Od autora: Opublikowane po raz pierwszy w książce „Etnopsychologiczne problemy rodziny uzbeckiej (streszczenia raportów Republikańskiej Konferencji Naukowo-Praktycznej)”, Taszkent, 1993 , s. 172 W historii ludzkości zdarzają się przypadki istnienia bardzo różnorodnych typów małżeństw, zarówno mono-, jak i poligamicznych. Ich występowanie wynika z wielu przyczyn, z których jeden można nazwać „przestrzenią seksu” (SP Pozycja jednostki w tej przestrzeni w dużej mierze determinuje jej samoocenę, preferencje w wyborze ról społecznych i kierunek pożądania seksualnego. Koncepcja PP pozwala w zadowalający sposób wyjaśnić wiele przypadków odchyleń w zachowaniach seksualnych. Dlatego wydaje się całkiem naturalne wykorzystanie tej koncepcji jako narzędzia etnopsychologicznego rozważania na temat rodziny. Jakie wymiary ma PP? Są to pewne punkty widzenia, światopoglądy i postawy: męski, żeński, aseksualny, biseksualny. Druga grupa wymiarów reprezentuje miejsce, w którym pojawiają się wymiary z pierwszej grupy: konstytucja seksualna (PC), samostanowienie seksualne (PSD), rola społeczna (SR), kierunek przyciągania (ID). Przecięcie tych wymiarów ujawnia 16 komórek, z których każda ma 5 gradacji. W ten sposób uzyskuje się czterowymiarową „przestrzeń podłogi”, liczącą 80 stanów. Spośród nich 20 to warianty PC, 20 to PSO, 20 to SR i 20 to warianty NV. Każda osoba ma przynajmniej pewien rodzaj konstytucji seksualnej, jest w ten czy inny sposób definiowana przez swoją płeć, odgrywa bardzo określoną rolę społeczną i. jego atrakcyjność jest skierowana ku czemuś. Każdy człowiek ma te cztery elementy. Są stałymi elementami formuły „takości seksualnej”. „Płeć” jest wartością zmienną i miejsce osoby w „przestrzeni płci” będzie zależało od tego, jakie zmienne pojawią się we wzorze. Istnieje tylko 20 kombinacji PC, PSO, SR, NV, w których nie ma wewnętrznych sprzeczności. We wszystkich pozostałych przypadkach występują wewnętrzne sprzeczności o różnym stopniu nasilenia, które w swoich skrajnych przejawach mogą prowadzić do zaburzeń neuropsychicznych nawet przy sprzyjających warunkach zewnętrznych. Do chwili obecnej Z biegiem czasu na podstawie materiałów z licznych badań ustalono, że PSO rozwija się u większości ludzi do drugiego roku życia. SR określa się na 10-11 lat, a NV powstaje na 14-17 lat. W rezultacie rozwija się dość stabilna formacja mentalna, którą proponuje się nazwać „takością seksualną” osoby (ST). Ponieważ zwyczaje (w tym instytucja małżeństwa) noszą ślady przeszłych doświadczeń ludzi, często wzmacniają przestarzałe normy i nieuchronnie wchodzą w sprzeczność z PT konkretnych osób. Albo dostosowują się do istniejących norm, albo buntują się, ale w obu przypadkach wzrasta neurotyzm społeczeństwa. Zakłada się, że pewne warunki geograficzne, historyczne i ekonomiczne mogą sprzyjać pewnym wariantom „takości seksualnej”, która następnie jest zapisana w zwyczajach, prawach. kodeksy moralne itp. .P. Prowadzi to do absolutyzacji wartości jednego z możliwych sposobów życia społecznego, a wartości wszystkich pozostałych opcji potępia się jako niegodne, niemoralne itp. Tworzą się pewne „scenariusze życiowe”, według których ludzie budują swoje relacje, oceniają swoje działania i oceniają działania innych. Tworzą się dobrze określone oczekiwania i wyobrażenia dotyczące oczywistych reakcji na zjawiska rzeczywistości społecznej (na co się oburzyć, co podziwiać, czym się zmartwić, z czego się cieszyć), jeśli człowiek akceptuje przyjęte normy przez społeczeństwo i szczerze stara się ich przestrzegać, a jego PT zaprzecza tym normom, w osobie powstaje wewnętrzne napięcie, które należy jakoś rozładować. Najczęściej te „uderzenia pioruna” mają miejsce w kręgu rodzinnym w formie gróźb, obelg i wybuchów irytacji, czasami prowadzących do poważnych obrażeń ciała. Ponadto.