Kiedy troska, życzliwość i miłość to po prostu dobroć, troska i miłość, a nie współzależność. Czasami może być trudno ustalić, które relacje są współzależne, a które nie. Sugeruję, żebyś się dowiedział i przestał bać się troski, miłości i troski o swoich bliskich! Opieka współzależna różni się od opieki! Główna różnica polega na tym, że współzależny daje więcej, niż otrzymuje od swojego partnera. Priorytetem są zawsze potrzeby drugiego człowieka i będąc w takim związku przez dłuższy czas, kobieta zaczyna się zatracać, nie czuje się w centrum własnego życia, przestaje rozumieć swoje pragnienia, a nawet przestaje marzyć o Zdrowym troska o bliskich, a zwłaszcza o dzieci, wymaga czasu i wysiłku, jaki dana osoba wkłada. Nie oznacza samozaparcia i wynika z własnej obfitości: czasu, wysiłku, wiedzy. Opieka współzależna oznacza większą opiekę, gdy druga osoba otrzymuje więcej. Kiedy w rodzinie rodzi się małe dziecko, jest rzeczą zupełnie naturalną, że matka opiekuje się nim i poświęca mu niemal cały swój czas w pierwszych miesiącach życia. W tym przypadku jest to niezbędna opieka i opieka! Kiedy dziecko dorasta i powoli staje się coraz bardziej samodzielne, uczy się radzić sobie bez ciągłej opieki matki i jej fizycznej obecności w pobliżu. Opieka współzależna powstaje w wyniku psychologicznej potrzeby i deprywacji kobiety, która jest gotowa do rozpuszczenia (lub już to zrobiła). rozpuszczony) w swoim partnerze. Często wiąże się to z przesadnym poczuciem odpowiedzialności i koniecznością kontrolowania wszystkiego, co dotyczy partnera. Nie da się nawet pomyśleć o sobie, swoich potrzebach, czy zwrócić się do kogoś o pomoc. ŻYCZLIWOŚĆ Bycie życzliwym dla innych jest czymś naturalnym i przyjemnym. Prawdą jest, że osoby współuzależnione nie mogą powiedzieć „nie” prośbom o pomoc, nawet jeśli są one niewygodne i trudne. Nadmierna życzliwość na szkodę często wynika ze strachu przed samotnością, porzuceniem i niską samooceną. PRZYWIĄZANIE (miłość, współzależność) Wysokiej jakości i pomyślne relacje między dorosłymi opierają się na zdrowym przywiązaniu. Osoba dojrzała psychicznie potrafi nawiązać intymność emocjonalną, okazywać szacunek i ufać partnerowi. Jest to zawsze relacja RÓWNYCH. Małżonce udaje się zachować równowagę pomiędzy intymnością i zaangażowaniem w partnera, a możliwością rozwoju i realizacji własnych celów. Współzależność to relacja pomiędzy partnerami niepewnymi siebie, o niskiej samoocenie, zależnymi emocjonalnie i ekonomicznie. W takich parach często dochodzi do walki o władzę, konflikty przeplatają się z poczuciem winy i niską satysfakcją ze związku. Kiedy „razem jest ciasno, ale osobno jest smutno”. Temat współuzależnienia będzie kontynuowany przez Twoją psycholog Tatianę Skritską.