Pozytywne aspekty „ja” rozwijają się, gdy osoba napotyka lęk, przechodzi przez niego i pokonuje doświadczenia wywołujące lęk. Rollo May Jeśli za punkt wyjścia przyjmiemy, że lęk jest przerwanym pobudzeniem, to jeśli zostanie on swobodnie zintegrowany z aktywnością behawioralną, tj. Nie ma cielesnej blokady ruchów i oddechu, wtedy niepokój przekształca się w podekscytowanie, odzwierciedlając fale podniecenia, oddychania, krążenia krwi i wszystkich procesów metabolicznych. Podniecenie to aktywne przebudzenie, zainteresowanie i zaangażowanie w interakcję ze światem (Nemirinsky O.). Jeśli podniecenie zostanie zawieszone, pojawia się niepokój. Somatycznie lęk może objawiać się zwężeniem klatki piersiowej, wówczas pojawia się depresja lub przerwa w oddychaniu, naczyniach krwionośnych (stąd VSD), mięśniach itp. Te mechanizmy manifestacji somatycznych są bardzo podobne w przypadku manifestacji lęku i melancholii, te dwa doświadczenia są do siebie podobne w tym sensie, że lęk reprezentuje stłumione pobudzenie, a melancholia odzwierciedla utratę tego pobudzenia i często wiąże się z utratą obiektu pobudzenia (tęsknota za kimś) i apatię, bo ta strata nie jest rozpoznana i doświadczona. Często zdarza się, że lęk jest obecny, ale nie jest on widoczny, zamaskowany, można go zastąpić jakimiś nawykowymi, powtarzalnymi działaniami, metodami postępowania, za pomocą których można uniknąć spotkania z własnym lękiem i to unikanie ma ograniczenia, aż do momentu, gdy dana osoba nie będzie świadoma swojego lęku, wówczas odwrotna przemiana lęku w podekscytowanie i podekscytowanie, zaskoczenie i zainteresowanie stanie się niemożliwa. Ponieważ pojawienie się lęku ma w tej chwili określone znaczenie dla człowieka. Jak każda emocja, lęk jest wytyczną pomiędzy potrzebami a obecną sytuacją. Innymi słowy, każda emocja niesie ze sobą komunikat z ciała do świadomości, zatem jeśli komunikaty te będą systematycznie ignorowane lub blokowane, nasze ciało zaczyna doświadczać emocji i pojawia się psychosomatyka. Cóż, na przykład, człowiek ma jakieś silne pragnienie, na przykład, aby wspiąć się po szczeblach kariery, zmienić coś w swoim życiu, ale to pragnienie może kolidować z jego postawą dotyczącą tego, jakie metody wybiera w tym celu lub jakie jest jeśli jego pragnienie może nie zostać poparte przez otoczenie społeczne, boi się potępienia, pojawia się sytuacja wstydu (kiedy albo zawstydza siebie wewnętrznie, albo kogoś z otoczenia) i teraz jest miejsce na pojawienie się niepokoju, tam to energia mająca na celu urzeczywistnienie pragnienia i energia, która towarzyszy jej w zaistnieniu konfliktu. Istnieją dwie możliwości rozwoju wydarzeń, pierwsza polega na stłumieniu własnej energii, tj. podekscytowanie, a to może prowadzić do apatii, a drugie to działać wbrew wszystkim i wszystkim, nie zauważając, że to również powoduje wiele niepokoju, ponieważ istnieje silne niedopasowanie działań do czegoś wewnętrznego lub zewnętrznego, w tym przypadku poziomu podniecenia może być zbyt wysoki i dlatego może również przekształcić się w stany lękowe. A trzecia opcja to zrozumieć swoje pragnienia, a nie blokować energię i zainteresowania i podążać za nimi, uporać się z tymi lękami, postawami, zauważyć, że zatrzymanie najczęściej pojawia się w Tobie i konfrontuje Cię z koniecznością gromadzenia zasobów na kolejne zmiany i rozwój. W każdym razie przesłanie niepokoju zawsze mówi o potrzebie zwolnienia, wydaje się mówić: „Nie spiesz się, bądź ostrożny”, komunikuje, że realizując jakieś pragnienie, możesz coś stracić lub stracić i musisz bądź spokojny i uważny. Dlatego doświadcza się go powoli i to doświadczenie przynosi ulgę i wyzwolenie. Lęk często skupia się na przyszłości i jest zwiastunem zmian i rozwoju, więc tam, gdzie wkraczamy na nieznane nam terytorium, nie jesteśmy pewni siebie, w danej sytuacji na pewno się pojawi, a jeśli go zablokujemy, nie dajemy szansy, aby w naszym życiu pojawiło się coś nowego. Ale w tej sytuacji może pojawić się strach i trzeba z nim pracować, ponieważ