Psychoterapia archetypowa opiera się na psychologii archetypowej, która reprezentuje psychologię postjungowską i jest przeróbką teorii i praktyki Junga. K. Jung uważał, że psychika składa się z archetypów, a jest ich wiele. Był wielkim uzdrowicielem i spośród wielu zidentyfikował archetypy uzdrawiania – Cień, Anima/Animus i Jaźń. Kolejność, w jakiej należy pracować z tymi archetypami, jest określona przez zaproponowaną przez niego ideę indywiduacji. Indywiduacja jest główną koncepcją teorii Junga. Jest to proces, podczas którego realizowane są wyjątkowe skłonności danej osoby. Najważniejsze nie jest liczba sukcesów, ale stopień, w jakim dana osoba realizuje swoje wewnętrzne możliwości. Podążając za tym procesem, człowiek zbliża się do swojej idealnej holistycznej osobowości – Jaźni. Idea indywiduacji zrodziła się u C. Junga w wyniku studiowania mitów, baśni, prac nad astrologią i alchemią oraz kart Tarota. Zwrócił uwagę na fakt, że zarysem wielu mitów, baśni i legend jest podróż bohatera, który wyrusza w podróż, aby dokonać swego wyczynu. Widzimy ten scenariusz we wszystkich kulturach. Jeśli weźmiemy rosyjskie bajki, to w wielu z nich rycerz na dobrym koniu jedzie daleko do trzydziestego królestwa przez stepy, góry i gęste lasy. W tych podróżach walczy z potworami, pokonuje przeszkody, które na pierwszy rzut oka wydają się nie do pokonania, rozwiązuje zagadki, wykonuje zadania niemożliwe do wykonania itp. Pokonując tę ​​drogę, dokonuje niemożliwego, np. zużywa trzy żeliwne choboty, łamie trzy miedziane laski, wymazuje trzy blaszane bochenki chleba. Pod koniec podróży bohater podbija nowe królestwo lub miasto i poślubia księżniczkę mieszkającą w królestwie. Każda bajka kończy się ślubem. Jest to symbolika zjednoczenia mężczyzny i kobiety w psychice. Jest to dobrze znany wzór Yin-Yang, który jest symboliką jaźni. Dokładnie tak działa dusza szczęśliwego człowieka. Bajki próbują opisać to samo zjawisko psychiczne – rozwój psychiczny, rozwój i kształtowanie się osobowości – drogę do Jaźni. Jung dostrzegł to samo zjawisko, studiując karty Tarota. Według jednej wersji samo słowo „Tarot” zostało przetłumaczone ze starożytnego Egiptu jako „Droga Królów”. Uważa się, że karty Tarota zawierają wiedzę o dawnych cywilizacjach. Talia składa się z 78 kart i jest podzielona na Arkana Wielkie i Małe. Na każdej z 22 głównych arkanów Tarota znajduje się niepowtarzający się wykres wzorcowy, który reprezentuje typowe doświadczenia, rodzaje ludzkich doświadczeń życiowych, wzór zachowania (i taka jest definicja archetypu według Junga). Dodatkowo ułożone numerycznie tworzą czytelny, logiczny ciąg, reprezentujący archetypową ścieżkę Bohatera – mitologiczny wzorzec rozwoju osobowości. Ta symbolika odpowiada rozwojowi osobistemu. Jung dostrzegł ten sam wzór, studiując teksty alchemików, którzy od II wieku. mi. Badali metale, próbując znaleźć kamień filozoficzny, który zamieniłby metale w złoto i wyleczył wszystkie choroby. Po wieloletnim studiowaniu tekstów alchemików Jung dochodzi do wniosku, że etapy procedur alchemicznych – nigredo, albedo, rubedo (czarny, biały, czerwony) mają swoje odpowiedniki w etapach procesu indywiduacji, wyraźnie ukazanych w terapii pacjentów Nigredo (czarny etap) – na tym etapie człowiek czuje się bardzo źle, bo wszelkie problemy i konflikty nasilają się, prowadząc do trudnych doświadczeń, człowiek odczuwa niepokój, strach, samotność i pogrąża się w depresji. Dręczą go powracające koszmary - straszne sny. Szuka pomocy i przychodzi na terapię Albedo (biała scena) - o przejściu ze świata nigredo do świata albedo Jung napisał tak: „Mrok nieco się rozprasza, jak ciemność nocy, gdy księżyc pojawia się na niebie. niebo... To nieśmiałe światło nawiązuje do albedo, światła księżyca”. Na tym etapie rozpad starego został już zakończony, a nowe dopiero zaczyna się pojawiać. W tym czasie w snach często pojawiają się obrazy kobiet w ciąży, porodu i jaj na początku życia. To okres oczekiwania, kiedy nowe wartości i wytyczne ledwo zaczynają kształtować się w duszy człowieka. Albedo jest.