Anoreksja to zaburzenie odżywiania charakteryzujące się odmową jedzenia lub ograniczaniem ilości spożywanego pokarmu. Osoby chore na anoreksję często doświadczają poczucia nieadekwatności i niskiej samooceny i mogą postrzegać siebie jako osoby grube, nawet jeśli w rzeczywistości są bardzo szczupłe. Objawy anoreksji mogą obejmować: Odmowę lub ograniczenie ilości spożywanego jedzenia. Silne pragnienie utraty wagi. Unikanie jedzenie w miejscach publicznych Nadmierne jedzenie, ćwiczenia lub aktywność fizyczna Zły obraz ciała Niska samoocena i poczucie niższości Nerwowość i drażliwość Nieregularne miesiączki u kobiet Anoreksja może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak osteoporoza, anemia, problemy z rytmem serca, a nawet śmierć Przyczyny anoreksji mogą być różne i mogą obejmować czynniki fizyczne, psychologiczne i społeczne. Niektóre z nich mogą obejmować: Czynniki genetyczne: Dziedziczność może odgrywać rolę w rozwoju anoreksji. Badania pokazują, że u osób, których bliscy członkowie rodziny cierpią na anoreksję, ryzyko wystąpienia tej choroby jest wyższe. Czynniki psychologiczne: niska samoocena, stany lękowe, depresja, perfekcjonizm i inne problemy psychologiczne mogą przyczyniać się do rozwoju anoreksji. Osoby chore na anoreksję mogą czuć, że nie są wystarczająco dobre i szukają kontroli nad swoim ciałem i jedzeniem. Czynniki społeczne: Presja ze strony społeczeństwa, mediów i innych osób, aby być szczupłą, może przyczynić się do rozwoju jadłowstrętu psychicznego. Ludzie mogą uważać, że muszą spełniać określone standardy urody i budowy ciała, aby zostać zaakceptowani w społeczeństwie. Czynniki fizyczne: Niektóre problemy fizyczne, takie jak problemy z trawieniem, mogą przyczyniać się do rozwoju anoreksji. Na przykład osoby z zespołem jelita drażliwego mogą unikać niektórych pokarmów, co może prowadzić do ograniczeń dietetycznych i rozwoju anoreksji. Anoreksja może być również związana z nieprawidłowościami w mózgu, w tym zmianami w funkcjonowaniu neuroprzekaźników, takich jak serotonina i dopamina. Ogólnie rzecz biorąc, anoreksja jest zaburzeniem wieloprzyczynowym, a jej rozwój może być związany z różnymi czynnikami. Leczenie anoreksji powinno obejmować pracę z problemami psychologicznymi, społecznymi i fizycznymi, które mogą przyczynić się do jej rozwoju. Istnieje kilka teorii wyjaśniających występowanie anoreksji. Jedną z nich jest teoria czynników psychologicznych, która głosi, że anoreksja wynika z psychologicznego pragnienia infantylizmu – małe dziewczynki nie mają wtórnych cech płciowych – co oznacza, że ​​jeśli będę bardzo szczupła, nie będę miała piersi, włosów i będę pozostanę podobna dla małego dziecka, a moi rodzice będą mnie kochać i rozpieszczać tak samo jak w dzieciństwie. Drugą teorią dotyczącą występowania prawdziwej anoreksji jest strach przed ciążą. Pełny żołądek i jelita zaczynają kojarzyć się z ciążą, a co za tym idzie, oznacza, że ​​nie należy jeść. Często w tym przypadku dziewczyny nie mogą korzystać z publicznej toalety, a nawet w domu mają własną deskę sedesową, którą stale przeciera się środkami antyseptycznymi, jak w przypadku zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych. zdjęcie zrobione ze strony https://ru.freepik.com/free-vector/anorexia-concept-ilustration_10198524.htm#query=anorexia&position=0&from_view=keyword&track=sph