Lęk jest całkowicie standardowym stanem u ludzi. To uczucie pomaga nam przetrwać. Uważa się, że w toku ewolucji przy życiu pozostały jednostki niespokojne, a zatem bardziej opanowane, a nie zrelaksowane. Przedstawiciele zaniepokojeni uciekali szybciej, byli ostrożni i mieli większą szansę na zdobycie potomstwa i przekazanie swojego kodu genetycznego. Nieostrożni mieli mniej takich szans. Oznacza to, że jesteśmy potomkami niespokojnych przedstawicieli. Można też powiedzieć, że z powyższego zdecydowanie nie urodziliśmy się do spokojnego życia i nie jest to złe. W dzisiejszych czasach ludzie rzadko są atakowani przez drapieżniki. Jednak niepokój jest nadal obecny w życiu. I może to być normalne i patologiczne. Pierwszy pomaga nam żyć, a drugi przeszkadza. Jaka jest różnica między strachem a niepokojem. Strach jest zdecydowanym uczuciem. Załóżmy, że uciekasz przed psem i myślisz, że cię ugryzie. W tym momencie strach przejmuje nad tobą kontrolę. Może pojawić się niepokój dotyczący przyszłości, jest on niepewny, jest oczekiwaniem na coś, pewnym napięciem. Czy niespokojne myśli pomagają Ci niektórym osobom? Wpływ na to ma zarówno genetyka, jak i warunki, w jakich człowiek dorastał. Jeśli zdmuchnie się z niego kurz, pomyśli, że świat jest pełen niebezpieczeństw, a czasami będzie skłonny dramatyzować sytuację. Jeśli dana osoba doświadczyła jakiejkolwiek przemocy w dzieciństwie, wpłynie to również na nią. W tym przypadku stan niepokoju można u niego obserwować przez długi czas. A jeśli dana osoba jest również biologicznie predysponowana do pojawiania się stanów lękowych, poziom napięcia emocjonalnego będzie bardzo wysoki. Różnice w typach lęku Lęk może mieć manifestację biologiczną lub psychiczną. Fizjologicznie objawia się występowaniem biegunki, pocenia się, przyspieszenia akcji serca, braku powietrza i ucisku w okolicy klatki piersiowej. Można to rozpoznać psychicznie po obecności troski, poczuciu, że wszystko, co się dzieje, jest nierealne, a także pojawia się oczekiwanie na kłopoty. Objawy fizjologiczne zwykle bardziej przerażają ludzi. Czy w ciągu ostatniej dekady stany lękowe rzeczywiście stały się u ludzi częstsze? Właściwie, myślę, że nie. Ludzie po prostu zaczęli bardziej otwarcie dzielić się swoimi doświadczeniami. Lęk nie ogranicza się do słabych osób. Niektórzy ludzie chcą kontrolować wszystkich i wszystko – zarówno w domu, jak i w pracy. Martwią się ciągle i nie ma w tym nic dobrego. Jakość ich życia po prostu spada, ponieważ spędzają dużo czasu na kontroli i nie mogą się zrelaksować. Oczywiście każdy chce żyć lepiej, więc kontrolują sytuację. Jest jednak jedno zastrzeżenie – zbytnie skupianie uwagi na przyszłości, na tym, co jeszcze się nie wydarzyło, odwraca uwagę od teraźniejszości. Jednocześnie większość ludzi utrzymuje ścisłą kontrolę tylko nad jednym obszarem swojego życia, ponieważ po prostu nie ma wystarczającej siły na wszystko. Często jest to obszar zawodowy. Oznacza to, że inwestując w to prawie cały swój wolny czas, człowiek nie ma już siły, na przykład dla swojej rodziny. Jeśli uważasz się za osobę niespokojną, powinieneś zrozumieć, czy ten stan rzeczy ci przeszkadza, czy nie. Jeśli tak, musisz nauczyć się radzić sobie ze swoim lękiem i, jeśli to konieczne, redukować jego wpływ. Jak prawidłowo radzić sobie z lękiem? Zwykle sposobem radzenia sobie z lękiem jest zaprzestanie martwienia się. Rady, szczerze mówiąc, są takie sobie. Jak poprawnie rozwiązać problem? Więc osoba zaczyna się martwić, jego stan się zmienia - przyspiesza puls itp. Osoba myśli - to wszystko, zaczynam się źle czuć, a on jest jeszcze gorszy, bardziej się martwi, biegnie do lekarzy lub ciągle przewijasz w głowie jego negatywne scenariusze. Naturalnie nie można się uspokoić. Jeśli ktoś martwi się o swoje zdrowie, po wizycie u lekarza zwykle się uspokaja. Kiedy jednak znów ogarnął go niepokój, wszystko znów się powtarza. W tym przypadku ważne jest, aby przerwać okrąg. Musisz sobie wytłumaczyć, że martwienie się jest stanem normalnym, nie ma w tym nic złego i może mieć wpływ na stan organizmu. Co jeszcze powinnam zrobić? Musisz podnieść swój próg lęku. Jeśli cośpowoduje, że czujesz się niespokojny, powinieneś powoli się do tego przyzwyczajać. Oznacza to, że musisz pokonać swoje lęki. Ta metoda jest skuteczna. Weźmy na przykład studentów medycyny. Kiedy po raz pierwszy widzą zwłoki, są zszokowani. Jednak stopniowo się do tego przyzwyczajają. Przedsiębiorcy również stale znajdują się w stresujących sytuacjach. Odpowiadają za realizację całego szeregu zadań – od planowania po składanie sprawozdań do urzędu skarbowego. Z biegiem czasu takim osobom zaczyna się podobać ten proces – wielozadaniowość nie wydaje im się już straszna. Najważniejsze to wierzyć w siebie i w to, że wszystko osiągnąłeś sam, a nie tylko szczęście. Jest to niezwykle ważne. Nieakceptowanie lęku może prowadzić do depresji. Wszystkie matki martwią się o swoje dzieci. Jeśli matka stara się kontrolować zachowanie dziecka we wszystkim i wszędzie, pogarsza sytuację zarówno siebie, jak i dziecka. Jej poziom lęku spada tylko na krótki czas. Co stanie się z dzieckiem? Prędzej czy później znudzi mu się wszystko. Potem zaczyna po prostu oszukiwać rodzica w niektórych sprawach. W rezultacie traci kontrolę, a kiedy się o tym dowiaduje, jej niepokój po prostu sięga sufitu. Okazuje się, że wybrana taktyka jest błędna. Lepiej byłoby zbudować z dzieckiem relację pełną zaufania. Tylko w ten sposób można przerwać błędne koło. W takiej sytuacji należy zgłosić się do specjalisty. Zbuduje odpowiednią strategię rozwiązania problemu. Nie zaniedbuj także komunikacji z przyjaciółmi - możesz z nimi porozmawiać. Jeśli lęk przerodzi się w strach, dana osoba zrozumie, czego naprawdę się boi. Jak zauważono, nie należy unikać lęku. To postrzeganie uniemożliwia ci poznawanie ludzi, podejmowanie decyzji i rozpoczynanie uczenia się nowych rzeczy. Oczywiście krótkotrwałą ulgę osiąga się poprzez zaprzeczanie problemowi, ale faktem jest, że jest on krótkotrwały. A potem może pojawić się depresja. Przychodzi świadomość, że wyznaczone cele nie zostały osiągnięte. Jeśli pojawi się stan niepokoju, możesz przeprowadzić praktykę dekatastroficzną. Na przykład dana osoba boi się, że zostanie wyrzucona z pracy. Prosi się go o przemyślenie faktu, że został już zwolniony i poszukanie sposobów rozwiązania problemów, które z tego wynikły. W tej sytuacji możesz poszukać innej pracy, jeszcze lepszej. Skończ kursy itp. I możesz to wszystko zrobić teraz. I przychodzi ta świadomość – tak, może być gorzej, ale zawsze jest wyjście. Trzeba też przygotować się na to, że lęk nie zniknie nawet po wizycie u psychologa, i to jest normalne. Najważniejsze, że nie jest silna. Jak silny powinien być, należy ocenić na podstawie konkretnej sytuacji. Lęk jest stanem całkowicie standardowym dla danej osoby. To uczucie pomaga nam przetrwać. Uważa się, że w toku ewolucji przy życiu pozostały jednostki niespokojne, a zatem bardziej opanowane, a nie zrelaksowane. Przedstawiciele zaniepokojeni uciekali szybciej, byli ostrożni i mieli większą szansę na zdobycie potomstwa i przekazanie swojego kodu genetycznego. Nieostrożni mieli mniej takich szans. Oznacza to, że jesteśmy potomkami niespokojnych przedstawicieli. Można też powiedzieć, że z powyższego zdecydowanie nie urodziliśmy się do spokojnego życia i nie jest to złe. W dzisiejszych czasach ludzie rzadko są atakowani przez drapieżniki. Jednak niepokój jest nadal obecny w życiu. I może to być normalne i patologiczne. Pierwszy pomaga nam żyć, a drugi przeszkadza. Jaka jest różnica między strachem a niepokojem. Strach jest zdecydowanym uczuciem. Załóżmy, że uciekasz przed psem i myślisz, że cię ugryzie. W tym momencie strach przejmuje nad tobą kontrolę. Może pojawić się niepokój dotyczący przyszłości, jest on niepewny, jest oczekiwaniem na coś, pewnym napięciem. Czy niespokojne myśli pomagają Ci niektórym osobom? Wpływ na to ma zarówno genetyka, jak i warunki, w jakich człowiek dorastał. Jeśli zdmuchnie się z niego kurz, pomyśli, że świat jest pełen niebezpieczeństw, a czasami będzie skłonny dramatyzować sytuację. Jeśli dana osoba doświadczyła jakiejkolwiek przemocy w dzieciństwie, wpłynie to również na nią. W tym przypadku stan niepokoju można u niego obserwować przez długi czas. A jeśli dana osoba jest również predysponowana do pojawiania się stanów lękowychbiologicznie poziom napięcia emocjonalnego będzie bardzo wysoki. Różnice w typach lęku. Lęk może mieć objawy biologiczne lub psychiczne. Fizjologicznie objawia się występowaniem biegunki, pocenia się, przyspieszenia akcji serca, braku powietrza i ucisku w okolicy klatki piersiowej. Można to rozpoznać psychicznie po obecności troski, poczuciu, że wszystko, co się dzieje, jest nierealne, a także pojawia się oczekiwanie na kłopoty. Objawy fizjologiczne zwykle bardziej przerażają ludzi. Czy w ciągu ostatniej dekady stany lękowe rzeczywiście stały się u ludzi częstsze? Właściwie, myślę, że nie. Ludzie po prostu zaczęli bardziej otwarcie dzielić się swoimi doświadczeniami. Lęk nie ogranicza się do słabych osób. Niektórzy ludzie chcą kontrolować wszystkich i wszystko – zarówno w domu, jak i w pracy. Martwią się ciągle i nie ma w tym nic dobrego. Jakość ich życia po prostu spada, ponieważ spędzają dużo czasu na kontroli i nie mogą się zrelaksować. Oczywiście każdy chce żyć lepiej, więc kontrolują sytuację. Jest jednak jedno zastrzeżenie – zbytnie skupianie uwagi na przyszłości, na tym, co jeszcze się nie wydarzyło, odwraca uwagę od teraźniejszości. Jednocześnie większość ludzi utrzymuje ścisłą kontrolę tylko nad jednym obszarem swojego życia, ponieważ po prostu nie ma wystarczającej siły na wszystko. Często jest to obszar zawodowy. Oznacza to, że inwestując w to prawie cały swój wolny czas, człowiek nie ma już siły, na przykład dla swojej rodziny. Jeśli uważasz się za osobę niespokojną, powinieneś zrozumieć, czy ten stan rzeczy ci przeszkadza, czy nie. Jeśli tak, musisz nauczyć się radzić sobie ze swoim lękiem i, jeśli to konieczne, redukować jego wpływ. Jak prawidłowo radzić sobie z lękiem? Zwykle sposobem radzenia sobie z lękiem jest zaprzestanie martwienia się. Rady, szczerze mówiąc, są takie sobie. Jak poprawnie rozwiązać problem? Więc osoba zaczyna się martwić, jego stan się zmienia - przyspiesza puls itp. Osoba myśli - to wszystko, zaczynam się źle czuć, a on jest jeszcze gorszy, bardziej się martwi, biegnie do lekarzy lub ciągle przewijasz w głowie jego negatywne scenariusze. Naturalnie nie można się uspokoić. Jeśli ktoś martwi się o swoje zdrowie, po wizycie u lekarza zwykle się uspokaja. Kiedy jednak znów ogarnął go niepokój, wszystko znów się powtarza. W tym przypadku ważne jest, aby przerwać okrąg. Musisz sobie wytłumaczyć, że martwienie się jest stanem normalnym, nie ma w tym nic złego i może mieć wpływ na stan organizmu. Co jeszcze powinnam zrobić? Musisz podnieść swój próg lęku. Jeśli coś sprawia, że ​​czujesz się niespokojny, powinieneś powoli się do tego przyzwyczajać. Oznacza to, że musisz pokonać swoje lęki. Ta metoda jest skuteczna. Weźmy na przykład studentów medycyny. Kiedy po raz pierwszy widzą zwłoki, są zszokowani. Jednak stopniowo się do tego przyzwyczajają. Przedsiębiorcy również stale znajdują się w stresujących sytuacjach. Odpowiadają za realizację całego szeregu zadań – od planowania po składanie sprawozdań do urzędu skarbowego. Z biegiem czasu takim osobom zaczyna się podobać ten proces – wielozadaniowość nie wydaje im się już straszna. Najważniejsze to wierzyć w siebie i w to, że wszystko osiągnąłeś sam, a nie tylko szczęście. Jest to niezwykle ważne. Nieakceptowanie lęku może prowadzić do depresji. Wszystkie matki martwią się o swoje dzieci. Jeśli matka stara się kontrolować zachowanie dziecka we wszystkim i wszędzie, pogarsza sytuację zarówno siebie, jak i dziecka. Jej poziom lęku spada tylko na krótki czas. Co stanie się z dzieckiem? Prędzej czy później znudzi mu się wszystko. Potem zaczyna po prostu oszukiwać rodzica w niektórych sprawach. W rezultacie traci kontrolę, a kiedy się o tym dowiaduje, jej niepokój po prostu sięga sufitu. Okazuje się, że wybrana taktyka jest błędna. Lepiej byłoby zbudować z dzieckiem relację pełną zaufania. Tylko w ten sposób można przerwać błędne koło. W takiej sytuacji należy zgłosić się do specjalisty. Zbuduje odpowiednią strategię rozwiązania problemu. Nie zaniedbuj także komunikacji z przyjaciółmi - możesz z nimi porozmawiać. Jeśli niepokój przerodzi się w strach, osoba zrozumie, czego naprawdę się boi.