Od autorki: O tym, jak akceptacja dziecka takim, jakim jest i jego wsparcie wpływają na dziecko. Każde dziecko potrzebuje miłości, akceptacji i wsparcia. Jeśli prawie wszyscy wiedzą o miłości, to wydaje mi się, że z akceptacją i wsparciem wszystko jest bardziej skomplikowane. A dzisiaj chcę Was zaprosić do wspólnego przemyślenia kwestii przyjęcia i wspierania dziecka. I jak to wpływa na rozwój dziecka. Dziecko trzeba zaakceptować takim, jakie jest. Ze swoim temperamentem, swoimi zdolnościami, swoimi pragnieniami, swoimi emocjami i doświadczeniami, swoimi zainteresowaniami. Potrzebuje wsparcia w nieprzyjemnej sytuacji. Czy taka sytuacja przydarza mu się z kimś lub czymś, czy też dzieje się to w relacji pomiędzy nim a jego rodzicami. Ważne jest, aby zaakceptować dziecko takim, jakie jest. I wspieraj go. Dlaczego jest to takie ważne? Bo dorastając i dorastając, dziecko, mając doświadczenie akceptacji ze strony rodziców i wsparcia przez nich, akceptuje także siebie. I wie, jak się utrzymać. I nie zawsze szuka aprobaty i wsparcia z zewnątrz. Oczywiście akceptacja z zewnątrz może być miła. Jeśli jednak człowiek nie akceptuje siebie, staje się zależny od opinii i aprobaty innych ludzi. A wtedy może stać się dla niego nawykiem, że będzie próbował sprostać oczekiwaniom innych ludzi wobec niego. I nie robić tego, czego naprawdę chce. I w ten sposób odsunie się od siebie, od swoich pragnień i zainteresowań. Wsparcie ze strony innych jest niewątpliwie ważne. Jednak nie zawsze jesteśmy w stanie otrzymać to wsparcie. A potem ważne jest, aby móc się wspierać. A jeśli doświadczenie dziecka nie polegało na tym, że było wspierane, wówczas nie byłoby w stanie utrzymać siebie. Bo w momencie niepowodzenia dziecko będzie prowadzić wewnętrzny dialog, jak to miało miejsce w dzieciństwie między dzieckiem a rodzicem. Jeśli dziecko było krytykowane, ignorowane, odrzucane i wszystkie jego wysiłki zostały zdewaluowane, wówczas dorosły zachowa się w ten sam sposób wobec siebie. Będzie siebie krytykował i zawsze będzie z siebie niezadowolony. Będzie uważał się za niezdolnego do niczego i za porażkę. Będzie dewaluował swoje doświadczenia. Nie dostrzeże siebie, swoich pragnień, swoich doświadczeń, nie będzie im zaprzeczał ani tłumił ich. Drogie mamy i ojcowie, zawsze macie wybór – zainwestować w swoje dziecko coś, co będzie mu przeszkadzać w życiu i go spowalnia. Lub zainwestuj w niego coś, co będzie go promować i rozwijać. Jak udaje Ci się zaakceptować dziecko i je wspierać??