Typologia budowania biznesu w oparciu o psychologię klasyczną. Archetypowe budowanie biznesu. Instynktowny biznes W dążeniu do doskonałości lub Obiecujący biznes. I. Archetypowy budynek biznesowy. W budowaniu biznesu główny nacisk położony jest na harmonizację trzech obszarów: myśli menedżera w połączeniu z historycznymi wartościami firmy, zrozumienie pracowników i potrzeb klientów. Gdy te przeciwieństwa się łączą, biznesmen otrzymuje pełną satysfakcję. Dla takich osób prototypy tworzenia firmy są bardzo cenne. Na przykład jest to zdjęcie i kult czci dla ojca przedsiębiorstwa (z reguły firmy te mają długą historię powstania, cierniową i znaczącą ścieżkę), głęboki szacunek dla właściciela, ogromny nacisk na korporacyjność kultura, symbolika i wszystko, co jest związane z inicjacją (poświęceniem) i rytuałami. Dla biznesmena typu archetypowego myśli jego podwładnych i pragnienia klienta są ogromną warstwą kreatywności. Osoby wokół niego postrzegają takiego przywódcę, a właściwie ojca, jako guru lub mędrca. Podobnie wygląda firma na rynku, która ma odpowiednie planowanie. Zakres działalności takich organizacji jest raczej związany z usługami doradczymi lub przedsiębiorstwami o głębokich tradycjach, których opinia jest szanowana w kręgach biznesowych (elitarne wina, domy cygarowe itp.). Symbolika i zachowanie lidera wyrażają się w pracownicy, a nawet klienci darzą kultowymi firmami. Bardzo często błędem budowania archetypowego przedsiębiorstwa jest nadmierne przywiązanie do własnego wizerunku. Następuje brak równowagi, korporacja w każdy możliwy sposób odrzuca obecność błędnej opinii, własnych błędów, co prowadzi do jednostronnego rozwoju biznesu, a w rezultacie do upadku firmy. Często zdarza się, że dziedziczona jest archetypowa firma. Nowy właściciel, nie przesiąknięty efektywną historią i symboliką firmy, chce szybko zarobić pieniądze bez przebudowy całego procesu pod kątem zmian, a to dotyczy mentalności i postaw pracowników, osądów partnerów i oczekiwań klientów ... Nasza grupa specjalistów pracowała nad konsekwencjami takich nieszczęsnych menadżerów. W wyniku szeregu okoliczności firma doradcza, która od dawna ugruntowała swoją pozycję wiarygodnego partnera i stabilnej struktury, została zmuszona do zmiany „menadżera”. Chęć szybkich pieniędzy i nie uwzględnienie struktury archetypowej firmy doprowadziło z jednej strony (ze strony firmy) do oszukania klienta, do nieuczciwego wywiązywania się ze zobowiązań, z drugiej strony zaufanie szybko się skończyło a budowana przez lata reputacja runęła w jednej chwili. Budowę archetypowej firmy można podzielić na cztery etapy: A. Etap katharsis. Na tym etapie osoba wyraża swoje myśli i marzenia na temat przyszłej organizacji, wizualnie opracowując obrazy przyszłości. W rezultacie następuje chwila euforii i poświęcenia się przywództwu odnoszącej sukcesy organizacji. Od tego momentu planowanie dalszych działań następuje z pozycji (tożsamości) lidera-ojca. Jeśli otrzymali go w drodze dziedziczenia, to - następca tronu.B. Etap wyjaśnienia. Na tym etapie ustalane są kluczowe punkty przyszłych prac. Wartości i orientacje są analizowane i przepisywane. Ułożono mit przedsięwzięcia i symbolikę. Jak Twoje własne wartości odpowiadają potrzebom klientów. Często już na tym etapie zapraszane są specjalnie przeszkolone osoby, które poprowadzą biznesmena przez jego wewnętrzny świat i urzeczywistnią jego pragnienia, uwzględniając dzisiejsze potrzeby rynku. B. Faza analityczna ustępuje fazie syntetycznej. Głównym zadaniem tego etapu jest przestudiowanie całego materiału teoretycznego w praktyce. Na tym etapie ważne jest dobranie i przeszkolenie zespołu profesjonalistów. Przekaż im swoje wartości i pragnienia. Ten etap można nazwać „nauczaniem”. W firmach typu Archetypowego wyznają zasadę stałości i z przerażeniem przyjmują zwolnienia czy przeniesienie pracowników do innej firmy.Bolesne doznania są kierowane na właściciela i odbierane jako osobiste niepowodzenia w „wychowaniu dzieci”. Dla wielu przedsiębiorców zakończenie trzeciego etapu jest zakończeniem formacji, jednak w przypadku budowania archetypowego przedsiębiorstwa niezbędny jest kolejny poziom. Jest to proces ciągły, który nieuchronnie przedostaje się przez okoliczności życiowe. I nawet upadek przedsiębiorstwa uważany jest za proces cykliczny, po którym następuje powstanie i odrodzenie dawnych tradycji i chwały. Archetypowe przedsiębiorstwo to holistyczny organizm balansujący pomiędzy wartościami przedsiębiorstwa a pragnieniami klienta.II. Instynktowny biznes. Biznes ze zwierzętami. Główną i dominującą postacią jest Szef. Wszystkie pomysły i myśli przychodzą z góry na dół. Ludzie są postrzegani jako niewolnicy i jednostki o słabej woli, zdolne wykonywać tylko wydane polecenia, nawet jeśli są one oczywiście błędne. Brak równowagi energii informacyjnej i ogromne nagromadzenie w jednym miejscu przybliża upadek firmy. Ogromne niezadowolenie z pracy organizacji prowadzi do pozbycia się jej poprzez reorganizację, sprzedaż, bankructwo (lepiej jedną bitwę przegrać, ale wygrać wojnę)… Jeśli energia zgromadzi się na dole, nastąpi eksplozja społeczna - rewolucja. O takim przywódcy ci, którzy go znają, mówią, że jest mężczyzną (lub kobietą) i nie daj Boże, aby ktokolwiek wchodził na jego terytorium. Terytorium odnosi się do całego obszaru i obszaru działalności. To kompanie gladiatorów. Choć pracownicy postrzegani są przez właściciela jako przeciętność, wzbudzają strach u konkurencji i wyglądają jak prawdziwe rekiny. Właściciel przedsiębiorstwa jest jednocześnie dyrektorem i zastępcą przedsiębiorstwa. Nauka odbywa się na przykładzie własnych osiągnięć i nawet jeśli zaproszony zostanie zewnętrzny trener biznesu, i tak wie on lepiej. Z reguły takie szkolenia nie przynoszą żadnego efektu, a dziesiątki trenerów biznesu uznawanych są za miernoty i głupców. Celem uczestników obecnych na szkoleniu jest rozbawienie trenera. W dzisiejszych czasach trenerzy przyzwyczaili się do każdych warunków pracy i za określoną cenę. dać się przeżuć. Instynkt życia i śmierci jest skupiony w jednym kierunku, ludzie i uczucia są niczym - władza i pieniądze są jedyną satysfakcją. W przeciwieństwie do typu archetypowego, dla osób tego typu nieplanowane bankructwo i utrata dużych wolumenów może doprowadzić do samobójstwa właściciela. Ale dopóki do tego nie dojdzie, zawsze znajdzie winowajców. Schody wojskowe są widoczne aż do samych dolnych stopni. Obecnie firm tego typu jest bardzo dużo i są one przedstawiane – nie jako tyrania, ale jako styl silnego lidera. Etapy powstawania biznesu typu instynktownego powtarzają się w rozwoju społeczeństwa ludzkiego. Kiedy rodzi się przedsiębiorstwo, na pierwszy plan wysuwa się chęć wyżywienia siebie i rodziny, a gdy nasycenie jedzeniem schodzi na dalszy plan, ważne staje się miejsce rozmieszczenia i dogodna lokalizacja linii ognia; Na trzecim etapie wchodzi w grę główna broń „dobór naturalny” i zgodnie z prawem dżungli przeżywają najsilniejsi. Na tym etapie mężczyzna zaczyna postrzegać siebie jako wojownika, a kobietę biznesu co najmniej jako Amazonkę. Władze nie są akceptowane, lecz raczej niszczone na wszelkie możliwe sposoby. Zakończeniem tego etapu jest dojrzewanie moralne jednostki i przedsiębiorstwa jako całości. W takim przypadku firma może przejść na łagodniejszy reżim. Jeśli tak się nie stanie, do końca dni struktura biznesowa będzie toczyć ciężką wojnę, zarówno z konkurencją, klientami, jak i własnymi pracownikami. Z reguły firmy te wpajają własną kulturę i produkty niezależnie od potrzeby, czyli same tę potrzebę kreują, a nie skupiają się na dzisiejszych wymaganiach. Czwarty etap rozpoczyna się od przypadku, jak już mówiłem, dojrzewania psychicznego i nasycenia „krwią wrogów”. Na tym etapie rozum ma pierwszeństwo przed instynktami. Monarchia pozostaje, ale powstaje parlament i jasne zasady dalszego postępowania w biznesie. Na ostatnim etapie następuje ostateczne utworzenie firmy iosobowość lidera - przyjemność sprawia nie tylko „śmierć konkurentów”, ale także uczciwa walka. I nie daj Boże, któryś z przeciwników zacznie grać nieuczciwie – natychmiastowy powrót do trzeciego etapu. Bardzo często takie przypadki prowadzą organizacje do ciągłej wojny i postaw wewnętrznych: „nie ma komu ufać”, „wrogowie są wszędzie”! Niestety po złamaniu wznowienie czwartego i piątego etapu następuje bardzo rzadko. Liderzy tego typu firm zawsze będą niezadowoleni, ponieważ energia, którą mają w środku wystarczyłaby, aby zniewolić świat, a skoro tak się nie dzieje, zżera to przedsiębiorstwo od środka. Struktura takich przedsiębiorstw jest następująca: Właściciel i najwyższa kadra kierownicza – kierunek działania jest zdeterminowany genetycznie. Główną funkcją jest zaspokajanie podstawowych potrzeb i instynktów kierownictwa średniego szczebla. Oprócz determinacji genetycznej, aktywność wynika z własnego doświadczenia. Główną funkcją jest zaspokajanie potrzeb, kontrolowanie instynktów, ochrona przedsiębiorstwa, generowanie instynktownych popędów od góry do norm zarządzania behawioralnego. Koordynacja wymagań i pragnień struktur wyższych i niższych. Specjaliści. Jedna połowa utożsamia się z przywódcą, druga stara się wprowadzić normy własnego świata i ideałów (z reguły nie pozostają długo, organizują rewolucje, strajki, strajki głodowe). Pełnić funkcję wykonawczą. Cała firma jest postrzegana z zewnątrz jako jedna osoba (właściciel, menadżer), to on jest nosicielem ideologii, opiekunem, ojcem i kotem. III. Obiecujący biznes. W budowaniu tego typu firm uczciwość odgrywa niemałą rolę, podobnie jak w typie archetypowym. Członkowie firmy, a zwłaszcza kierownictwo, postrzegają pojedyncze przypadki, reakcje klientów czy pracowników jako przejaw części firmy. Firma rozwija się w oparciu o jasno określony cel na przyszłość; to właśnie w tych organizacjach ze szczególną uwagą podchodzi się do planowania. W tych przedsiębiorstwach możemy dowiedzieć się, co będą mieli za 5 lat i dokąd pójdą za dziesięć. Wadą może być to, że firma nie ma planu B i choć zdarza się to rzadko w biznesie nastawionym długoterminowo, to jednak jak to mówią jest trafne i trafione w sedno. Firmy bez planu awaryjnego nie mają czasu na odbudowę. Idealnie byłoby, gdyby takie organizacje planowały i rozważały kilka wariantów przebiegu wydarzeń, choć opinia publiczna zna tylko widoczną stronę góry lodowej. Przedsiębiorstwa obiecującego typu, jeśli ich konkurenci są od nich lepsi, mogą niemal bezboleśnie i bez wysiłku przeorientować swoje poglądy i orientację na inny obszar. Takie firmy dobrze radzą sobie w czasach kryzysu; każdemu wydaje się, że reorientacja firmy na inny biznes jest natychmiastowa, ale tak naprawdę zawsze były na to przygotowane. Zespół firmy dobierany jest tak, aby był kreatywny i elastyczny. Skrajnymi punktami rozwoju takiego biznesu są kompleks niższości i ciągłe pragnienie doskonałości. Kompleks niższości prowadzi do wyczerpywania się potencjału twórczego, a w konsekwencji do braku możliwości dalszego planowania. Nowość jest główną cechą takiego biznesu, w przeciwieństwie do archetypowego typu, w którym honoruje się tradycję. Takie firmy kształtują swoje produkty lub usługi z myślą o potrzebach jutra. I choć nie zawsze da się przewidzieć przyszłość, to oni jako pierwsi wprowadzają na rynek nowe propozycje, zgodne ze światowymi trendami. W przeciwieństwie do typu instynktownego, firmy patrzące w przyszłość zaczynają od potrzeb klientów, a nie je kształtują. Główną wartością biznesu, obok potencjału twórczego, jest informacja. W imię informacji takie organizacje są skłonne zapłacić dużo pieniędzy. To oni zatrudniają wielu analityków prognostycznych. Niektóre przedsiębiorstwa zatrudniają nawet dziennikarzy jako pracowników. Dziennikarze próbują dowiedzieć się, jakie informacje instynktowne firmy udostępniają masom. I nawet wtedy, gdy dowiadują się o tym jako drudzy po twórcach, dzięki swojej kreatywnościkreatywni, wprowadzając na rynek ten sam produkt lub usługę, odnoszą korzyści. Przekształcanie towarów konkurencji w antyki. Firmy typu obiecującego są bardzo otwarte i społeczne; jedną z głównych założeń takich organizacji jest koncentracja na kliencie. Programy szkoleniowe nastawione są na relację z klientem. Przy zatrudnieniu pracownika ważny jest potencjał twórczy, a chęć społecznego zbliżenia z klientem, doświadczenie i wykształcenie schodzą na dalszy plan. Jak wiadomo, kreatywni ludzie nie zawsze wykonują metodyczną, zaplanowaną pracę, porządek też nie jest ich cechą. Bardzo ważnym aspektem tworzenia firmy typu Promising jest dobór analityków i tzw. „szczurów biurowych”. Co więcej, musisz zrozumieć, że to nie właściciel, nie dział kreatywny, nie są w stanie zrozumieć takich ludzi i nie dlatego, że są złymi pracownikami, ale po prostu postrzegają świat różnymi schematami i rysunkami, z inną szybkością bycia . Obecność takich specjalistów jest koniecznością, w przeciwnym razie impuls twórczy wymrze i nie znajdzie wyjścia w świat. W idealnym przypadku takie struktury biznesowe korzystają zarówno z błogosławieństw życia, jak i związanych z nim trudności. Wiedzą z góry, że nadchodzą trudności i śmierć, dlatego ważne jest, aby być na nie przygotowanym. Na ścieżce obiecującego biznesu można napotkać kilka negatywnych etapów. Etap pierwszy to spisek konkurentów, a nawet przemoc fizyczna, zbyt otwarcie pokazują swoją wyższość twórczą. Drugim zagrożeniem może być zepsucie, a w konsekwencji kompleks doskonałości, który prowadzi do utraty elastyczności i upadku przedsiębiorstwa. Trzecim z głównych etapów upadku jest odrzucenie i nieakceptacja przez społeczeństwo zbyt ekstrawaganckich pomysłów (idei odległej przyszłości). Na długo przed startem, w przeciwieństwie do typu Instynktownego, który może najpierw zacząć działać, a potem zdecydować, czy jest to nisza, czy nie, w typie Perspektywa powstaje prototyp przyszłego przedsiębiorstwa. Często pisanych jest kilka prototypów, aby z wyprzedzeniem zabezpieczyć się na wypadek awarii. Do korporacji tego poziomu często zaliczają się firmy o różnych kierunkach. W końcu ci ludzie rozumieją, że zawsze będą dążyć do celu, niezależnie od tego, które przedsiębiorstwo obecnie osiąga zyski - najważniejsze jest, aby się nie zatrzymywać. IV. Firma o samostanowiącej strukturze. W firmach tego typu panuje zwyczaj respektowania wolności myśli każdego, a on zawsze ma swoją wizję tego, co dzieje się w świecie biznesu. Szanując zdanie innych, oczekują tego zarówno od klientów, jak i konkurencji. Główną wartością jest dla nich wolność. Bardzo często można spotkać tego typu przedsiębiorstwa zatrudniające bardzo małą liczbę pracowników. Te firmy nie mają ochoty na podbój świata, ważna jest dla nich obecność i wolność wyboru: „Jest mały, ale jest ich”. Organizacje te są dość odpowiedzialnymi strukturami. Podjęcie wzajemnych zobowiązań jest pierwszą rzeczą, która rozpoczyna dialog między partnerami. Często podczas rozwoju struktury biznesowe typu Samostanowiącego wykorzystują wzorce zachowań wszystkich czterech struktur. Nieskrępowane stereotypami firmy tego typu z łatwością współpracują z dowolną formą struktury biznesowej. Jedynym minusem nie jest dalekowzroczność takich firm – przeszłość to przeszłość, a przyszłość nieznana – dlatego żyjemy i tworzymy w teraźniejszości. Ewolucyjnie postępowa firma, która dzięki swoim kompaktowym rozmiarom i dużemu arsenałowi technik stosowanych w prowadzeniu biznesu pokonuje „Dinozaury”. Charakterystyczną cechą takich przedsiębiorstw jest stosowanie czasami niemożliwych i dziwnych pomysłów. Jeśli organizacje obiecujące rozwijają i sprzedają kreatywność, to organizacje samostanowiące wykorzystują ją w swoich działaniach. Głównym kryterium wyboru strategii i technik biznesowych jest ich praktyczność. Organizacje takie uczą się przez całe życie i dlatego lwią część swoich zysków inwestują w edukację. Liderzy i menedżerowie przedsiębiorstw nie skupiają się na tych samych metodach, ale dostosowują się do zadań w oparciu o wytyczne wartości klienta. Empatia to najwyższa umiejętność!