Chęć rozwoju jest wpisana w naturę dziecka. Zakaz koryguje kierunek i jakość tego procesu. Suma miłości i zakazu wyznacza ogólny kierunek rozwoju. Ograniczenia pomagają przystosować się do życia, jednak najczęściej mijają przy dużym oporze ze strony dziecka. Ważne jest, aby zrozumieć, że opór jest procesem nieuniknionym (z pewnością jest to trudne zadanie). Ale rozwiązując go, zmieniamy siebie i pomagamy naszym dzieciom. W obliczu zakazu dzieci nabywają umiejętności życiowych. Jeśli dzieciom poprzez marudzenie uda się wybłagać coś, co jest „niedozwolone”, wówczas zakaz traci sens, a dziecko wypracowuje sobie model zachowania poprzez manipulację (możliwość marudzenia i zdobycia kawałka zakazanego owocu przy koniec „gry”). Jednocześnie w zakazach ważne jest poczucie proporcji i świadomość ich życiowej konieczności. Ważne jest, aby znaleźć złoty środek pomiędzy dwiema skrajnościami – ciągłym zakazem niemal wszystkiego i całkowitym pobłażliwością). Jak sobie radzić z manipulacją dzieci Im później rodzice zorientują się, że są manipulowani, tym więcej sił wydadzą na dalszy opór? W przypadku szantażu rodzice muszą wykonać następujące czynności: 1. Uspokoić się. To jedno z najtrudniejszych działań. Wymyśl swój własny sposób (policz do 10, powiedz sobie jakieś słowo, wyobraź sobie przyjemny obraz przed sobą itp. Metody mogą być różne.)2. Ustal priorytety (umieć oddzielić miłość do dziecka od żądań podporządkowania się reżimowi, urazę do dziecka od urazy do męża itp.)3. Spokojnie wyjaśnij dziecku, że miłość i przestrzeganie reżimu i wymagań to dwie różne rzeczy. 4. Po rozmowie przejdź do bezpośrednich poleceń, jeśli to możliwe, unikając dyskusji na powyższe tematy. Ważne jest również, aby porozmawiać o swoich uczuciach i nauczyć dziecko rozmawiać o uczuciach, nie zamieniając ich w działania (krzyk, łamanie czegoś itp.). .) Na przykład, gdy sytuacja jest już napięta i masz ochotę nakrzyczeć na dziecko, powiedz mu, że jesteś na niego zły za jego konkretne zachowanie. Pokaż dziecku, że jego działania budzą w Tobie określone uczucia (na przykład złość czy smutek), ale jednocześnie nie przestajesz go kochać. Ważne jest, aby pokazać dziecku, że działania przynoszą rezultaty, a Twoje uczucia są z nimi konkretnie powiązane. Prawdopodobieństwo manipulacji pojawia się wtedy, gdy w związku panuje nierówność i rodzic ma z tego powodu poczucie winy. Dlatego przeanalizuj, kiedy czujesz się winny? W jakich sytuacjach? Co robisz po tym? Jaka sytuacja sprawiła, że ​​poczułeś się winny? Jak mógłbyś zachować się inaczej w podobnej sytuacji? Co się wtedy zmieni?