W naszym współczesnym świecie nikt nie słyszał określenia „trauma psychiczna”. W życiu codziennym każdy ma swoje własne rozumienie tego terminu. Najczęściej słyszy się o traumie psychicznej – „aby nie zadać jej dzieciom”, „doznałam traumy przez swoje wychowanie”, albo nie ma traum, „tak żyliśmy i dorastaliśmy normalnie”. Każdy ma swój pomysł, ale może dla kogoś uda mi się go trochę rozwinąć. Tak więc trauma psychiczna to stan spowodowany stresującym wydarzeniem, które wykracza poza normalne ludzkie doświadczenie, powodując głębokie uczucia, z którymi trudno sobie poradzić, a następnie rozwój pewnych objawów. Kiedy wystąpi jakiekolwiek stresujące wydarzenie, aby zachować zdrowie psychika musi wykonać szereg działań: przygotować się na wydarzenie (aby nie było szoku), zareagować na nie, wyładować energię, gdy zagrożenie minie, czyli np. czekamy na ruch spakuj rzeczy, dowiedz się o nowym miejscu zamieszkania i porozmawiaj z innymi o tym, jak je zrealizujemy. A wtedy przeprowadzka staje się doświadczeniem życiowym i nie wpływa szczególnie na osobowość danej osoby. Inna sprawa, jeśli przeprowadzka nastąpi nagle, zbierając to, co masz i uciekając, jednocześnie doświadczając wielu uczuć i nie dając im wyjścia, to to wydarzenie może być traumatyczne. A w przyszłości będzie to miało odzwierciedlenie w zachowaniu człowieka, dokonywanych wyborach, relacjach, a nawet w ogólnym stanie. Ale bardzo ważne jest również zrozumienie, że wszyscy ludzie są inni, każdy ma swój własny psychotyp, wyobrażenie o świecie jako całość, bezpieczeństwo, mają swoje własne doświadczenia narodzin i formacji, dlatego każdy człowiek reaguje inaczej na stresujące wydarzenie. Dla jednej osoby traumatyczna sytuacja może być czymś, co dla innej nie będzie miało takiego znaczenia. Jeśli będziemy kontynuować opisany powyżej przykład dotyczący nagłej przeprowadzki, dla jednego szybkie i chaotyczne pakowanie rzeczy będzie traumatyczne, dla innego opuszczenie domu, w który włożył wiele swojej osobistej pracy. Jak to zrozumieć dane wydarzenie stało się traumatyczne? Brak poczucia bezpieczeństwa, nieuzasadniony niepokój po zdarzeniu Nie można zapomnieć o sytuacji, powrócić do niej i ponownie szukać rozwiązania, obsesyjne myśli i działania (retrospekcje). podobna sytuacja, te same uczucia, reakcje ciała (główne to: walka, ucieczka lub zamrożenie) Unikanie podobnych sytuacji, np. jeśli w związku była przemoc, to unikanie wyjaśnień lub relacji w ogóle. Pamięć zanika w trakcie a stresująca sytuacja, zapomnienie. Poczucie, że coś takiego nie przydarzyło się mnie (aktywuje się obrona psychologiczna). Ile uzdrowienia jest możliwe po traumatycznym wydarzeniu. „Ja i inni specjaliści zajmujący się traumą jesteśmy pewni, że jest to możliwe w uzdrawianiu polega na zauważeniu tego, co dzieje się z tobą po zdarzeniu, staraj się nie dewaluować, ale przyznać się, wziąć odpowiedzialność i szukać pomocy. W pracy psychoterapeutycznej, wspólnie ze specjalistą, można zareagować, przeżyć i odpuścić sytuację. Pozwól sobie na swobodne życie w zgodzie ze swoimi wartościami. Moja praca polega na leczeniu traumy spowodowanej przemocą emocjonalną i seksualną. Psycholog Alexandra Grigorieva.