„Dla nas jest absolutnie pewne, że umierają ludzie, umierają zwierzęta, umierają drzewa, umierają ptaki. Nie możesz uniknąć swojej śmierci – może ona nadejść jutro lub pojutrze. To tylko kwestia czasu." (Osho. Śmierć jest największym oszustwem). Śmierć może stać się publicznie znana, gdy zostanie ogłoszona w nekrologu w gazecie, ale nadal jest to wydarzenie wysoce prywatne. Pojęcie śmierci jest niezwykle prywatne, ponieważ nikt za mnie nie umrze. Śmierć jest źródłem strachu, jest tematem tabu, ludzie wolą o śmierci nie rozmawiać. Okazuje się, że aby zrozumieć życie, aby naprawdę żyć, a nie istnieć, człowiek musi doświadczyć śmierci. Nie trzeba się jej bać, ale nie ma też potrzeby starać się ją pokonać. Wystarczy to wiedzieć, a ta „wiedza” sama w sobie odkryje prawdziwe znaczenie śmierci. Życie i śmierć są nierozłączne; to dwie strony tej samej monety. Śmierć nie jest w przyszłości, przychodzi w każdej chwili. Każdy, kto twierdzi, że śmierć jest związana z przyszłością, po prostu ukrywa się przed rzeczywistością i nadal żyje w iluzjach. Odkładamy śmierć na przyszłość, ponieważ nasze ego nie jest w stanie zaakceptować śmierci. Możemy jednak zrozumieć śmierć, odmawiając uznania ego za centrum naszego życia. Śmierć jest jedyną rzeczą gwarantowaną w życiu. Tę absolutną, gorzką i nieuniknioną prawdę najlepiej wyraża łacińskie powiedzenie „Morsserta, horainserta” („Najpewniejszą rzeczą w życiu jest śmierć, jej najbardziej niepewna godzina” - Baran F. Człowiek w obliczu śmierci). I tak naprawdę wszyscy wiemy. że śmierć jest nieunikniona, ale tajemnica śmierci, koszmar śmiertelnego końca, który wieńczy ludzkie życie, zawsze prześladujący człowieka, wydaje się niepojęty. W ostatnim czasie naukowcy z różnych kierunków połączyli siły, aby wypracować jednoznaczne stanowisko w sprawie zjawiska śmierci, skłaniając się w stronę wsparcia istniejącej od czasów starożytnych teorii o pośmiertnym odrodzeniu człowieka, o istnieniu duszy poza progiem śmierci. czas i przestrzeń. Religia od dawna odpowiada twierdząco na pytanie, czy życie toczy się dalej poza swoim progiem. Nauka kategorycznie temu zaprzeczyła. Jednak wielu naukowców zebrało dowody na to, że życie, a nie śmierć, jest głównym elementem Wszechświata. Pojawiły się hipotezy o istnieniu światów równoległych, światów istniejących nad naszym i wśród naszego świata. Faktem jest, że do tej pory świadomość człowieka nie była uważana za integralną część obrazu świata fizycznego. Ale teraz pojawiają się twierdzenia, że ​​ci, którzy przekroczyli próg, nadal istnieją i zamieszkują wyższy poziom od nas, a ich wiedza jest szersza niż nasza. Naukowcy uznali istnienie duszy, pewnej istoty, substancji zwanej jakkolwiek chcecie – ducha, pola informacyjnego, subtelnej energii – która nie umiera wraz z ciałem, ale jest zdolna do przejścia w inny stan, inną energię. Jak widać problematyka człowieka, jego życia i śmierci od wielu stuleci przyciąga uwagę myślicieli. Ludzie próbowali pojąć tajemnicę ludzkiej egzystencji, rozwiązać odwieczne pytania: czym jest życie? Kiedy i dlaczego na naszej planecie pojawiły się pierwsze żywe organizmy? Jak przedłużyć życie? Pytanie o tajemnicę pochodzenia życia pociąga za sobą w sposób naturalny pytanie o sens śmierci. Czym jest śmierć? Triumf ewolucji biologicznej czy zapłata za doskonałość? Czy człowiek jest w stanie zapobiec śmierci i stać się nieśmiertelnym? I wreszcie: co króluje w naszym świecie – życie czy śmierć. Odpowiedzi na te i wiele innych pytań znajdziesz na stronie, gdzie możesz o wszystkim szczegółowo przeczytać i zadać pytania. Oto linki http://olegdal.ru/books/book1/vnezemnye_civilizaci http://www.verim.org/cosmolog/vnezemnye_civilizacii