Nie, artykuł nie dotyczy kosmosu i samolotów. Artykuł o separacji, separacji dziecka od rodziców, o tym, jak nieudana separacja wpływa na życie człowieka. Ważne jest, aby dziecko zjednoczyło się z rodzicami do 10-12 roku życia. A w następnym wieku 13, 14, 15 lat, po spokojnej (idyllicznej) egzystencji u dziecka załamuje się cała koncepcja życia i rozpoczyna się nastoletni bunt. Jeśli dorastanie minęło spokojnie i gładko, nie było buntu, to w wieku 33-40 lat może rozpocząć się kryzys. Będzie to jeden ze znaków, że separacja nie została zakończona przed upływem 25 lat. Oznaki całkowitej separacji: 1. Separacja emocjonalna, gdy dziecko przestaje oczekiwać miłości od matki, nie jest odpowiedzialna za uczucia rodziców, a rodzice nie są odpowiedzialni za uczucia dziecka.2. Osoba oddzielona ma swoje wartości moralne, nie czuje się winna, gdy matka mówi, że wszyscy ją opuścili, nie stara się jej zmieniać.3. Separacja materialna ma miejsce wtedy, gdy osoba jest całkowicie niezależna od rodzica i nie płaci matce za to, aby go kochała. Osoba zazwyczaj nie przychodzi na konsultację w sprawie separacji, ale przyjdzie z kwestiami relacji ze współpracownikami w pracy , z ludźmi wokół niego. Jeśli człowiek nie potrafi oddzielić się od rodzica, to przekłada się to na relacje z innymi ludźmi, wydaje mu się, że wszyscy go atakują, walczy z całym światem i trudno mu zapanować nad gniewem. Akceptujemy wszystkie nasze emocje, potrzebujemy ich i są ważne, ale czasami objawiają się one niewłaściwie i wtedy musimy nauczyć się nimi zarządzać. W przypadku separacji ważne jest, aby agresja nie była zabroniona. Gdy tylko człowiek zadeklaruje siebie i swoje potrzeby, otaczający go ludzie odbierają to jako agresję, a to znak, że relacja z matką nie jest zbudowana. Rodzice nie pozwalają dziecku odejść, gdy tylko on jest w stanie uratować tę rodzinę lub gdy rodzic ma kompleks niższości, ale w tym przypadku rodzic czyni dziecko gorszym, głupim, wtedy nigdzie nie pójdzie. Jeśli rodzic jest niespokojny i stale czujny, będzie bał się wypuścić swoje dziecko. Rodzic swoim zachowaniem przekazuje dziecku komunikat: „Nie dorastaj, pozostań dzieckiem”, a to jest korzyść wtórna. A wtedy ta osoba nie rozumie, dlaczego jednocześnie kocha i nienawidzi swojej matki. Ale jeśli ktoś chce się uwolnić, zacząć dorosłe życie, musi z czegoś zrezygnować : oczywiste - zależność finansowa; nieoczywiste – otrzymuję od rodziców to, czego nie nauczyłem się otrzymywać od innych. I tutaj ważne jest, aby zdać sobie sprawę, co biorę od rodziców, co płacę i czy ta płatność jest proporcjonalna dla każdego człowieka, ponieważ tylko osoba oddzielona może odróżnić swoje uczucia od uczuć innych ludzi, rozumie, co się należy. do niego osobiście, a co do partnerki czy matki, potrafi zbudować pełnoprawną relację z partnerem, potrafi zaakceptować i pokochać siebie. Zawsze gotowy Cię wspierać! Psycholog praktyczny Irina Kavkova jest z Tobą w kontakcie, tel. 8 929 719-29-89. @IrinaKavkova, https://t.me/irinakavkovachat