Nie przestają tańczyć, bo się starzeją, ale starzeją się, bo przestają tańczyć./Jesse Newbern Jak mawiał dziadek Freud, „wszyscy pochodzimy z dzieciństwa”. Wszyscy znamy tzw. pamięć ciała, czyli pamięć mięśniową i to właśnie w ciele przechowujemy nasze najwcześniejsze wspomnienia. Większość ludzi ma blokady psychiczne nabyte w dzieciństwie. Brak pewności siebie, specyfiki myślenia i wychowania może odbijać się na napięciu mięśni w organizmie. Zatem sztywność wewnętrzna powoduje sztywność zewnętrzną. A wiemy, że jeśli przyjmiesz krzywą postawę, pochylisz się i opuścisz głowę, to po pewnym czasie dana osoba zacznie się źle czuć. Zachodzi błędne koło: niepewność, napięcie mięśni (blokada), obniżony nastrój, jeszcze większe napięcie, drażliwość, izolacja i tak dalej. Im większe jest napięcie mięśniowe człowieka, tym szybciej się męczy i jest to trudniejsze Być może zauważyłeś, że ludzie, którzy się czegoś boją, mają uniesione ramiona, a ich głowy wydają się być wciągnięte do wewnątrz. Zwykle, gdy ktoś się boi, tak zwana strefa kołnierza jest napięta. Teraz wyobraźmy sobie odcinek szyjny kręgosłupa, tam główna tętnica pnia mózgu przechodzi pod mięśniami, jest otoczona mięśniami, które ze strachu ściskają się, naciskając. tę ważną tętnicę. Naturalnie zakłóca to normalny dopływ krwi do mózgu - w rezultacie bóle głowy i inne zaburzenia. A jeśli dana osoba uformowała tak zwany mięśniowy wzór strachu, może zacząć odczuwać niepokój bez powodu. Gdzie jest wyjście? Oczywiście są specjaliści zajmujący się terapią zorientowaną na ciało. Ale czy możemy sobie jakoś pomóc i być może zapobiec lub przerwać to błędne koło? Móc. I tu z pomocą przychodzi taniec. Istnieją skróty do szczęścia – taniec jest jednym z nich. /Fred Astor Chodzi o to, że taniec to coś więcej niż tylko poruszanie się w rytm muzyki. Najprostszą rzeczą jest taniec spontaniczny. Jest to dość przyjemny i bezpieczny sposób na poprawę jakości naszego życia. Podczas takiego tańca po prostu słuchasz swojego ciała, dajesz mu pełną swobodę i obserwujesz, jak wyraża wszystkie Twoje głębokie przeżycia emocjonalne. Możesz tańczyć do dowolnej muzyki, najlepiej boso, najważniejsze, że jest wystarczająco dużo miejsca na swobodne ruchy. W tańcu spontanicznym mówisz językiem niewerbalnym bez słów o swoich uczuciach i doświadczeniach; wydaje się, że wylewasz z siebie wszystko, dając sobie ulgę i robiąc miejsce na przypływ nowej witalności. Następnie możesz przejść do świadomego wyrażania jakąkolwiek emocję lub uczucie. Na przykład tańcz gniew, urazę lub strach. Następnie poprzez taniec możesz napełnić się uczuciem radości. Jakiego koloru jest Twoja radość? A gdyby Twoja radość miała symbol, jaki by to był symbol? Na przykład serce jest symbolem miłości, gołąb jest symbolem pokoju, ale co ze szczęściem? Tańcząc, wyobraź sobie ten symbol i otaczający cię blask pięknego, szczęśliwego koloru. Odżyw się mentalnie tym zaradnym kolorem i po przypisaniu sobie wspaniałego symbolu, zakończ taniec. Spontaniczny taniec ma jeszcze jeden wspaniały efekt, potwierdzony przez wiele osób ćwiczących To. Jeśli jest jakieś pytanie, na które nie wiesz, jak rozwiązać, formułujesz je w głowie i przestajesz o tym myśleć. Następnie zaczynasz tańczyć, jak opisano powyżej. Po zakończeniu tańca musisz zamknąć oczy i pozwolić ciału kołysać się, nie myśląc o niczym. I wtedy (lub nieco później) zaczynają pojawiać się bardzo interesujące myśli i pomysły. Zatem, jak powiedział James Brown: Każdy problem na świecie można rozwiązać tańcem.