Zacznę od wyjaśnienia dla początkujących i niewtajemniczonych. NLP oznacza programowanie neurolingwistyczne. Oznacza to, że neuro to ludzki mózg, lingwistyka to ludzka mowa, ale programowanie nie wymaga dekodowania. Wbrew opinii publicznej NLP nie jest terapią, choć terapeuci zaobserwowali przy jego stosowaniu imponujące rezultaty. Najprawdopodobniej NLP jest narzędziem, za pomocą którego wywierany jest wpływ psychologiczny na osobę. Badania NLP: jak konstruujemy nasze myśli, skąd wiemy, co wiemy i jak tworzymy nasze doświadczenia. Pierwszym etapem rozwoju jest radzenie sobie z uczuciami. Każdy człowiek jest indywidualny i przeżywa wszystkie wydarzenia na swój własny sposób. Wszystkie nasze myśli, emocje, wspomnienia i sny składają się z obrazów, dźwięków i wrażeń. Ciągle się zmieniają, a my manipulujemy nimi w zależności od tego, jak ułożymy te dźwięki, obrazy i doznania w naszej głowie. Wszyscy ludzie widzą obrazy mentalne, ale widzą je inaczej. Człowiek może wyobrazić sobie w swojej wyobraźni obrazy wydarzeń z przeszłości. Jednocześnie czuje, czy je lubi, czy nie, widzi je z różnymi cechami: kolorowe lub czarno-białe, nieruchome lub ruchome, mogą być blisko lub daleko, mogą być duże lub małe, mogą być umieszczone pionowo lub poziomo. Być może w środku obrazu osoba zobaczy siebie w nich, jakby z zewnątrz. A wszystko to jest indywidualne dla każdej osoby i jest to normalne. Czy zatem możemy coś zmienić w tym przepływie wrażeń? Możemy zmienić siłę doświadczenia i doznań. W myślach przybliżamy obraz lub go powiększamy, możemy zmieniać prędkość i kierunek, przesuwać obrazy po prostu myśląc o tym. Jeśli podoba nam się wynik, zostawiamy wszystko bez zmian. Jeśli nie, przywrócimy wszystko na swoje miejsce. Obserwuj, co stanie się z naszymi uczuciami, jeśli sprawimy, że kolor będzie bardziej nasycony, zmienimy kierunek lub prędkość zdarzenia, a następnie powrócimy do wersji pierwotnej. Możesz także wypróbować inne zmiany. Może być jedna lub więcej opcji, które podobały nam się bardziej niż oryginalne. Zostawmy je i pamiętajmy, jakie zmiany wprowadziliśmy w obrazie, aby ostatecznie przeżycia i doznania pozostały tylko przyjemne. Istnieją stwierdzenia, że ​​wrażeń nie można dowolnie zmieniać, emocji też nie można zmienić. Ale praktyka pokazuje, że umiejętność odczuwania tego, czego chcesz i kiedy chcesz, jest bardzo przydatną umiejętnością. Może przydać się w różnych sytuacjach życiowych. Uwalnia nas to od ryzykownego poszukiwania wrażeń. Jednocześnie, jeśli potrafiliśmy sami doświadczyć pewnych emocji, to wystarczy jeden raz, aby wprowadzić to uczucie do podświadomości. A potem możemy to zmienić, wzmocnić, przerobić w jakikolwiek sposób. Kiedy zaczniesz pracować z doznaniami, stanie się to łatwiejsze. Drugim etapem rozwoju jest radzenie sobie z emocjami. Istnieją dwa proste sposoby radzenia sobie z nimi. Pierwsza metoda jest dobra do neutralizowania wszelkich nieprzyjemnych reakcji emocjonalnych. Jeśli śmiejesz się, patrząc, jak ktoś upada, cierpisz, patrząc na radość innych, lub złościsz się na ukochaną osobę, to szybkim sposobem na zneutralizowanie tych reakcji jest przesunięcie obrazu bardzo daleko lub zmniejszenie go do wielkość monety. Zawsze możesz wrócić do niego później i ponownie przepracować wydarzenie. Uczyń go wystarczająco małym lub wystarczająco oddalonym, a pomoże to zmniejszyć intensywność jego oddziaływania. Jak wygenerować niezbędne emocje? Aby wyrazić pewną reakcję emocjonalną, gdy jej nie ma, przypomnij sobie i wyobraź sobie wydarzenie, które wywołuje taką reakcję, i zrób duże, jasne zdjęcie z bliska. Pomoże to, gdy jesteś w złym humorze, ale musisz podziękować właściwej osobie za wspaniały prezent lub jeśli chcesz wzbudzić skruchę, gdy dopuściłeś się niestosownego czynu. Na wypadek, gdybyś chciał powiedzieć.