„Przesądy to bajki, które ludzie wymyślają, żeby wyjaśnić swoje niepowodzenia” Prue Halliwell Wszyscy jesteśmy zakładnikami naszych uprzedzeń. Wszystko, w co człowiek wierzy, prędzej czy później mu się przydarza. Równie dobre i złe. Najczęstszym rodzajem uprzedzeń są oczywiście przesądy. Znaki są częścią folkloru i kultury komunikacyjnej. Przesąd to indywidualne uprzedzenie reprezentujące wiarę w możliwość przewidywania przyszłości i wpływania na nią za pomocą sił nieziemskich. Przesądy to wiedza sztywna, która z trudem się zmienia lub nie zmienia się wcale, ograniczona do zastosowania w codziennych, codziennych czynnościach niezwiązanych z pracą umysłową. Co oznaczają przesądy, tj. Po co komukolwiek to wszystko było potrzebne? Większość przesądów ma głębokie korzenie historyczne, niektóre nawiązują do starożytnych wierzeń religijnych. Głównymi powodami i celem przesądów jest chęć spojrzenia w najbliższą przyszłość; unikać niekorzystnych sytuacji; pocieszyć osobę; i, oczywiście, popraw zachowanie danej osoby, używając strachu lub obietnicy pozytywnych konsekwencji. Te przyczyny i cechy ludzkiej psychiki przyczyniają się do szerzenia przesądów, szczególnie w ekstremalnych okolicznościach. Inny rodzaj ochrony przed odpowiedzialnością, strachem, zagrażającymi okolicznościami świata zewnętrznego. Odpowiedzialność i wolność często budzą w ludziach niepokój. Wolność wymaga, aby człowiek był odpowiedzialny za swoje decyzje i czyny, a także podejmował wysiłki na rzecz zmiany swojego życia. Odpowiedzialność oznacza bycie autorem swojego planu na życie. Ludzie zazwyczaj wzbraniają się przed przyjęciem odpowiedzialności i uznaniem siebie za sprawcę swoich problemów i trudności życiowych, łatwo akceptują wszelkie narzucone im warunki przesądów i akceptacji. Według niektórych psychologów przesądy pełnią funkcję psychoterapeutyczną: dają nadzieję na nieśmiertelność, eliminują strach przed śmiercią, dodają wiary w swoje istnienie i dodają otuchy, szczególnie w trudnych, ryzykownych sytuacjach. Idąc za teorią A. Maslowa, można powiedzieć, że przesądy jako stereotypowe, nawykowe sposoby rozwiązywania problemów pozwalają człowiekowi uporać się ze strachem przed nieznanym i niepewnością, a tym samym przyczyniają się do jego adaptacji do zjawisk statycznych i powtarzalnych. Jednocześnie przesądy utrudniają transformację i rozwój otaczającego świata, kreatywność i pomysłowość. Przesądy jako zjawisko afektywne zakłócają realizację zdolności poznawczych i twórczych jednostki, zapewniając jednocześnie jej bezpieczeństwo, ochronę i zażyłość; Twórcze myślenie uwalnia człowieka od lęku przed nieznanym, od wpływu przeszłości, zwyczajów i konwencji. Niemal wszystko, co wiąże się z przesądami, wymyka się wyjaśnieniu. Nie dlatego, że jest tajemnicza i niezidentyfikowana, ale po prostu dlatego, że „tak powinno być” i „tak to jest akceptowane”. Przez kogo? Gdy? I dlaczego? Nikt nie rozumie. Osoba słyszy kolejne „nie” w formie „nie można odmówić kobiecie w ciąży”, „czarny kot przynosi nieszczęście”, „nie siadaj na stole”, „nie jedz nożem”, i otrzymuje przemyślany przez kogoś program własnych działań. Ale zjawisko psychologiczne polega właśnie na tym, że oczekiwania dotyczące spełnienia proroctwa w dużej mierze determinują charakter działań jednostki i postrzeganie reakcji innych, co prowokuje samospełnienie proroctwa. Oznacza to, że to, czego oczekujemy lub czego się boimy, prędzej czy później stanie się. Co w rezultacie otrzymamy? Co stanie się z pokoleniem wychowanym na takich „zakazach”? Bez odpowiedzi na pytanie „Dlaczego nie?” Życie w strachu, podejrzliwości, alarmizmie, niepokoju, nieodpowiedzialności za swoje życie. Zdecyduj się wziąć odpowiedzialność za swoje życie, myśl i podejmuj decyzje samodzielnie oraz krytycznie podchodź do każdej sytuacji życiowej. Tylko odwaga i determinacja pozwolą człowiekowi żyć pełnią, tętniącym życiem, bez obawy przed nieuchronnością wydarzeń, bez uzasadnionych powodów..