia czegokolwiek; d) ...pewny rodzaj głupoty Impulsywność to: a) ...jedna z form manifestacji zespołu nadpobudliwości; b) ...również cecha temperamentu; c) ...szczególna wola natury w człowieku; d) …co mnie szczególnie irytuje Osoby nadpobudliwe mają więcej problemów z otaczającym je światem: a) tak, to prawda; b) nie, nie powiedziałbym; c) w ogóle nie zauważa niczego ani nikogo wokół siebie; d) nie ma problemu. Osoby nadpobudliwe same w sobie stanowią problem dla otoczenia: a) tak, to prawda; b) nie, nie powiedziałbym; c) inni nie widzą i nie rozumieją osób nadpobudliwych; d) Nie rozumiem, o czym jest rozmowa. Niemożność samokontroli dla osób nadpobudliwych jest: a) zasadą życia; b) naciągane bzdury; c) dla większości z nich podane z większym prawdopodobieństwem; c) całkowicie zdezorientowany Nadpobudliwość w zachowaniu to: a) konflikt zewnętrznych i wewnętrznych przejawów (emocji); b) po prostu taniec energii; c) ukryte nieświadome pragnienie, aby zwrócić na siebie większą uwagę; d) jesteś kompletnie wariatem, to jest po prostu swego rodzaju szaleństwo. Ścisła dyscyplina jest dla nich: a) codzienną koniecznością, dzięki której mogą się odpowiednio socjalizować; b) podobny do śmierci, ponieważ tylko pogarsza objawy osób nadpobudliwych; c) jedna z probabilistycznych metod leczenia, ale bardzo dozowana; d) Osoby banalne i przestarzałe są wytworem emocjonalnego przeciążenia całej cywilizacji: a) tak, tak jest; b) nie warto tak uogólniać; c) jest w tym coś ze szpitala psychiatrycznego; d) sami tworzą to napięcie dla całej cywilizacji. Nadpobudliwość dzieci i dorosłych to: a) zupełnie różne rzeczy; b) zjawisko o jednym charakterze; c) bawią się tym dzieci, a dorośli cierpią na to (jak ospa wietrzna); d) istnieją różnice, ale nie są one zasadnicze. Dzieci nadpobudliwe w szkole: a) nie nadają się do nauczania; b) można je wyszkolić, ale wymagają specjalnego podejścia; c) ból głowy nauczyciela; d) policzek dla całego systemu szkolnego. Dzieci nadpobudliwe w nauce: a) są bardziej utalentowane i odnoszą sukcesy; b) kłótliwy i ekscentryczny; c) średnie powierzchowne; d) niezgodne z tradycyjnym podejściem. Dzieci nadpobudliwe w edukacji: a) trudne do rozwiązania; b) są niezgodne z samą koncepcją wychowania; c) sami są wychowawcami; d) brak gotowości do zdefiniowania uczuć osób nadpobudliwych jest a)… powierzchowny; b) zbyt głęboka i pojemna; c) taki sam jak wszyscy inni; d) co mają z tym wspólnego uczucia? Osoby nadpobudliwe wyrażają się poprzez: a) zachowanie buntownicze; b) oryginalność; c) pogardę dla tradycyjnego sposobu działania; d) szczególna energia ducha i ruchu Dla tych, którzy są nadpobudliwi w stosunku do zwykłych ludzi: a) jest to bardzo trudne; b) wcale nie interesujące; c) wręcz przeciwnie, jest ciekawe, ale wciąż trudne; d) tak, jesteśmy dla nich po prostu „powolnymi szafkami nocnymi” Mogę im pomóc: a) tak; b) nie; c) nie wiem; d) raczej mogą mi pomóc. „Czy naprawdę kochasz swoje dziecko?”: a) zdecydowanie tak; b) kocham, ale nie rozumiem; c) Kocham go, ale czasami on mnie po prostu wkurza (lub wkurza otaczających go ludzi); d) miłość nie ma tu nic do rzeczy.