ZAWSZE JESTEM ZAMROŻONY. Dłonie i stopy są zimne. Co robić? Zimno w ciele z reguły może wskazywać na obawy, lęki, niepokój, niepewność w życiu. Osoba może czuć się ściśnięta (dosłownie i w przenośni). Kiedy jest zimno, ciało intuicyjnie zwija się w kierunku środka, jak w kulkę, prędkość ruchu zwalnia, manifestacje cielesne wydają się ograniczone. Staraj się chodzić szybko i pewnie z zimnymi stopami – to nie zadziała. Nogi nie czują podparcia, ciało nie jest w stanie oprzeć całego ciężaru na podłożu, na podłodze. Chcę schować zmarznięte ręce w kieszeniach, w rękawach, pod pachami, żeby je jakoś ogrzać. Trudno jest przytulić osobę z zimnymi rękami; ludzie będą się bać zimnych rąk jak ognia. Nikt nie chce się pokonać i pozwolić, aby zimne ręce dotykały jego ciała. Zmniejsza się wrażliwość zmarzniętych dłoni i spowalniają się także zdolności motoryczne. O czym może mówić w ten sposób organizm? Być może objaw w postaci zimnych dłoni może świadczyć o tym, że w kontakcie z innymi nie ma wystarczającego bezpieczeństwa. Nie da się okazać zainteresowania np. kimś innym, wyciągnąć rękę i podzielić się ciepłem duszy (ręce są przedłużeniem serca). Jako jedno ze znaczeń. Zimne stopy mogą sygnalizować brak pewności siebie. Nie mogę stać prosto, stabilnie na ziemi, podpora jest niestabilna, palce mi się wykręcają – konstrukcja jest bardzo chwiejna. Zimno w całym ciele (nie tylko w rękach i nogach) może wskazywać, że dana osoba boi się tego życia. Nie jest tu bezpieczny. Świat jest czymś, przed czym należy się schować, skurczyć, zwinąć w kłębek. Innymi słowy, odmrożenie może być odzwierciedleniem tego, jak budowała się relacja między matką a dzieckiem w okresie niemowlęcym i w życiu płodowym. O takich ludziach można też powiedzieć: on nie jest z tego świata, jest myślicielem, nie jest „tutaj”. Prawdopodobnie matka nie miała kontaktu z takim dzieckiem, była odmrożona, bała się jego reakcji, czuła się niebezpieczna ludzie z katarem wewnętrznym mogą mieć trudności z nawiązaniem kontaktu z innymi. Często mogą wybierać emocjonalnie zimnych partnerów (żony, mężowie). Tacy ludzie mogą nieustannie poszukiwać teoretycznych praktyk działania tego świata, aby poznawać go nie poprzez swoje wrażenia, ale czytając książki i próbując dostosować się do różnych nauk, aby żyć „poza swoimi głowami”. CO ROBIĆ? Jak zacząć czuć się w świecie komfortowo i bezpiecznie? Jak czuć się pewnie? Jak się otworzyć? Jak przestać się kurczyć? Skoro to (nazwę to warunkowo negatywne) doświadczenie zostało zdobyte w kontakcie, to w kontakcie z kimś trzeba także zmienić sytuację. Ważne jest zdobycie nowego doświadczenia, w którym może pojawić się poczucie ciepła, akceptacji, obecności, wsparcia. Doświadczenie to można łatwo zdobywać stopniowo podczas terapii z psychologiem. A ponieważ to doświadczenie (wcześnie, z matką) zdobywało się jeszcze zanim dziecko nauczyło się mówić, to praca jest ważna nie na poziomie rozmów (co też jest ważne, ale nie w takich przypadkach), ale na poziomie interakcja z ciałem. W takich sytuacjach bardzo pomaga psychoterapia zorientowana na ciało. W Sewastopolu wizyty przyjmuję w moim biurze na ulicy Tarasa Szewczenki 7. Wymagana jest wcześniejsza rejestracja telefoniczna +7 918 411 0419.