Od autora: Fragment artykułu „Egoizm”. Artykuł ukazał się w czasopiśmie „In the City”, Korolev Pełna wersja artykułu: EGOISM, kontynuacja artykułu „Egoizm Co jest gorsze – egoizm czy altruizm Jak już przeczytałeś Wyżej, nazywam egoistami ludzi, którzy nie dbają o siebie, swoje życie, swoje zdrowie i mają nadzieję, że wszystko samo przyjdzie lub że pomoże im ich najbliższy bogaty krewny? rozwiązywać problemy. Albo nagle do władzy dojdzie rząd, który w końcu sprawiedliwie podzieli się wszystkimi błogosławieństwami życia lub wypłaci porządną zasiłek za jego nierozsądnie przeżyte życie. Altruiści uwielbiają rozwiązywać problemy innych ludzi i uczestniczyć w życiu bliskich i przyjaciół. W rodzinie rozpływają się w bliskich, pozwalają się poniżać, obrażać i z dumą dźwigać ten ciężar. W społeczeństwie bezinteresownie walczą o „sprawiedliwość”: przeciwko wojnie, choć w duszy nienawidzą wszystkich wokół siebie i wielu z nich są gotowi zabić; przeciwko zabijaniu zwierząt podczas noszenia skórzanych butów, torebek i portfeli oraz spożywania kilogramów produktów mięsnych; przeciw narkotykom, zaciągając się papierosem i pijąc wino; przeciwko bogatym, którzy nieustannie żebrzą o pieniądze za swoje dobre uczynki... Całkowicie poświęcają swój czas i energię dla „dobra” ludzi, oczekując, że inni to docenią i zapłacą w całości. Dla mnie egoizm i altruizm to prawie to samo. Niezdolny do uporządkowania swojego życia egoista żąda tego od otaczających go osób, niezależnie od innych, ponad głowami rodziny i przyjaciół. Z tego samego powodu altruista – nie zdając sobie sprawy z siebie i swoich wewnętrznych potrzeb, nie potrafiąc zorganizować swojego życia, aby nadać mu jakiś sens – rzekomo oddaje je na rzecz drugiego człowieka. To substytucja i ucieczka od swojego życia oraz manipulacja w stosunku do tego, któremu składa się ofiarę. Z reguły z biegiem czasu altruista zaczyna nienawidzić tego, któremu poświęcił swój cenny czas i żądać podobnego poświęcenia w stosunku do siebie. W każdym razie zarówno egoista, jak i altruista nie żyją własnym życiem i pod koniec życia pozostają źli, nieszczęśliwi, słabi i samotni. Czy egoiści zawsze są dumni? W moim rozumieniu egoiści wcale nie są dumni. Egoista niszczy siebie i swoje otoczenie. Nie wie, jak tworzyć, tworzyć, tworzyć. On tylko wie, jak brać, przetwarzać i pierdoły. Są różne rodzaje chorób, a egoizm jest jedną z nich. Egoista żyje na poziomie zwierzęcym. Miałem małego yorka. Jest to rasa psa, która łatwo przyzwyczaja się do kociej kuwety. Za każdym razem, gdy załatwiała sobie potrzebę w wyznaczonym miejscu, nagradzano ją czymś smacznym. Któregoś razu wyszłam i poprosiłam mamę, żeby zaopiekowała się psem. Kiedy przybyłem, moja matka opowiedziała mi ze zdziwieniem, jak to małe stworzenie ją oszukało. Piesek bardzo często chodził do kuwety, dokładnie w tym czasie, gdy mama mogła go zobaczyć, przyjmował odpowiednią pozę, a następnie radośnie pobiegł do kuchni po smakołyk. Mama ją chwaliła, głaskała, traktowała. Wyobraź sobie zdziwienie, gdy pod koniec dnia chciała wyczyścić toaletę i stwierdziła, że ​​jest całkowicie sucha. Okazuje się, że za każdym razem dawała się oszukać małemu, uroczemu pieskowi, który akceptował warunki gry i w ten sposób zdobywał dla siebie prezenty. Ale istotą tej pamięci nie jest pies, ale fakt, że egoiści zachowują się tak samo. Takie zachowanie jest całkowicie normalne w przypadku zwierząt i małych dzieci. Egoista to osoba, która rozwija się cieleśnie, ale w procesie właściwego „wychowania”, czyli na skutek swojego rozwoju ewolucyjnego, pozostaje na poziomie zwierzęcia. Egoista zaczyna więc się przystosowywać, pięknie kłamać i unikać, stwarzać pozory pracy, opieki itp. dostać swoje. Ze zjawiskiem tym spotykamy się wszędzie: w domu i w pracy, w rodzinie i społeczeństwie. Miłość własna jest tutaj całkowicie nieobecna. Osoba, która kocha siebie, nigdy tego nie robi. Zawsze jest szczery w stosunku do swoich pragnień i otaczających go osób. Jeśli nie będzie chciał czegoś dać, powie wprost: przepraszam, przyjacielu, nie dam ci tej rzeczy. Nawet nie wyjaśni dlaczego, skoro ma pełne prawo się zgodzić...