Powtórnie obejrzeliśmy film „Bez tchu” Godarda (to prawda, prawdopodobnie „Ostatni oddech”). Rozumiem, że negatywna krytyka byłaby niewłaściwa, a nawet bluźniercza, ale nagle zdałem sobie sprawę, że tego filmu nie robi Belmondo, ale ta krucha, wzruszająco nerwowa dziewczyna Jean Seberg, która nie żyła tak długo i szczęśliwie jak Belmondo, ale popełnił samobójstwo. Natchnienie nie jest od Boga, jak nam mówił doktor Faust, natchnienie, które przenika świętą bojaźń, jest od diabła, prawdziwego Pana sztuki, a nam ta choroba, która obdarza geniuszem, jest tysiąc razy droższa niż wleczeni zdrowi artyści za. Nawiasem mówiąc, rok później mąż Jean-Roman, Harry, również się zastrzelił, dwukrotny zdobywca nagrody Goncourtów, jak wyraźnie napisał w swoim liście samobójczym - wszystko można wytłumaczyć depresją nerwową, ale należy pamiętać, że to trwa odkąd stałam się dorosła, a mianowicie uczyniła mnie sławną i pozwoliła mi być twórczą. Możemy podać setki takich przykładów w muzyce, malarstwie, poezji, kinie, literaturze i tak dalej. Istnieje przerażający związek pomiędzy geniuszem a ciemnym królestwem. Jeśli jesteś zwolennikiem zdrowia, to nie ma to nic wspólnego ze sztuką, w pewnym stopniu jest nawet przeciwwskazane, prawdziwy artysta to brat przestępcy i szaleńca. Ale dzisiaj nie ma tak wielu prawdziwych brutalnych, cała ta pseudoawangarda, zrodzona z zadowolonego ducha sprzeczności, nie jest interesująca, to wszystko jest traumatyczną reakcją na Hollywood. Od kogo można się czegoś spodziewać, jest Lars von Trier, on też jest psychopatą, jak powiedziałby psychiatra Ganushkin. U nas też był taki, niech spoczywa w niebie, Aleksiej Bałabanow. Szkoda tylko, że naszym manifestem był film Brat, a nie Cargo 200. Ale teraz nie chodzi o kino, ale o to, jak pracować z kreatywnymi ludźmi, jaka metoda może najskuteczniej skorygować zachowanie i stan emocjonalny tak delikatnych i emocjonalnych osób. bezbronni pacjenci. Trudność polega na tym, że tacy ludzie są bardzo wrażliwi na swoją kondycję, boją się ją utracić i pozbawieni zapału twórczego. Drugi problem polega na tym, że trudno jest zastosować terapię poznawczą, którą kocham w czystej postaci, bo Sugerowanie, że ludzie przyzwyczajeni do ciągłego poszukiwania duszy w celu dalszego studiowania swoich myśli, jest dość problematyczne, jest dość problematyczne. I tu z pomocą przychodzi terapia akceptacji i odpowiedzialności. W ANT klient zostaje zaproszony do doświadczania świata w nowy, znaczący sposób, możesz stawić czoła swojemu bólowi w połowie drogi – a życie otworzy się przed Tobą, będziesz mógł spojrzeć na siebie jak na nic – i dzięki temu spojrzeniu odkryć cel i harmonię w sobie Sześć głównych procesów terapeutycznych ANT to kontakt z teraźniejszością, podział poznawczy, akceptacja, introspekcja, wartości i proaktywność. Zaburzenie lękowe opiera się na przesadnym unikaniu doświadczeń: życiu podporządkowanym za wszelką cenę próbom uniknięcia lub pozbycia się lęku. Wiemy jednak, że tłumienie niechcianych uczuć może mieć odwrotny skutek: zwiększyć częstotliwość i intensywność tych uczuć. Dlatego ACT to coś więcej niż tylko uważność. To także życie oparte na wartościach: ciągłe wybieranie działań zgodnych z systemem wartości i kierowanych nim.