9. Poczucie czasuMyślę, że zgodzisz się ze mną, że czas jest jednym z najlepszych sojuszników, jakich możesz mieć w życiu. A żeby tak się stało, uczymy się wyczuwać własne rytmy, a jednocześnie brać pod uwagę warunki zewnętrzne. Nie spieszyć się, ale też nie spóźnić. A także nie porównuj swoich sukcesów z innymi. I podejmuj własne decyzje, opierając się zarówno na realnych możliwościach, jak i na pożądanym rozwoju wydarzeń. Na wszystko jest czas i każdy aspirant ma swoją chwilę chwały.10. Osiąganie celów i planowanie To nauka oddzielania głównego od drugorzędnego w dowolnym momencie. Odróżnij to, co wartościowe od tego, co puste. Cenne od podróbek. Powinieneś zwracać uwagę na wszystko, co się dzieje, być ze sobą szczery. Działać w sposób zorganizowany i spokojny w wybranym kierunku. Sam analizuj błędy i ucz się na nich. Ważne jest, aby móc pochwalić się za jakiekolwiek osiągnięcia, duże i małe.11. Troska (odpowiedzialność) O siebie, o innych ludzi, o zwierzęta, o rośliny, o środowisko. Wszystko na tym świecie zasługuje na opiekę. Z troską i szacunkiem, z miłością i cierpliwością, maksymalnie zanurzony w procesie i wrażliwy emocjonalnie. Jesteśmy głównymi twórcami naszego życia i jedynymi gośćmi na tej planecie, których otrzymujemy od naszych rodziców, a następnie pozostawiamy naszym potomkom.12. Umiejętność znalezienia w skarbcu ludzkości tego, co najlepsze dla swojego życia. Świat jest nieskończenie różnorodny i czasami stwarza nam wiele powodów do dokonywania trudnych wyborów. To tutaj wydaje się, że zadanie rodzicielskie kształtuje w dziecku takie proste i wygodne wytyczne „rozsądnego dobra i wieczności”, aby dalej dziecku pomagały i były przydatne w codziennym praktycznym zastosowaniu. Wszystko zaczyna się od bajek i kołysanek, trwa przy stole i na spacerze, a następnie w edukacji i warsztatach twórczych. Bycie przykładem to wielki i zaszczytny obowiązek i odpowiedzialność.13. Poczucie wsparcia, bezpieczeństwa i wsparcia (ze strony rodziców) Możliwość bycia spokojnym i szczęśliwym powstaje na wiele sposobów tylko poprzez miłość i wiarę we własne dziecko. Jego ścieżka nie jest ścieżką jego rodziców (ani otaczających go osób). Jednak to oni mogą dziś stworzyć lub zniszczyć komfort bliskich relacji, który zapewni dziecku maksymalne możliwości pomyślnego i szczęśliwego rozwoju w przyszłości.14. Otwarta relacja z rodzicami To najważniejsza, pierwsza relacja. Ten model, który najprawdopodobniej będzie powielany w odniesieniu do swoich dzieci i nie tylko. Ważne jest, aby być szczerym i wrażliwym, nauczyć się słuchać i słyszeć siebie nawzajem, a czasem po prostu być razem. Trzeba rozpoznać i nie powtarzać błędów poprzednich pokoleń, być otwartym na dialog i ciągłą naukę, na przyznanie się do błędów. PS Mam nadzieję, że dzięki edukacji i zwiększonej samoświadomości wzrośnie jakość relacji rodzic-dziecko rok po roku, z pokolenia na pokolenie. Do czasu, kiedy zawód psychoanalityka przestanie być aktualny.)