Jest takie popularne powiedzenie: mężczyzna i kobieta to dwie połówki jednej całości. Absolutnie się z tym zgadzam. Tylko tutaj jest problem: koncepcja „dwóch połówek” wcale nie oznacza, że ​​te połówki są takie same, a ich poglądy na życie są zbieżne. Ich oczywista asymetria we wszystkim prowadzi do ogromnej liczby bardzo różnorodnych konfliktów. Gdzie większość z nich nie ma żadnego konkretnego powodu, a wiąże się jedynie z odrzuceniem wzajemnego stylu zachowania i komunikacji. Co więcej, ten styl zachowania i komunikacji nie jest indywidualną cechą konkretnych jednostek, ale w zasadzie jest typowy, wspólny dla wszystkich mężczyzn i kobiet. A kiedy dana para się o coś kłóci, najczęściej ci ludzie nawet nie myślą o tym, że nie są oryginalni, a ich bliscy, sąsiedzi i przyjaciele zachowują się dokładnie tak samo. Ogólnie rzecz biorąc, wszyscy mają mniej więcej to samo z tych samych powodów. Pracując jako psycholog rodzinny i codziennie komunikując się z małżeństwami, zawsze rejestruję te cechy behawioralne mężczyzn i kobiet, których nie lubią ich partnerzy w związku. Podam teraz konkretne przykłady, które uzyskałem z ankiet przeprowadzonych wśród 3000 mężczyzn w wieku od 20 do 50 lat. Jednocześnie natychmiast dokonam rezerwacji: niezależnie od wieku, wykształcenia, statusu finansowego i społecznego, większość mężczyzn irytuje u kobiet te same niuanse ich kobiecego zachowania. Być może moi drodzy czytelnicy będą zainteresowani tą wiedzą. A więc: 10 NAJLEPSZYCH CZYNNIKÓW DRAŻNIĄCYCH ZACHOWANIA KOBIET DLA MĘŻCZYZN: Kobieta unika seksu, gdy istnieją ku temu ku temu warunki. Kobieta doświadcza w stosunku do siebie ciągłego kompleksu niższości. Dlatego wymaga ciągłej uwagi: telefonów, SMS-ów, komplementów, potwierdzenia, że ​​jest kochana i że jest najpiękniejsza i najlepsza, zawsze stara się przytulać, przytulać itp. w nieodpowiednim momencie. W ogóle widzi mężczyznę w postaci lustra z bajki o śpiącej księżniczce, którą królowa zasypywała pytaniami z serialu: „Czy jestem najładniejsza, najbardziej rumiana i najbielsza na świecie?!” Kobieta dużo mówi, dręczy mężczyznę rozmowami na tematy, które Jego na pewno nie interesują. Uwielbia dyskutować o innych kobietach, żądając od męża wsparcia w tym, że wszystkie mają jakieś wady. Kobieta jest niestabilna i nieprzewidywalna. Słowem zawsze jest bardzo kategoryczna, ale w praktyce ma siedem piątków w tygodniu i łatwo rezygnuje ze swoich opinii, jeśli nagle stanie się to dla niej nieopłacalne lub okaże się niebezpieczne. Stawia mężczyźnie rozmaite warunki i ultimatum, których sama potem nie spełnia. Mężczyzn szczególnie denerwuje też to, że kobieta nie realizuje tego, co radzi jej mąż/przyjaciel, choć wydawało się, że sama poprosiła o radę i nawet się z nią zgodziła. Ale potem, jakby nic się nie stało, relacjonuje, że zrobiła wszystko zupełnie inaczej. Powstaje pytanie: po co w takim razie pytała mężczyznę o opinię, skoro nie postępuje zgodnie z jego radami?! Kobieta przecenia swoją rolę w sukcesie męża. Narzuca swoje zdanie, sama nic nie osiągając. Daje mężczyźnie rady w obszarach, w których nic nie rozumie. Regularnie odwołuje się do opinii, które nie są dla mężczyzn miarodajne (bohaterki seriali telewizyjnych, postacie z portali społecznościowych, eksperci z magazynów kobiecych, dziewczyny, krewni, rodzice itp.). Ona sama nie chce rozwoju osobistego i rozwoju, nie czyta, nie interesuje się otaczającym ją światem. Swoje oceny świata opiera wyłącznie na portalach społecznościowych oraz kobiecych talk show i serialach telewizyjnych. Kobieta nieustannie przypomina mężczyźnie o pewnych rzeczach, których jeszcze nie zrobił: uważa, że ​​z jakiegoś powodu wszystkie jej polecenia powinny zostać wykonane natychmiast kobieta jest przekonana, że ​​jej mężczyzna jest wszechmocny, może zrobić absolutnie wszystko na świecie, jeśli oczywiście chce. Dlatego zawsze wypycha go poza granice komfortu życiowego, zmusza do „przeskoczenia przez głowę” i rozwoju. Kobieta proponuje dyskusję w takiej formie, że jej mężczyzna traci ochotę na jakąkolwiek dyskusję. Na przykład zaczyna rozmowę od przerażającego.