Czy poza psychoterapią istnieją inne sposoby, które pomagają człowiekowi rozwiązać jego problemy psychiczne, a jednocześnie poprawiają jego życie w różnych obszarach? Niewątpliwie. O jednym z nich opowiem w tym artykule. Metoda ta jest bezpłatna i dostępna dla absolutnie każdego. Nie jest tajemnicą, że większość naszych problemów psychicznych wynika z dorastania w niesprzyjających warunkach. Co więcej, rodzina dysfunkcyjna niekoniecznie jest rodziną, w której ktoś pije, ktoś kogoś bije, zdradza, ma chorobę psychiczną lub ma historię kryminalną. Pozornie zamożna rodzina również może być dysfunkcyjna. Ale po bliższym poznaniu możemy dostrzec w niej takie przejawy, jak zaniedbanie lub wręcz nadopiekuńczość, brak szacunku, dystans emocjonalny, niezdrowa kontrola, niekonstruktywna krytyka, zastraszanie, zawstydzanie i inne formy przemocy psychicznej. Tak naprawdę takich rodzin jest wiele. Najważniejszą rzeczą, która odróżnia rodzinę dysfunkcyjną od zdrowej, jest to, że nie spełnia ona swoich funkcji. Dziecko dorastające w takiej rodzinie nie otrzymuje doświadczenia bezwarunkowej miłości, podstawowego bezpieczeństwa, akceptacji, czy poczucia własnej wartości. Jego rodzice nie mogą mu tego dać, ponieważ sami nie otrzymali tego w swoim czasie i przez to pozostają niedojrzali emocjonalnie. Nasza psychika jest zaprojektowana w taki sposób, że „utkwimy” na poziomie naszego rozwoju emocjonalnego, na którym jesteśmy potrzeby nie zostały zaspokojone Tacy rodzice dojrzeli fizycznie i intelektualnie, ale stali się dziećmi na poziomie emocjonalnym. A ponieważ ich potrzeby nadal wymagają zaspokojenia, nieświadomie starają się zaspokoić potrzeby swoich dzieci kosztem innych ludzi, w tym przede wszystkim kosztem swoich dzieci. Jest to najłatwiejsze, ponieważ dzieci są całkowicie zależne od rodziców i ufają im. Na przykład niedojrzały emocjonalnie rodzic może stać się nieświadomie lub świadomie zazdrosny o swoje dziecko i konkurować z nim, zamiast cieszyć się jego sukcesem i go wspierać. Będzie go krytykował, poniżał i zawstydzał. To tylko jeden z przykładów tego, jak może objawiać się niedojrzałość emocjonalna rodzica. Nic dziwnego, że dorastając w takiej rodzinie, dziecko również pozostanie niedojrzałe emocjonalnie – „dorosłym dzieckiem” – i wszystko powtórzy się w nowym. kręgu, gdy ma własną rodzinę. To właśnie takie „dorosłe dzieci” stworzyła kiedyś społeczność DDA (dorosłe dzieci alkoholików i dzieci z innych rodzin dysfunkcyjnych). Wyrażenie „dorosłe dziecko” ma tu dwa znaczenia. Po pierwsze, jest to osoba dorosła, która jest dzieckiem alkoholika. A po drugie, „dorosłe dziecko” oznacza, że ​​taka osoba reaguje dziecinnie w wielu sytuacjach, szczególnie tych związanych ze stresem. Program ACA powstał w oparciu o doświadczenia wspólnoty AA (Anonimowych Alkoholików) i 12 kroków tego programu, które mają. zostało zaadaptowane dla ACA. Obecnie istnieje wiele wspólnot 12 kroków, w których ludzie otrzymują pomoc w uwolnieniu się od cierpienia – Anonimowi Narkomani, Anonimowi Żarłocznicy, Anonimowi Seksoholicy, Anonimowi Depresanci, Anonimowi Uzależnieni od Miłości i inne. Istnieje także wspólnota Al-Anon, w której krewni osób uzależnionych odnajdują emocjonalną trzeźwość. Udział w którymkolwiek z tych programów jest bezpłatny. Skąd wiesz, czy program ACA jest dla Ciebie odpowiedni? Możesz zapoznać się z listą cech charakterystycznych „dorosłych dzieci”, a jeśli odnajdziesz w sobie chociaż część z nich, to program może Ci się przydać. Lista cech charakterystycznych „dorosłego dziecka” (14 cech „dorosłego dziecka”). )1. Zostaliśmy odizolowani i zaczęliśmy bać się ludzi i osób sprawujących władzę.2. Ciągle szukamy aprobaty i zagubiliśmy się w tym poszukiwaniu.3. Boimy się wściekłych ludzi i wszelkich krytycznych komentarzy kierowanych do nas.4. Staliśmy się alkoholikami lub żonatymi alkoholikami (albo jednym i drugim); lub znalazłeś inną osobę zależną, np. pracoholika,)