Od autora: Max Pulver dokonał wielkiego postępu w naukowym kierunku grafologicznym. Jego symbolika przestrzenna w połączeniu z teorią psychoanalityczną dała impuls do rozwoju grafologii jako kierunku naukowego w latach 40. ubiegłego wieku. Niestety, już w latach 30. kierunek ten został oficjalnie zakazany w ZSRR. Dlatego nadal jest traktowana jako zabawna wróżba. Wydany we Włoszech w 1957 r. podręcznik grafologii autorstwa Marty Ghironi został wznowiony w 2009 r. „Manuale di Grafologia e astrologia” autorstwa Giuliany Ghiandelli i Mirko Calzolari. Oparty na symbolice przestrzennej M. Pulvera. , wyjaśniając ekspresję człowieka nieświadomości, graficzna symbolika liter również staje się jasna. Całe szkolenie grafologiczne opiera się na tym diagramie (krzyż Pulvera), który dostarcza podstawowych informacji. Opiszmy teraz te strefy: Górna strefa S: superindywidualna świadomość, tworzenie i strukturyzowanie procesów intelektualnych, strefa duchowości (super Ego), aktywność mentalna, fantazje, idealność, znaczna część sfery duchowej współdziała z super Ego: Strefa środkowa M: świadomość przeważa nad indywidualnością, teraz wewnętrzny stan świadomości, sfera Ego, wrażliwość, forma i figura intelektualizmu. Indywidualna świadomość podmiotu i jego świadomość w interakcji ze światem, w jaki sposób umieszcza się on w danym środowisku i jak się czuje w tym środowisku, własne poczucie komfortu lub dyskomfortu. Każdy, kto pisze wielkimi literami, znacznie częściej czuje się mały. Każdy, kto pisze małymi literami, wie, jak o siebie zadbać i jest świadomy swoich możliwości (granic). Jeśli w piśmie znajdują się litery różnej wielkości, autor zwraca uwagę zarówno na własne emocje, jak i emocje otaczających go osób; jeśli w wierszach znajdują się także nitkowate kształty liter, wówczas szanuje uczucia innych uczestników komunikacji . W tej strefie znajdują się również pojęcia „egoizm” i „altruizm”, ale zależą one od sumy czynników, dlatego należy zwrócić uwagę na wielkość litery w innych podkwadratach odpowiedzialnych za tę cechę, zwłaszcza w wątpliwych chwile. Zatem próbka listu od egoisty nigdy nie będzie mała, często jest powiększona, duża, indywidualna, wymaga przestrzeni do ruchu, a ten, kto pisze małym rozmiarem, w pewnym sensie okazuje swoje zadowolenie z tym, co ma (średnia wielkość 3 -5 mm). Podstawa litery (linia bazowa linii): próg świadomości. Dolna strefa I: nieświadomość lub id, symbole zbiorowe, sfera materialności i materializmu, strefa erotyki (seksualność) ).Lewa strona Sx: strefa przeszłości, introwersja; wydarzenia, od których człowiek się oddala (być może chce o nich zapomnieć). Prawa strona Dx: projekcja siebie w przyszłość (porównywanie siebie dzisiaj ze sobą w przyszłości), ekstrawersja, intencje; cele, które chcę osiągnąć. Jest to strefa przyszłych pożądanych lub przepisanych wydarzeń. Jeśli w środkowej strefie jest pisane duże litery, wielokrotnie powtarzane, z kompensacyjnymi wybuchami w górnej strefie, to pisarz ma dość silne Super EGO, ma wewnętrzną pewność siebie (rodzaj siły), która podpowiada mu, w czym moment, aby wykonać lub nie wykonać pewnych czynności. Nacisk, aktywny skok i dobra prędkość z lekkim pochyleniem podczas pisania - autor z łatwością znajduje drogę do celu, wie, jak osiągnąć rezultaty. Rozważmy dodatkowe kombinacje: Kwadrat SDx: w tej strefie znajduje się projekcja psychologiczna chęć spojrzenia w przyszłość, chęć zrobienia czegoś i zorganizowania, zadatki na badacza, wpływ postaci ojca, ekstrawersja, siła charakteru Kwadrat SSx: w tym kwadracie możemy mówić o predyspozycji podmiotu do powrotu do przeszłości, ukazuje obecność silnych związków ze wspomnieniami, wpływ traum z przeszłości, silny związek z postacią matki, nostalgię za przeszłością. Plac ISx: w tej strefie się pojawia.