Nie tak dawno temu zdecydowałem się na transmisję na żywo z analizą pytań subskrybentów. A czy wiecie, jaki wniosek tam najczęściej się pojawiał? Prośba na temat relacji, ale nie o to, jak komunikować się w parze, znaleźć wspólny język, ale o współzależność w związkach, lękowy typ przywiązania i co z tym zrobić podam kilka przykładów pytania, które omawialiśmy na antenie. Może rozpoznasz w nich siebie: „Wchodzę w związek współzależny, a potem nie wiem jak z niego wyjść, godzę się na mniej, żeby tylko mężczyzna nie odszedł..” „Mogę Nie mów mu ani słowa, żeby go nie spłoszyć.” , Naginam swoje granice tak bardzo, jak to możliwe.” „Nie pozwalam sobie na radość, oczekując, że kiedyś coś się tu zmieni. .” „Kiedy pojawiają się kłótnie lub jakaś niepewność, robi się bardzo źle, równowaga zostaje zatracona i nie wiem na czym się skoncentrować” „Jestem bardzo emocjonalnie przywiązana do mężczyzn, z którymi jestem w związku, jak tylko ponieważ problemy odbijają się na wszystkich innych obszarach życia” Które z opisanych sytuacji są Ci znane? Współzależność ma miejsce wtedy, gdy jesteś zbyt zależny od drugiej osoby i zapominasz o sobie. Na przykład, jeśli zawsze robisz wszystko, aby uszczęśliwić swojego partnera, nawet jeśli cię to rani lub unieszczęśliwia, może to spowodować, że poczujesz słabą wolę i zagubienie, ponieważ nie możesz samodzielnie podejmować decyzji i zawsze polegać na opinii drugiego. I często zdarza się to nie tylko wśród dziewcząt i kobiet, ale także wśród mężczyzn. Dlatego też temat współuzależnienia stał się jednym z moich ulubionych, z którym chętnie pracuję w terapii z klientami, którzy - uczą się kontaktu ze sobą (słyszą ich potrzeby, zaspokajają je, uczą się radzić sobie ze swoimi emocjami), - uczą się szanujcie siebie i budujcie ZDROWE, a nie toksyczne i współzależne relacje, dorastają i zyskują niezależność i jak pisklęta odlatują, a następnie znajdują tych, którzy je cenią, szanują ich i postrzegają jako jednostki. NIE mylcie kolejności (!) Ponieważ wiele osób próbuje zamknąć swoją pustkę partnerem pomagającym, aby uczynić je szczęśliwymi, pełnymi i pewnymi siebie. I tak zazwyczaj powstają tego rodzaju relacje współzależne, w których jedno mocno potrzebuje drugiego, uzależnia się od niego i w ogóle stawia temat relacji na pierwszym (jedynym) miejscu, zapominając, że na chwilę istnieją co jeszcze co najmniej siedem sfer (patrz koło równowagi). Na jednym z moich kursów „Buduj harmonijne relacje” podaję technikę „Koło równowagi”, abyś mógł sam określić, które obszary swojego życia pomijasz. Możesz to już teraz uzupełnić wypełniając schemat: Spójrz na przykładowy obrazek z kołem balansowym. Narysuj ten sam okrąg i oceń swoje sfery według następującego schematu: 1. Oceniamy każdy sektor na ile jesteśmy z niego zadowoleni (1-10, gdzie 10 oznacza najbardziej zadowolonych z tej sfery, 1 - sfera nie jest rozwinięta), odpowiednio malujemy ten sektor na skali.2. Dla każdego obszaru zapisujemy 3 cele – konkretne działania mające na celu poprawę tego obszaru. Zadanie domowe: wykonuj te działania w dowolnie wybrane dni przez 2 tygodnie. Do czego może prowadzić współuzależnienie? , ponieważ nie możesz być sobą i zawsze starać się zadowolić drugą osobę, może to również prowadzić do konfliktów i nieporozumień w związkach, ponieważ często tłumisz swoje uczucia i potrzeby na rzecz drugiej osoby. Z zewnątrz wydaje się, że ZA/dla drugi, jak na przykład w oklepanym wyrażeniu: „Ja dla niego robię wszystko, a on…”, ale tak naprawdę – WSZYSTKIE TE OFIARY czynione są wyłącznie dla SIEBIE, dla własnego bezpieczeństwa i domykania własnych deficytów. Bo wydaje się, że „JA NIE JESTEM DOŚĆ”. I nie bez powodu „ja” jest pisane małą literą, bo jego zainteresowania i potrzeby w tym związku są stawiane na ostatnim miejscu. I okazuje się, że zadanie terapii na tym etapie współzależności będzie: - analiza strategii zachowania; - poszukiwanie wtórnych korzyści płynących z takiego dostosowania się do innych, sprawianie przyjemności - praca; +7(987)541-27-85.