„Strach to stan emocjonalny, który odzwierciedla ochronną reakcję biologiczną osoby lub zwierzęcia, gdy doświadcza ona rzeczywistego lub wyimaginowanego zagrożenia dla swojego zdrowia i dobrego samopoczucia. Dlatego też dla człowieka jako istoty biologicznej występowanie strachu nie jest tylko właściwy, ale i pożyteczny. Jednak dla człowieka jako istoty społecznej strach często staje się przeszkodą w osiąganiu wyznaczonych celów.” Cytat z artykułu naukowego Dorofeeva G.A. „Strach: definicja, rodzaje, przyczyny” Definicja ta w pełni opisuje, czym jest strach. Poczucie strachu jest nam potrzebne, aby móc zadbać o siebie, swoich bliskich i zadbać o bezpieczeństwo. Ale czasami strach ogranicza i daje zupełnie nieprzewidywalne reakcje. Tak więc, na przykład, gdy powiedziano ci coś przerażającego, możesz się śmiać, pozostać w odrętwieniu lub zareagować bardzo agresywnie, czasami strachu w ogóle nie da się odczytać i przez lata rozwinięta powłoka nie daje nam takiej możliwości odróżnić je od innych uczuć, np. od złości. Przypadek klienta: Klient, wyjaśniając sytuacje konfliktowe (konfrontacja, która go przeraża), najpierw atakuje i jedyne, co czuje, to złość. Następnie przechodzi do mechanizmu ochronnego – dewaluacji. W ten sposób mówi: „Jestem zirytowany, że coś Ci nie pasuje, czyli w ogóle Cię nie potrzebuję”. dialog zostaje przerwany, ale rozmówca pozostaje w pozycji niezrozumienia, zamętu i złości, ponieważ jego opinia (potrzeba) zostaje zdewaluowana. Zatem ignorując strach w życiu, pozbawiamy się bezpieczeństwa i możliwości budowania relacji lęki, które ignorujemy, ograniczamy możliwości kontaktu z innym światem, pozbawiamy się możliwości otwartej konfrontacji i rywalizacji – co prowadzi do ograniczeń: – nie możemy wypowiadać się publicznie (boimy się potępienia), – nie możemy rozmawiać o tym, czego chcemy (boimy się odmowy), - nie możemy zbliżyć się do człowieka i nawiązać z nim znajomości (boimy się odrzucenia). Strach towarzyszy nam we wszystkim, ważne jest, aby go zauważyć i nazwać po imieniu.