Od autora: Czy zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego niektórzy ludzie potrafią latami pracować w jednej dziedzinie i osiągać sukcesy, a inni „przeskakują” z jednej dziedziny na drugą, nigdy nie odkrywając siebie? Kiedy pracuję, kiedy spotykam różnych ludzi, zaczynam odkrywać podobne typy. Stopniowo zaczyna się kumulować klasyfikacja. Oto kilka typów, z którymi spotykam się najczęściej: Ludzie chrześcijańscy. Są to ludzie, których życie jest wypełnione z szeroką gamą doświadczeń. Mają informacje i osobiste opinie na tematy z najbardziej nieoczekiwanych dziedzin. Mają szerokie horyzonty, ciekawie się z nimi rozmawia, ale często nie potrafią kompetentnie zastosować swojej wiedzy w praktyce. W tym przypadku idealnie znają podstawy teoretyczne, znają proces od podszewki, ale nie ma możliwości zastosowania tej wiedzy w głównym nurcie – „w celu osiągnięcia zysku”. Coś w rodzaju zbioru, w praktyce bezużytecznego informacja. Osoba jest praktycznym przewodnikiem. Ci ludzie mają ograniczone horyzonty, mają informacje o wąskim zakresie, ale wiedzą, jak je zastosować w praktyce. Uważam, że wynika to z faktu, że mają oni wąską, ale głęboką wiedzę z obszaru, w którym się poruszają i potrafią w odpowiednim czasie zastosować swoją wiedzę. Dobrze rozumieją, co, kiedy i w jakiej kolejności muszą zrobić, aby osiągnąć ostateczny cel. Komunikacja z takimi osobami nie jest tak ekscytująca jak z „ludźmi-chrystomatystami”, ale osoba widząca jest w stanie zdobyć od nich wiedzę, która może przydać się w praktyce. To bystrzy, ciekawi ludzie, pełni fascynujących informacji. Z reguły pracują w branży rozrywkowej. Wysokość ich zarobków zależy od tego, jak interesujące, żywe i trafne są ich treści. Z reguły na półkach jest wielokrotnie więcej „żółtej prasy” niż naprawdę wartościowych magazynów. Komunikacja z tymi osobami szybko staje się nudna, jeśli rozmówcę interesuje nie tylko „obraz”, ale także treść. Osoba podręcznikowa. Osoby „ciężkie”, posiadające podstawową wiedzę w swoim zawodzie, cieszące się szacunkiem wśród współpracowników, są w stanie wyszkolić każdego podwładnego czy kolegę, jednak latami stoją na tym samym szczeblu drabiny kariery, a sami zajmują im to bardzo dużo czasu aby osiągnąć swój szczyt. Są to z reguły kierownicy działów, kierownicy działów, kierownicy warsztatów itp. Trochę nudni, trochę aroganccy, nigdy nie przyznają się, że w czymś się mylili. Komunikacja z nimi nie jest zbyt popularna, ponieważ rozmówcy rzadko są zadowoleni ze stanowiska – „Wiem lepiej, chociaż nie odniosłem wielkiego sukcesu, posłuchaj mnie, a wyjaśnię, co musisz zrobić”. kilka z najbardziej uderzających typów, jakie spotkałem na ścieżce życia. Czy znasz osoby, które pasują do dowolnego rodzaju tej klasyfikacji??