Prawdopodobnie pierwszym i jednym z najważniejszych pytań, na które należy odpowiedzieć, jest: „Czym i czym zajmuje się nauka o seksuologii i czym się zajmuje?” W rzeczywistości istnieje wiele odmian możliwych odpowiedzi: „zachowania seksualne człowieka”, „pożądanie seksualne”, „orientacja”, a być może nawet „różne zaburzenia”. Wszystkie powyższe odpowiedzi są w ten czy inny sposób poprawne, ale bardzo niedokładne. Jeśli odpowiesz na to pytanie jednym słowem, które będzie ogólne dla wszystkich wymienionych pojęć, będzie to słowo „seksualność”. Tak, seksuologia naprawdę zajmuje się badaniem seksualności , niezależnie od tego, jak prymitywnie to brzmi. Ale czym jest seksualność? Wydawać by się mogło, że takie powszechne i rozpoznawalne określenie. Ale czy możesz podać sobie dokładną definicję tego, co przez to rozumiesz? Wiele osób pytanych o seksualność rozumie ją jako „pociąg”. Jest to jednak zasadniczo błędne. Zasadniczo seksualność to zespół reakcji psychicznych, psychofizjologicznych, biologicznych i emocjonalnych, które z kolei są bezpośrednio związane z manifestacją i zaspokojeniem tego samego pożądania seksualnego. Seksualność jest wrodzoną funkcją każdego człowieka, podobnie jak funkcja trawienia i oddychania. Każdy człowiek od urodzenia ma potencjał seksualny, a później, pod wpływem na przykład czynników psychicznych lub społeczno-kulturowych, seksualność rozwija się i ostatecznie kształtuje. Na czym polega seksualność? Jakie elementy tworzą samą koncepcję? Przede wszystkim mówimy o płci biologicznej osoby, czyli o tym, do jakiej płci należy dana osoba na podstawie jej danych biologicznych (zestaw chromosomów, pierwotne i wtórne cechy płciowe, hormony płciowe) . Ważne jest także to, w jaki sposób dana osoba się identyfikuje, ponieważ płeć biologiczna nie zawsze pokrywa się z poczuciem przynależności danej osoby do określonej płci, nazywa się to tożsamością płciową. Należy wziąć pod uwagę rolę społeczną płci, którą można wykorzystać do określenia ludzkich zachowań odpowiadających normom kulturowym społeczeństwa, które określają pewne cechy behawioralne kobiet i mężczyzn. Czwartym składnikiem seksualności jest tożsamość seksualna – świadomość siebie jako przedstawiciela określonej orientacji i uogólnienie siebie na przedstawicieli tej orientacji. I w końcu dochodzimy do ostatniego elementu – orientacji seksualnej, która oznacza pociąg do określonego typu osoby. Byłoby bardzo proste, gdyby seksualność miała na celu wyłącznie uzyskanie satysfakcji seksualnej, ale w rzeczywistości nie jest to takie proste. Właściwie można powiedzieć, że seksualność ma na celu nawet osiągnięcie takiego stanu jak „szczęście”. Dlatego właśnie pojęcie „seksualności” jest tak ważne, a wraz z nim nauka badająca to pojęcie. Myślę, że istnieje ogromna liczba osób, które tak myślą, skoro zarówno mężczyźni, jak i kobiety chcą czerpać satysfakcję seksualną, a obie płcie to osiągają ważne, aby osiągnąć „szczęście””, wówczas seksualność nie dzieli się na męską i żeńską lub nie ma różnic, ale absolutnie tak nie jest i w kolejnych artykułach zdradzę, dlaczego