Uwięzione w traumie. „To, co pierwsze pokolenie przechowuje w sercu, następne wyraża swoim ciałem”. Istnieją traumy psychiczne, które nie kończą się na jednostce. Zamiast tego pozostają i „gryzą” jedno pokolenie za drugim. Są to tak zwane traumy transgeracyjne (lub międzypokoleniowe). Przeniesienie traumy może nastąpić zarówno na poziomie zmian w strukturze genetycznej DNA, jak i poprzez dziedziczenie społeczne: poprzez przeniesienie pewnych wartości, wzorców zachowań i relacji międzyludzkich, tych nieprzeżytych, niestrawionych, niewypowiedzianych, nieuwzględnionych w zdarzeniach rzeczywistości mentalnej często kojarzą się z tajemnicami lub zakazanymi tematami w rodzinie, takimi jak śmierć, przestępczość, tajemnice i inne czynniki wywołujące poczucie winy, wstydu i niepokoju. Rodziny z historią nierozwiązanych traum, depresji, lęków i uzależnień mogą w dalszym ciągu przekazywać zaburzenia adaptacyjne strategie radzenia sobie i brak zaufania do świata wobec przyszłych pokoleń. Na przykład potomkowie wywłaszczonych nie mogą osiągnąć trwałych wysokich zarobków i dobrobytu. Mają trudną, specyficzną „relację z pieniędzmi i bogactwem”. Doświadczają różnorodnej palety złożonych uczuć w stosunku do dużych pieniędzy – od nienawiści, po wstyd, od strachu po poczucie winy. Inny przykład: prababcia, która osiągnęła wiek dojrzewania, poprzez komunikaty rodziców: „Nie wciągaj tego w rąbek!”. Nie będzie wstydu!” kształtują się przekonania: „dojrzewanie jest wstydem”, „pociąg seksualny prowadzi do wstydu”, „należy wstydzić się swojej kobiecości i ukrywać ją”. To przekonanie jest przekazywane córce, z córki na wnuczkę. A teraz czwarte pokolenie kobiet charakteryzuje się skrajnym stopniem braku akceptacji swojej kobiecości (seksualności) i wierzy, że „Bycie seksownym (kobiecością) jest niebezpieczne!” ze wszystkimi konsekwencjami, jakie to pociąga za sobą. W ten sposób dzieci mogą powtarzać te same wzorce i postawy poprzednich pokoleń, niezależnie od tego, czy są zdrowe psychicznie, czy nie. Typowe objawy traumy międzypokoleniowej: niska samoocena, depresja, stany lękowe, bezsenność, złość i zachowania autodestrukcyjne Co więcej, gdy trauma jest przekazywana przez długi czas, wydaje się, że rośnie i staje się cięższa, i ma pewien skumulowany efekt. I trauma, która „dotarła do ślepego zaułka” – nigdy nie odnaleziona i niezagojona , może objawiać się zaburzeniem psychicznym u potomka. Ale jest dobra wiadomość: pracując z takimi traumami transpokoleniowymi, stosując metodę Terapii Emocjonalno-Wyobraźniowej, możemy przezwyciężyć i wyleczyć traumę właśnie na poziomie podświadomości, która wie o tym wszystko. nas i nie tylko o nas, ale o około 7 pokoleniach przed nami, przerywając w ten sposób jego cykliczność w systemie rodzinnym. Czy temat powtarzającego się scenariusza jest aktualny w Twoim życiu? Jestem gotowy pomóc Ci ostrożnie i ostrożnie. Zapisz się na konsultację)