Jak nie popaść w rutynę i przygotować się psychicznie na codzienne problemy, które pojawią się po ślubie. Jeśli państwo młodzi nie mieszkali razem przed ślubem, ich życie zmieni się diametralnie. Jak się do siebie dopasować, skoro wychowali się w różnych rodzinach, mają inne nawyki itp. Nie idź przede mną – mogę nie podążać za mną – mogę nie być w stanie przewodzić. Idź obok mnie i bądź dla mnie tylko przyjacielem. (Albert Camus) Wprowadzenie. Spotkania. Miłość. Romans. Pasja. Bliskość. Radość komunikacji. Pragnienie, aby nigdy się nie rozstać. A to nie jest pełna lista tego, co może połączyć dwie osoby na swojej drodze życiowej... I tak para postanawia zjednoczyć swoje losy poprzez małżeństwo... Przygotowanie. Wybór. Dekoracja. Napięcie. Nerwowość. Radość. Wakacje... Co dalej? Co nas czeka za kulisami małżeństwa...? Święto duszy możemy przedłużyć o miesiąc miodowy, wakacje, odpoczynek w dowolnym z jego przejawów (nawet osobno, jeśli to konieczne). Ale nie możemy uniknąć rutynowych i codziennych problemów. Nie możemy się ukrywać i udawać, że ich nie ma. To tak jak ze strachem, lepiej spojrzeć mu prosto w oczy, żeby przestać się bać. Trzeba przyznać, że jeśli nie zwraca się uwagi na codzienne trudności, to może pomóc. Nie będzie to jednak podstawą silnych relacji wysokiej jakości, w których panuje zaufanie, pewność i bezpieczeństwo. Okazuje się, że dla małżeństwa, czy innego związku, jedną z ważnych rzeczy jest umiejętność stawienia czoła trudnościom twarzą w twarz, umiejętność rozmowy o nich i znalezienia rozwiązań problemów. Dziś instytucja małżeństwa wymaga rewizji i a inny stosunek do siebie. Bardziej niż kiedykolwiek wcześniej podstawą jest PARTNERSTWO, we wszystkich jego przejawach. Uderzającym przykładem jest umowa małżeńska. Ale nawet on nie będzie w stanie uchronić pary przed nieprzewidywalnością związku. Trudno nie popaść w rutynę codziennych problemów, ale każdy ma szansę uniknąć w niej „przepaści”. W literaturze specjalistycznej można znaleźć opcje udanego małżeństwa (Psychologia relacji rodzinnych, pod red. E.G. Silyaeva). Aby to zrobić, konieczne jest: - osiągnięcie dojrzałości fizycznej - posiadanie doświadczenia w komunikowaniu się z płcią przeciwną - i przynajmniej częściowe niezależność psychologiczna i finansowa od rodziny genetycznej. Ważne jest także wybranie odpowiedniego partnera i zdobycie doświadczenia w komunikacji emocjonalnej i biznesowej z nim. Zatem umiejcie się otworzyć, ufajcie wybranemu, macie zdolność do szczerego, bezpośredniego i zmysłowego kontaktu, a także posiadajcie umiejętność budowania dialogu, umiejcie się słyszeć, a na tym lista się nie kończy . W tym przypadku oczywiście mogą pojawić się trudności związane z wiekiem, na przykład duża różnica wieku między partnerami lub zbyt młody wiek, gdy wytyczne i wartości życiowe nie zostały jeszcze dostatecznie ukształtowane. Trudności mogą być również związane z wzorcami zachowań i stylami rodzicielstwa rodziców, ponieważ Każda rodzina ma swoją specyfikę wychowania, własne błędy, przyzwyczajenia i odmienne poglądy na życie, także religijne. W takim przypadku nie powinieneś nalegać i nalegać, aby Twój partner prowadził inny tryb życia, aby wyrzekł się swoich nawyków i tradycji. W końcu każda z rodzin może uważać się za najlepszą, wtedy może wybuchnąć „wojna”. Pamiętając o swoim osobistym doświadczeniu w pierwotnym związku, delikatnych uczuciach, jakie odczuwasz wobec swojego partnera, spróbuj omówić niuanse, które cię denerwują i denerwują. Staraj się przekazać je swojemu partnerowi w niezbędnej, przyzwoitej i zrównoważonej formie. Spróbuj usłyszeć jego (jej) wyjaśnienia i opinie, poglądy. Jedną z pierwszych zasad przed podjęciem decyzji o ślubie jest brak chęci zmiany wybranego. Równie silny wpływ mają indywidualne cechy psychologiczne samej osoby i jej doświadczenie w relacjach międzyludzkich. Te. mówimy o temperamencie, charakterze, zdolnościach, różnych cechach, nawykach danej osoby, są to jego przeszłe próby bliskich związków, a może nawet trauma psychiczna,niekorzystne doświadczenia początkowe i/lub niewystarczająca umiejętność kontaktu z innymi, zaburzenia komunikacji itp. Przed nowożeńcami stoi zatem dość trudne zadanie. I jak mogą to rozwiązać, jak dojść do porozumienia, jak jest im „przeznaczone” życie. Dobra wiadomość jest taka, że ​​obecnie coraz więcej młodych ludzi szuka pomocy psychologicznej w tej poważnej, ważnej i interesującej kwestii. Jak zastosować się (postępować według...) tego schematu wchodzenia w związek małżeński? Najłatwiej jest poświęcić czas. Ale jakie to trudne! Przecież uczucia nas przytłaczają! Wygląda na to, że cały świat się zawali, jeśli twojej bratniej duszy nie będzie w pobliżu! „Spokojnie, po prostu spokojnie” – jak powiedział sławny człowiek w sile wieku. Zadaj sobie pytanie: „Czego chcesz?” Chcesz, żeby osoba od razu stała się Twoja i była tylko z Tobą, gdziekolwiek i jakkolwiek chcesz? Lub, aby wasz związek miał dłuższą historię formowania się i rozwoju, przechodzenia z jednej formy do drugiej, z jednego poziomu na drugi, wyższej jakości, wyższej itp.? Wykorzystaj energię uczuć, która Cię przytłacza, aby wyrazić i okazać miłość wybranej osobie. I racjonalne ziarno do organizacji życia, w którym będziesz żyć. Przez życie codzienne rozumiemy nie tylko warunki społeczne i społeczne, ale także komunikację jako pary, wasz DIALOG między sobą. Zwróć uwagę na swoje lęki, podejrzenia, fantazje, przemyślenia na temat relacji małżeńskich. Rozważ je z pomocą psychologa lub samodzielnie. Omów przynajmniej najważniejsze z nich ze swoim partnerem. A jeśli zauważysz, że nie możecie się w czymś zgodzić, omówić czegoś, zaufać czemuś, to lepiej zacząć rozwiązywać ten problem – problem kontaktu między wami. Jednym z najważniejszych aspektów w małżeństwie jest omawianie wzajemnych zobowiązań. Zastanów się, czy istnieją, jakie są dla Ciebie i czy udaje Ci się je spełnić? Niektóre z nich rozwijają się samodzielnie, np. obowiązki kuchenne spadają na ramiona kobiety, a zdobywanie pożywienia na ramiona mężczyzny. Ale te pozycje mogą się zmienić, jeśli twoja para tego potrzebuje. Pamiętaj, że możesz stworzyć własną formę relacji. Najważniejsze to umieć się ze sobą zgodzić. Niezgodność ról rodzinnych, tj. problemy na temat „kto co komu zawdzięcza” przejawiają się w chaotycznym charakterze struktury rodziny. Dlatego dla pomyślnego rozwoju relacji małżeńskich ważne jest, aby wziąć pod uwagę następujące aspekty: - harmonia życia seksualnego i erotycznego. kontakty; - zgodność psychologiczna (uwzględnienie temperamentu, charakteru, innych cech osobowych); - spójność ról rodzinnych i struktury rodziny; - zrozumienie i szacunek, akceptacja wartości duchowych partnera. Co zrobić, aby utrzymać dobre relacje w rodzinie? „Nie patrzeć na siebie, ale patrzeć w tym samym kierunku – to właśnie znaczy kochać” – powiedział Saint Exupery. Tutaj możemy podkreślić to, co najważniejsze: na pierwszym, przedrodzinnym etapie, relacje buduje się łatwo, w oparciu o wspólną sympatię. Stan ten jest głęboko emocjonalny i wymyka się rozsądnej logice. Poznajemy się. Czas przeznaczony na ten okres jest dla każdego inny. Potem pojawia się uzależnienie i przywiązanie. Tak zaczyna się kształtować życie rodzinne. Już zaczynamy patrzeć inaczej, jakby od strony codzienności, od strony tego jak i gdzie będziemy mieszkać. Jeśli dana osoba jest droga i ważna, potrzebujemy jej, logiczne jest myślenie o tym, jak on się ze mną czuje i jak ja się z nim czuję. W sytuacji miłości człowiek myśli także o sobie - jest to przejaw zdrowego egoizmu. Poświęcenie i chęć przetrwania nie zawsze są najlepszymi towarzyszami dobrobytu rodziny, w tym wychowywania dzieci. Okres ten można przypisać zakochaniu się i małżeństwu. Drugi etap to etap rodzinny, w którym idealny pomysł na rodzinę zostaje porównany z rzeczywistością. W psychologii istnieje pojęcie nierozwiązanej sytuacji dziecka. Oznacza to, że wybieramy partnera, z którym się rozmnażamy, aby uzyskać to, czego potrzebowaliśmy w dzieciństwie. Najczęściej jest to poczucie bycia kochanym,