Jeśli Twój kolega jest uparty, sabotuje pracę i Twoje prośby, jest ponury, rzuca ukryte obelgi, mamrocze pod nosem coś niezrozumiałego, a Ty czujesz, że jest z czegoś wewnętrznie niezadowolony, ale na zewnątrz stara się ze wszystkich sił tego nie okazywać, to wyraża swoją agresję, choć pośrednio. Często zdarza się, że pasywni agresorzy po prostu boją się wejść w otwarty, konstruktywny konflikt i wolą rozwiązać problem za pomocą ukrytych dwuznacznych zwrotów i działań. Prawdopodobnie słyszałeś zwroty: „Nic się nie stało ” (choć niewerbalnie można zrozumieć, że na twarzy tej osoby jest napisane, że tak właśnie się stało), „Sam mogłem się tego domyślić”, „Teraz wszystko jest dla mnie jasne” i jest to powiedziane w tak toksycznym , zjadliwy ton, którego nie da się pomylić z niczym. Jest to agresja bierna. Współczesna psychologia mówi: „Jeśli zabronisz komuś otwartego wyrażania swojej agresji, zrobi to biernie”. Zespół roboczy ma swoje własne zasady: publiczne i niewypowiedziane. I jest mało prawdopodobne, aby gdziekolwiek w ustalonych zasadach było pozwolenie na otwartą agresję, więc osoba podatna na bierną agresję musi dostosować się do zasad, w przeciwnym razie zostanie bez pracy lub będzie wyrzutkiem w zespole, często biernym agresorem nie mogą Ci odmówić, ale kiedy podejmują pracę, okazują swoje niezadowolenie na wszelkie możliwe sposoby, ukrywają swoje prawdziwe uczucia, lubią grać w cichą grę, siedzieć ponuro i w zamyśleniu smutni, lubią przypadkowo obrazić lub wyśmiać ktoś czegoś nie lubi, nigdy się do tego nie przyzna. W przeciwnym razie nie będzie już w stanie usprawiedliwić swojego zachowania. Zgodzi się ze wszystkim, ale zrobi dokładnie odwrotnie. I zostaw dla siebie ukryte znaki, abyś sam mógł odgadnąć, że zachowujesz się niewłaściwie. Jak zachować się w przypadku pasywnego agresora? Najprawdopodobniej bierny agresor zaprzeczy swojemu gniewowi i niezadowoleniu. W tym przypadku dobrą strategią jest cofnięcie się o krok i danie osobie czasu na uporządkowanie uczuć. A następnie spróbuj mu pomóc. Aby to zrobić, jasno określ swoje uczucia i oczekiwania. Jeżeli podejrzewasz, że znasz konkretny powód agresji, zapytaj, czy właśnie tego się niepokoi dana osoba, tak jakbyś rozmawiał z dzieckiem: „Jesteś na mnie zły, że poprosiłem Cię o posprzątanie biura?” Jeśli zaprzeczy, zgódź się, ale ostrożnie kontynuuj dyskusję. Przejmij inicjatywę, przeproś, jeśli rozumiesz, że uraziłeś tę osobę i zapytaj, co możesz zrobić, aby poprawić sytuację. Najważniejsze jest, aby nie próbować reagować agresorowi tymi samymi metodami. To go tylko zirytuje. Zrób dokładnie to, czego on się najbardziej boi – powiedz mu, co czujesz. Nie oszukuj się, że wszystko jest w porządku i takie zachowanie drugiej osoby to przypadek. Powiedz mu bezpośrednio i wyraźnie, że jest to dla ciebie nie do przyjęcia, a w zamian zaoferuj pełen szacunku format relacji, w którym możesz wyrażać złość, ale ostrożniej. Życzę ci powodzenia i jak najmniej agresji w życiu!